زمان ماجراجویی

وقت ماجراجویی، داستان‌های عجیب، رنگارنگ و اغلب خنده‌دار و عجیب و غریب پسر بچه‌ای به نام فین (جرمی شادا) و سگ سخنگویش جیک (جان دی ماجیو) را روایت می‌کند که در سرزمین اسرارآمیز اوو برای تفریح با هم تیم می‌شوند. هرجا که دردسری باشد، فین و جیک آماده‌اند تا به نام عدالت و ماجراجویی به دوستانشان شاهزاده بابل‌گام (هایدن والچ)، مارسلین ملکه خون‌آشام (اولیویا اولسون) و ساکنان رنگارنگ اوو کمک کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد شباهت‌های Adventure Time با دنیای واقعی بحث کنند. چه جنبه‌هایی از دنیای فین و جیک در تخیل ریشه دارد؟ آیا هیچ‌کدام از آن‌ها به دنیای واقعی مرتبط است؟ سرگرمی‌ها تا چه حد می‌توانند خیالی باشند؟ آیا سرگرمی‌ها باید همیشه پیام قوی داشته باشند، یا فقط می‌توانند سرگرم‌کننده باشند؟
• فرزندان: چگونه تصور شما از دنیا تحت تاثیر آن چیزی قرار می‌گیرد که در تلویزیون یا فیلم‌ها می‌بینید؟ آیا تا به حال به خاطر چیزی که در تلویزیون دیده‌اید، نحوه نگاهتان به چیزی را تغییر داده‌اید؟ اگر اینطور است، چه زمانی؟ چگونه می‌توانیم از این قدرت رسانه برای ایجاد تغییر مثبت استفاده کنیم؟
• بچه‌ها: چطور وقت ماجراجویی به ما نشان می‌دهد که فین و جیک دوستان خوبی هستند؟ تماشای این برنامه چه چیزهایی در مورد دوستی به شما آموخته است؟ آیا هیچ‌کدام از شخصیت‌ها شما را به یاد دوستان، خانواده یا افرادی که می‌شناسید می‌اندازد؟
• چرا فین گاهی اوقات از سلاح یا خشونت برای حل مشکلات استفاده می‌کند؟ اگر یک بچه در زندگی واقعی از همین نوع سلاح‌ها استفاده می‌کرد، چه اتفاقی می‌افتاد؟ آیا تماشای خشونت ملایم مثل این خنده‌دار است؟ آیا می‌توانید استفاده فین از سلاح را از آنچه در زندگی واقعی مناسب است، جدا کنید؟
• شخصیت‌های کارتونی در مجموعه ماجراجویی‌های «وقت ماجراجویی» چگونه شجاعت و کنجکاوی را به نمایش می‌گذارند؟ چرا این خصوصیات، نقاط قوت مهمی برای شخصیت‌ها محسوب می‌شوند؟

والدین باید بدانند که در کارتون وقت ماجراجویی استفاده از سلاح‌های سبک و کلمات نامناسب (مانند sucks و friggin) وجود دارد و به همین دلیل برای کودکان خیلی کوچک مناسب نیست. این کارتون بر پایه تخیل و ابزورد است که برای کودکان بزرگتر و نوجوانان که می‌توانند به راحتی به ارجاعات و طنز آن پی ببرند و آن را از واقعیت جدا کنند، سرگرم‌کننده است. با این حال، کودکان ممکن است از سبک زندگی بی‌خیال و غیرمحتمل فین گیج شوند و پیام‌های مبهمی از آن دریافت کنند. خشونت به سبک کارتونی (مثل تفنگ‌های آتشین، شمشیر و غیره) در سراسر کارتون رایج است، اما معمولاً به سمت موجوداتی مثل زامبی‌ها است و نه موجودات زنده.

اگر تخیلات یک پسر ۸ ساله را روی کاغذ بیاورید، نتیجه چیزی شبیه به خانه فین و جیک خواهد بود. قوانین دنیای واقعی در سرزمین اوو کاربرد چندانی ندارند و هر روز ماجراجویی‌های جدیدی را به همراه دارد. بچه‌های بزرگتر می‌توانند از شوخی‌های کنایه‌آمیز و طنز این مجموعه لذت ببرند و احتمالاً از دنیای عمیق و شگفت‌انگیز ماجراجویی‌ها در این مجموعه جذب خواهند شد. بچه‌های کوچکتر ممکن است کمی گیج شوند، اما این مجموعه آنقدر خلاقانه و زیبا ساخته شده که حتی بچه‌های کوچک هم ممکن است آن را خیره‌کننده و جذاب بیابند.این نمایش حاوی مقداری زبان نامناسب است (مثلا کلمات «sucks» و «friggin'»)، پس اگر فرزندانتان عادت به تکرار هر چیزی که از تلویزیون می‌شنوند دارند، شاید بهتر باشد از تماشای این برنامه صرف‌نظر کنید. یکی دیگر از نگرانی‌ها، اتکا فین و جیک به سلاح (شمشیر، چوب، آتش و غیره) برای حل اختلافات است، هرچند قربانیان آنها (زامبی‌ها، در یک مورد) عمدتا غیرانسانی هستند.