جهان نو

در فیلم باشکوه و جاه‌طلبانه دنیای جدید اثر ترنس مالیک، افسانهٔ عشق حدوداً ۱۶۰۷ میلادی میان کاپیتان جان اسمیت (با بازی کالین فارل) و پوکاهانتس (با بازی کیوریانکا کیلچر) بار دیگر بازآفرینی می‌شود و اشتیاق شخصیت‌ها در مناظر و راوی‌ها آشکار می‌گردد. این عشق در زمانی رخ می‌دهد که اسمیت ماه‌ها با قبیله‌ای که اروپاییان آن‌ها را «طبیعت‌گرایان» می‌نامند، می‌ماند تا ظاهراً به نجات مردان خود بپردازد، و با جلب نظر و یادگیری استراتژی‌های زندگی در کنار زمین، به جای مبارزه با آن، به زنده ماندن آن‌ها کمک کند. اما با وجود اینکه اسمیت ارزش‌های جمعی میزبانان خود را ستایش می‌کند (آن‌ها نه حسادت می‌کنند و نه حس مالکیت دارند)، نمی‌تواند آن‌ها را در خود جذب کند. در عوض، جاه‌طلبی او، او را وسوسه می‌کند تا با سفر جدیدی به کشف هند شرقی برود و دروغی را برای پوکاهانتس به جا بگذارد که در دریا مرده است تا هرگز نیازی به بازگشت به نزد او نداشته باشد. با وجود اینکه پوکاهانتس برای عشق از دست رفته‌اش سوگواری می‌کند، با ازدواج با جان رولف (با بازی کریستین بیل) که فردی قابل اعتماد، وفادار و کسل‌کننده است، موافقت می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد افسانه جان اسمیت و پوکاهانتس صحبت کنند: با توجه به اینکه او احتمالاً ۱۰ یا ۱۱ سال داشت وقتی برای اولین بار با هم ملاقات کردند (و جان اسمیت را از مرگ نجات داد، مرگی که توسط پدرش، یک پادشاه، دستور داده شده بود)، چرا ممکن است داستان‌هایی وجود داشته باشد که رابطه‌شان عاشقانه بوده و بر اساس عشق و علایق مشترک بوده است؟
• این نسخه چگونه از نسخه پویانمایی موزیکال دیزنی در سال ۱۹۹۵، پوکاهانتس، متفاوت است؟

والدین باید بدانند که این فیلم بر روی برخورد تمدن‌ها، اروپایی و سرخ‌پوست، از سال ۱۶۰۷ تمرکز دارد. این فیلم عمدتا در تصاویری استعاری از جنگل‌ها، مزارع، رودخانه‌ها و شهرک جیمستاون، دشواری ارتباطات میان فرهنگی را به تصویر می‌کشد. این فیلم شامل صحنه‌های نبرد (با تفنگ، نیزه، تبر، انفجار و اجساد خونین) و همچنین بخش‌های طولانی و شاعرانه (غیر روایی) است که ممکن است برای برخی از بینندگان جوان جالب نباشد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

فیلم مالیک دو وجه دارد. از یک سو، این داستان زیبا را رد می‌کند با این که اسمیت را آشکارا به عنوان یک مشکل، یک ماجراجوی مغرور، نشان می‌دهد. از سوی دیگر، تصاویر شاعرانه‌ای ارائه می‌کند تا نشان دهد که او همچنان به این مهاجم سفیدپوست عشق می‌ورزد حتی بعد از اینکه او او را ترک می‌کند.مالیک با نگرش امپرسیونیستی خود، صبوری شگفت‌انگیز و جذابی را در این حماسه به تصویر می‌کشد، در حالی که دوربینش از مناظر جنگلی و باران‌های سیل‌آسا عبور می‌کند. پوکاهانتس به جان رولف هشدار می‌دهد که چیزهایی وجود دارند که او نمی‌داند و نمی‌تواند حدس بزند. آه بله، اما راز پر رمز و راز او آنقدر جذاب است که رولف نمی‌تواند از خواستن او دست بکشد. با این حال، تراژدی پوکاهانتس صرفاً این اشتیاق است، که ارتباط کمی با او دارد، فارغ از اینکه رولف یا اسمیت یا حتی شما او را چگونه درک می‌کنید.