درست قبل از آرون

آدم (جاستین لانگ) مستندسازی حدوداً ۳۰ ساله از لس‌آنجلس است که زندگی‌اش به‌هم می‌ریزد وقتی آلیسون (کوبی اسمالدرز)، عشق دوران دانشگاه و دوست‌دختر سابقش در هشت سال گذشته، به او زنگ می‌زند تا او را به مراسم ازدواجش دعوت کند — با مردی که فقط یک سال است می‌شناسد. در ابتدا، آدم به‌طور ناگهانی تصمیم می‌گیرد به دوست‌دختر موقت خود پیشنهاد ازدواج بدهد؛ وقتی او قبول نمی‌کند، بلافاصله با او قطع رابطه می‌کند. سپس، در حالتی از نوستالژی، به شهر زادگاهش سان‌فرانسیسکو برمی‌گردد تا در مراسم ازدواج آلیسون شرکت کند — ازجمله شام تمرینی — و احتمالاً مراسم ازدواج او را با یک مرد متظاهر آلفا به نام آرون (رایان هانسن) خراب کند. برای اینکه کمتر احمق به نظر برسد، آدم دخترعمو عجیب و غریب دوستش (کریستن شال) را به‌عنوان همراهش می‌برد، اما او به‌شکلی شرم‌آور رفتار می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که آیا می‌توان فیلم «به‌طور واقعی، درست قبل از آرون» را در دسته‌بندی «کمدی رمانتیک» قرار داد. آیا رابطه‌ای عاشقانه در فیلم وجود دارد که مخاطب از آن حمایت کند؟
• آیا شخصیت‌های اصلی باید همدلی‌برانگیز یا دوست‌داشتنی باشند؟ آیا یک شخصیت می‌تواند یکی از این ویژگی‌ها را داشته باشد اما نه هر دو؟ رفتار آدام چگونه بر توانایی شما در ارتباط برقرار کردن با او تأثیر می‌گذارد؟
• آیا در این فیلم الگوهایی وجود دارد؟ اگر اینطور است، آن‌ها چه کسانی هستند و چه ویژگی‌های شخصیتی مثبتی را به نمایش می‌گذارند؟
• فیلم چگونه مصرف/سوءمصرف مواد را به تصویر می‌کشد؟ آیا پیامدهایی وجود دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟

والدین باید بدانند که فیلم «به‌طور واقعی، درست قبل از آرون» یک کمدی مستقل دربارهٔ جدایی است که در آن مردی حدوداً 30 ساله (جاستین لانگ) موافقت می‌کند در مراسم عروسی دوست‌دختر سابقش شرکت کند و در آنجا تلاش می‌کند تا او را به اشتباه به دست آورد. کوبی اسمالدرز در این فیلم بازی می‌کند و بازیگران آن برای مخاطبان آشنا هستند، اما احتمالاً برای دانش‌آموزان دورهٔ راهنمایی و دبیرستان جذاب نخواهد بود مگر اینکه طرفدار سرسخت فیلم‌های مستقل باشند. فلش‌بک‌هایی از روزهای خوش یک زوج سابق وجود دارد، از جمله صحنه‌هایی از بوسیدن و دراز کشیدن آن‌ها کنار هم، اما هیچ صحنهٔ گرافیکی وجود ندارد. الفاظ زشت و رکیک (لعنتی، آشغال و غیره) در سراسر فیلم وجود دارد که معمولاً در لحظات عصبانیت و ناامیدی بیان می‌شود. همچنین چند صحنه از بزرگسالان در حال نوشیدن در مهمانی‌ها و مراسم (گاهی اوقات بیش از حد) وجود دارد، به‌علاوه اینکه شخصیت اصلی سیگار و ماری‌جوآنا می‌کشد و تحت تأثیر داروی ویکودین است. والدین نوجوانان بالغی که این فیلم را می‌بینند، ممکن است بخواهند دربارهٔ پارامترهای رفتار توافقی، تعیین محدودیت‌ها با دوستان سابق و مفهوم «آن کسی که از دست رفت» بحث کنند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

با وجود اینکه این فیلم به عنوان یک کمدی رمانتیک طبقه‌بندی شده است، این فیلم مستقل گاهی سرگرم‌کننده اما عمدتاً ناخوشایند، در واقع یک ضد کمدی رمانتیک است در مورد یک مرد بدبخت و بی‌فایده که فرصت را از دست می‌دهد. در برخی مواقع، اولین تجربه کارگردانی رایان اگولد حال و هوای فیلم (۵۰۰) روز سامر را دارد که با زیر داستانی از اوون ویلسون در فیلم دیدار با والدین ترکیب شده است -- به جز اینکه در اینجا به جای مرد ظاهراً کامل، داماد است و مرد ظاهراً حساس و بتا، مرد غمگین و سردرگم سابق است. آaron هنسن کمی بیش از حد مردانه و رنسانسی است تا باورپذیر باشد، اما به هر حال او از آدام قابل قبول‌تر است، کسی که کارهایی انجام می‌دهد که کاملاً مشخص می‌کند چرا او در مراسم عروسی نیست. اگر بخواهیم صادق باشیم، هیچ یک از شخصیت‌های مرد به اندازه کافی خوب به تصویر کشیده نشده‌اند که شایسته آلیسون اسمالدرز باشند، کسی که واقعاً درخشان، باهوش و ظاهراً واقعاً علاقه‌مند به رفاه آدام است (دلیل دقیق جدایی آن‌ها ۱۸ ماه قبل مشخص نیست).علاوه بر اسمولدز، بهترین بخش فیلم بازیگران نقش‌های فرعی بااستعداد اما کمتر دیده‌شده هستند. جان چو در نقش مارک، بهترین دوست آدام، است؛ آلیسون شال در نقش دوست دختر خجالتی آدام؛ پیتر گالگر در نقش ستاره خودشیفته مستندهای طبیعت که آدام فیلمبرداری می‌کند؛ و لوئیس گوزمن در نقش کارمند پذیرایی که سعی می‌کند در طول مراسم پذیرایی، نصیحت‌های خردمندانه‌ای بکند. لیا تامپسون و دانا دیلنی هر کدام در یک صحنه در نقش مادران آدام و آلیسون ظاهر می‌شوند و حیف است که در بیشتر فیلم حضور ندارند. اگرچه به‌طور واقعی، درست قبل از آرون، فیلم به‌خوبی کار نمی‌کند، اما ایگولدز شایسته تحسین است که بازیگران بزرگی را جمع کرده و بازی‌های خوبی را از آن‌ها گرفته است؛ شاید فیلم بعدی او هماهنگ‌تر باشد.