گمشده

در فیلم ADRIFT، تامی (شایلن وودلی) بیدار می‌شود و متوجه می‌شود قایقی که در آن است در طوفان قرار گرفته. او دوست پسرش ریچارد (سم کلفلین) را می‌بیند که به یک قایق بادی چسبیده. او بادبانی جدید می‌سازد تا به او برسد و او را سوار قایق می‌کند. پایش شکسته و دنده‌هایش آسیب دیده، پس تامی شروع به پمپاژ آب از زیر قایق می‌کند، غذا و آب تازه پیدا می‌کند و به سمت نزدیک‌ترین خشکی حرکت می‌کند. در فلش بک، تامی و ریچارد در تاهیتی با هم آشنا می‌شوند و بلافاصله به هم علاقه‌مند می‌شوند. آنها استخدام می‌شوند تا یک قایق تفریحی را از آنجا به سن دیگو - خانه تامی - برسانند و سپس طوفان می‌آید. در زمان حال، تامی و ریچارد موفق به جمع‌آوری آب باران می‌شوند، اما غذایشان در حال تمام شدن است و تامی، که گیاهخوار است، باید ماهی تازه بگیرد و بخورد. و یک چالش دیگر هم وجود دارد که باید از آن عبور کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم Adrift صحبت کنند. آیا صحنه‌های زخمی و خونین خیلی شدید هستند یا با داستان همخوانی دارند؟ و در مورد صحنه‌های طوفان و تخریب قایق چه فکر می‌کنید؟
• چگونه رابطه جنسی و برهنگی به تصویر کشیده شده است؟ آیا زوج مسئولانه عمل کرده است؟ آیا با احترام رفتار کرده اند؟ چه ارزش های دیگری منتقل شده است؟
• چگونه مصرف الکل و مواد مخدر به تصویر کشیده شده است؟ آیا این موارد جذاب جلوه داده شده اند؟ آیا عواقبی وجود دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• تامی الگوی مناسبی است؟ آیا رابطه نه چندان خوب او با خانواده‌اش نظر شما را در مورد او تغییر می‌دهد؟ چرا، یا چرا نه؟
• جاذبه ژانر بقا چیست؟ این فیلم در مقایسه با فیلم‌های دیگر بقا در دریا چگونه است؟

والدین باید بدانند که فیلم Adrift یک فیلم عاشقانه و بقا در دریا است که بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده است. انتظار می‌رود برخی زخم‌های خونین و دلخراش با خونریزی و یا لخته شدن خون را ببینید؛ شخصیتی که سر خود را بخیه می‌زند؛ طوفانی ترسناک که قایق را می‌شکند؛ و بحث و جدل. ستاره فیلم، شایلین وودلی، به طور کامل عریان به نظر می‌رسد، اما تا حدی توسط زاویه دوربین مخفی شده است. گاهی اوقات نوک سینه‌های او از زیر تاپ‌های او دیده می‌شود. او و همبازی‌اش، سم کلفلین، یکدیگر را می‌بوسند و رابطه جنسی به طور مختصر مورد بحث قرار می‌گیرد. در فیلم از کلمات فحاشی مانند "فاک" و "شیت" استفاده شده است. شخصیت وودلی در یک صحنه ماری‌جوانا می‌کشد و نوشیدن الکل (آبجو و شراب) و سیگار برگ به طور مختصر در فیلم وجود دارد. اگرچه واضح است که تلاش زیادی برای ایجاد حس هیجان در فیلم شده است، اما ممکن است برای بینندگانی که طرفدار این ژانر یا بازیگران فیلم نیستند، خسته‌کننده باشد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

در نوسان بین یک رمان عاشقانه احساساتی قبل از طوفان و مقادیر زیادی رنج و عذاب شدید بعد از آن، این فیلم بقا که بر اساس یک داستان واقعی ساخته شده، بیش از حد پرستش‌برانگیز است. بازیگران فیلم‌هایی مثل Adrift را دوست دارند، چون می‌توانند از شدیدترین و تندترین احساسات خود استفاده کنند؛ رای‌دهندگان اسکار هم معمولاً این نوع فیلم‌ها را دوست دارند و جوایز متعددی به آنها تعلق می‌گیرد. وودلی، که تهیه‌کننده فیلم نیز هست، ابتدا لاغر و عضلانی به نظر می‌رسد و بعداً نحیف و لاغرتر؛ او همچنین از آرایش برای شبیه‌سازی آفتاب‌سوخته و ویران‌شده استفاده می‌کند. تعهد او قابل توجه است، بنابراین حیف است که همبازی او، کلافلین، اینقدر بی‌روح است و فیلم حاصل، اینقدر غمگین و ناامیدکننده.کارگردان بالتازار کورماکور نتوانست از فلش بک‌ها یا فلش فوروارد‌ها استفاده کند تا جایی برای استراحت داستان (که در دهه ۸۰ اتفاق می‌افتد) پیدا کند؛ این فیلم با ریتم ثابت و خسته کننده‌ای پیش می‌رود. بخش زار زدن سازهای زهی موسیقی متن هم کمکی نمی‌کند. بدتر از آن، فیلمنامه از چیزی استفاده می‌کند که به راحتی می‌توان آن را تقلب نامید، به خصوص برای فیلمی که ادعای «داستان واقعی» دارد (و با تصاویر واقعی به پایان می‌رسد). به نظر می‌رسد که این فیلم به قدری در تلاش برای احترام به سوژه‌های واقعی داستان محدود شده است - که داستان واقعی آنها واقعاً قابل توجه است - که نمی‌تواند کاری جز بازسازی کلیشه‌های ژانر انجام دهد.