تور: افسانه چکش جادویی

ثور (جاستین گرگ) نوجوانی بی‌قرار است که ترجیح می‌دهد جنگجو باشد، نه آهنگر. او یک خوک بریان‌شده به عنوان پیشکش به پدرش اودین تقدیم می‌کند که وقتی ثور بسیار کوچک بود، او و مادرش را ترک کرد. در همین حین، در والهالا، به اودین یک چکش طلایی قدرتمند پیشنهاد شده است، اما او در یک خشم، آن را به زمین پرتاب می‌کند، جایی که ثور آن را برمی‌دارد و به آرامی شروع به یادگیری استفاده از آن می‌کند، با امید اینکه بتواند یک جنگجو شود و دهکده خود را از دست غول‌های شیطانی که در اطراف کمین کرده‌اند، محافظت کند. در حالی که غول‌ها به رهبری یک ایزدبانوی شرور یخی، شروع به تهاجم و فتح دهکده ثور می‌کنند و همه اطرافیانش را به بلوک‌های بزرگ یخ تبدیل می‌کنند، ثور یک ارتش نامنظم را برای کمک به تغییر مسیر جمع می‌کند، زیرا اودین شروع به درک اشتباهاتی می‌کند که با رها کردن ثور مرتکب شده است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اساطیر و افسانه‌ها صحبت کنند. بر اساس اطلاعاتی که از داستان اصلی تور دارید، این نسخه تا چه حد با داستان افسانه‌ای آن شباهت یا تفاوت دارد؟
• این اثر متحرک رایانه‌ای در مقایسه با سایر آثار مشابه چگونه است؟
• آیا خشونت کارتونی، شدت صحنه‌های نبرد را کاهش می‌دهد؟ چرا یا چرا نه؟

والدین باید بدانند که افسانه‌های والهالا: ثور - اگرچه پویانمایی رایانه‌ای ایسلندی است که در سال ۲۰۱۱ با نگاهی بازی‌گرانه به داستان کلاسیک اساطیری ساخته شده - اما حاوی برخی شوخی‌های سخیف و خشونت کارتونی است. در یک صحنه، غول‌های بی‌حال و نفاخ، گاز خود را آتش می‌زنند و در صحنه‌ای دیگر، صدای تهوع چکش شنیده می‌شود. همچنین چشم اودین توسط همین چکش از حدقه بیرون می‌افتد و روی زمین می‌افتد و می‌چرخد. در یکی از سکانس‌ها، یکی از شخصیت‌ها با اشاره سعی در توصیف سایز سینه یک الهه دارد. صحنه‌های نبرد زیادی وجود دارند که شخصیت‌ها در بلوک‌های یخی محبوس می‌شوند. با این حال، به‌طور کلی، این پویانمایی نسبتاً شاد است و تفسیر دقیق‌تری از داستان اساطیری شناخته‌شده ارائه نمی‌دهد.

کسانی که انتظار دارند داستان اساطیری کلاسیک ثور را به صورت دقیق و معاصر ببینند، توصیه می‌شود که پویانمایی «افسانه‌های والهالا: ثور» را تماشا نکنند. این پویانمایی رایانه‌ای برداشت شادتری از داستان ثور ارائه می‌دهد، چه خوب و چه بد. خشونت نبرد در این پویانمایی به شکل کارتونی و حتی بامزه نمایش داده می‌شود، شخصیت‌های "عجیب و غریب" با نیزه‌هایی در سینه‌هایشان، تبر جنگی در پیشانی‌شان و سرهای بریده‌ای در دست‌هایشان راه می‌روند. فضای فیلم با "شوخی‌هایی" درباره‌ی بادگلو و استفراغ، سبک‌تر می‌شود.با وجود آزادی‌هایی که در داستان گرفته شده و تلاش‌های آشکار برای هماهنگ کردن آن با فیلم اکشن «ثور» که دقیقا در همان زمان اکران شد، این فیلم به خودی خود بد نیست. انیمیشن، اگرچه کیفیت پیکسار ندارد، اما بالاتر از متوسط است و صداگذاری شخصیت‌ها آنقدر آزاردهنده و زننده نیست که در دیگر فیلم‌های انیمیشنی کامپیوتری دیده‌ایم. با انتظارات و نگرش صحیح، بچه‌های بزرگتر از این روایت کمی عجیب سفر قهرمان لذت خواهند برد.