کوین همکار من

در کمدی محیط کار به نام کوین از کار، کوین بدشانس (با بازی نوا رید) سه سال است که به آدری دوست‌داشتنی (با بازی پیج اسپارا) علاقه دارد. اما چون آدری فقط با او دوستی معمولی داشته و دوست‌پسر بداخلاق و درشتی به نام براک (با بازی متیو فلوریدا) دارد، کوین هرگز راهی برای ابراز احساساتش پیدا نکرده است. اما بعد از اینکه کوین شغلی در خارج از کشور پیدا می‌کند و در مهمانی خداحافظی زیاده‌روی می‌کند، بالاخره تسلیم می‌شود و همه‌چیز را در نامه‌ای عاشقانه به آدری می‌گوید. تلاش او برای دزدیدن نامه با فریب دادن پاتی (با بازی پانام پاتل)، هم‌اتاقی آدری، نتیجه معکوس می‌دهد؛ حالا پاتی کوین را دوست‌پسر جدیدش می‌داند. اوضاع بدتر هم می‌شود، شغل جدید کوین منتفی می‌شود و او در سمت دیگر دیوار یک اتاقک گیر می‌افتد و از همیشه دورتر از جلب محبت آدری است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دلایل تمرکز بسیاری از کمدی‌ها بر محیط کار صحبت کنند. یک کمدی محیط کار چه امکانات دراماتیکی را ارائه می‌دهد؟ چرا دفاتر اداری، صحنه‌های معمول و متداولی برای برنامه‌های تلویزیونی هستند؟
• درباره کوین، نظر مخاطب چیست؟ در مورد آدری چطور؟ چگونه می‌توان فهمید؟ آیا باید از آنها خوشتان بیاید؟
• در برنامه‌های تلویزیونی، شخصیت‌هایی که برای دیگری دلتنگی می‌کنند، رایج هستند. چرا؟ آیا می‌توانید برنامه‌های دیگری را نام ببرید که حول این موضوع یا با این طرح ساخته شده‌اند؟ چگونه سریال «کوین در محل کار» به این برنامه‌ها شباهت دارد؟ و در چه مواردی متفاوت است؟

والدین باید بدانند که سریال کوین از کار، یک کمدی محیط کار درباره مردی است که احساسات عاشقانه خود را نسبت به همکار زنش ابراز می‌کند. در این سریال برهنگی، فحاشی یا مصرف مواد مخدر وجود ندارد؛ با این حال، شوخی‌ها تا حدودی غیراخلاقی هستند. شخصیت‌ها قرار عاشقانه می‌گذارند، با هم معاشقه می‌کنند، به‌شدت یکدیگر را می‌بوسند و در خارج از صحنه، رابطه جنسی اتفاقی دارند. در مراسم‌های اجتماعی و برای آرام شدن بعد از یک اتفاق عاطفی، نوشیدنی الکلی مصرف می‌شود. توهین‌آمیزترین بخش: بسیاری از شخصیت‌ها به‌عنوان افرادی زشت و شایسته تمسخر به تصویر کشیده شده‌اند، به‌ویژه زنان. شوخی‌های ارزان و آزاردهنده دیگر، این سریال را برای نوجوانان نامناسب و برای کودکان تاثیرپذیر، کاملا نامناسب می‌کند.

این فیلم کمدی، با وجود اینکه موضوع تکراری و کلیشه‌ای دارد و از عشق یک‌طرفه به عنوان یک عنصر کمدی استفاده می‌کند، اما به دلیل شوخی‌های نامناسب با شخصیت‌های فرعی و تشویق تماشاگران به خندیدن به آنها، امتیاز منفی می‌گیرد. جالب است که هم‌اتاقی آدری به کوین علاقه‌مند است، هم به دلیل اندام درشت‌ترش و هم به دلیل اینکه او یک زن رنگین‌پوست است. آیا چنین زنی هرگز می‌تواند نقش اصلی عاشقانه را بازی کند؟ پس خنده‌دار است! بیایید بخندیم وقتی او بعد از رابطه جنسی بسته‌های کوچک 100 کالری براونیز را می‌خواهد و بعد از اینکه کوین به سرعت آپارتمان او را ترک می‌کند و هنوز در شورت بوکسری است، با حسرت می‌گوید "فکر کنم عاشقش شدم!" خواهر کوین؟ او بسیار شهوانی است! خنده‌دار است که او به برادرش می‌گوید صبر کند در حالی که با تلفن صحبت می‌کنند، چون می‌خواهد سینه‌هایش را به راننده دیگری نشان دهد -- هی، به بچه‌ها بگویید چشم‌هایشان را ببندند!این کمدی فاسد ظاهر و حس چیزی خنده دار را دارد، بدون خنده. بیننده دعوت می‌شود تا به تمسخر این کلیشه‌های سریال‌های تلویزیونی بپردازد. همکار چاق. رئیس هوسباز جنسی. دوست احمق بدنساز. اوه، اوه، و اوه. در عین حال، بازیگران اصلی کوین و آدری به عنوان شخصیت‌های قابل ارتباط و دوست داشتنی معرفی می‌شوند، اگرچه آنها به اندازه دو بازیگر اصلی سریال‌های تلویزیونی بی مزه و بی روح هستند و به اندازه یک نوشابه بی گاز حباب تولید می‌کنند.