همسایه‌های جهنمی

وقتی مهندسان انسان دستگاه حفاری می‌سازند که می‌تواند مرکز زمین را سوراخ کند، شیطان بالتازار هلمن (با صدای ویل ساسو) را به سطح زمین می‌فرستد تا پروژه را خراب کند و وجود جهنم را حفظ کند. بالتازار از این ماموریت استقبال نمی‌کند-- او، علی‌رغم اینکه یک دیو است، از انسان‌ها کنجکاو است و از فرصت معاشرت با آنها استقبال می‌کند-- اما همسرش، تینا (مولی شانون) و فرزندانشان، مندی (ترسی فیراوی) و جاش (دیوید سورن) بسیار کم‌انگیزه هستند. حتی سگ خانواده، پازوزو (پاتون اسوالت) با این حرکت مخالفت می‌کند، اما هلمن‌ها به زودی متوجه می‌شوند که زندگی در میان انسان‌ها بیشتر شبیه خانه است تا آنچه حدس می‌زدند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام‌های این نمایش گفتگو کنند. این نمایش چه چیزی در مورد روابط انسانی، اخلاق کاری و برابری اجتماعی بیان می‌کند؟ آیا فکر می‌کنید دیدگاه آن در مورد این مسائل دقیق است؟ چرا یا چرا نه؟ آیا فکر می‌کنید این نمایش قصد دارد دیدگاه مردم را در مورد جامعه تحت تأثیر قرار دهد؟
• چه چیزی یک نمایش را خنده دار می کند؟ چرا طنز اغلب در تمسخر یا کلیشه ها ریشه دارد؟ چه نمایش های دیگری را دیده اید که به قیمت مردم یا گروه هایی از مردم شوخی می کند؟ چه کسی درجه قابل قبول بودن این موضوع را تعیین می کند؟
• چه تدابیری برای محافظت از کودکان در برابر محتوای نامناسب مانند آنچه این برنامه ارائه می‌دهد وجود دارد؟ آیا باید اقدامات بیشتری برای تضمین امنیت انجام شود؟ استانداردهای مناسب سن در طول سال‌ها چگونه تغییر کرده‌اند؟ آیا این تغییر تحت تأثیر جامعه است یا بازتاب تکامل جامعه است؟

والدین باید بدانند که این کارتون برای کودکان یا نوجوانان مناسب نیست. وجود یک کلمه چهار حرفی در عنوان این مجموعه، نشان‌دهنده محتوای بالغانه آن است که شامل مواردی چون الفاظ زشت (مانند کلمات damn و ass و hell)، خشونت نسبتا تصویری (استفاده از اسلحه، خفگی و تلاش‌های مکرر یک سگ برای خودکشی با حلق‌آویز کردن یا آتش)، تلمیحات جنسی (از جمله اشاره به آمیزش جنسی با حیوانات) و نوشیدن الکل است. در مجموع، این مجموعه برای نوجوانان جوان انتخاب مناسبی نیست، اما بزرگسالان می‌توانند از طنز موجود در آن لذت ببرند.

در رگه کارتون‌های جسورانه‌ای مثل ساوت پارک و فمیلی گای، این مجموعه کوچک و ارزشمند قرار دارد که سرشار از شوخی‌های بی‌پروایی است که مطمئناً بزرگسالان از آن لذت خواهند برد. اگرچه هلمن‌ها ممکن است شیطانی به نظر برسند، اما دیدگاه کج و معوج این نمایش از انسانیت، آنها را به عنوان افرادی با اخلاقیات انعطاف‌پذیر در میان همسایگان عجیب و غریب و همکاران بی‌ادب خود به تصویر می‌کشد.این سریال کمدی به طور غیرمنتظره‌ای دارای زیر داستانی دلنشین است که در آن خانواده هلمن تحت تاثیر جنبه‌های مثبت زندگی انسان قرار می‌گیرند، به طور خاص روابط و مسئولیت‌هایشان نسبت به یکدیگر. بالتزور به طور خاص این خصوصیت را به دل می‌گیرد و سعی می‌کند آن را بخشی از ساختار خانه‌اش کند، و نتیجه یک خانواده (اغلب) شاد و متعادل از شیاطین است. این سریال قطعا برای بزرگسالان حس خوبی به همراه دارد، اما نه برای کودکان و نوجوانان، زیرا پیام آن در میان زبان تند، استنباط‌های جنسی، کلیشه‌های نژادی و خشونت فراوان گم می‌شود.