داجبال: داستان واقعی یک بازنده

پیتر (وینس وان) در آستانه از دست دادن باشگاه بدنسازی خود، مکانی راحت به نام "جو متوسط" است، که قرار است به وایت (بن استیلر)، صاحب یک مجموعه ورزشی فوق‌العاده به نام گلوبو گیم (شعار: "ما از شما بهتریم!") واگذار شود. برای نجات باشگاه، او به 50000 دلار در 30 روز نیاز دارد. و این اتفاقاً جایزه برنده تورنمنت بزرگ داجبال است که یکی از مشتریان ثابت جو متوسط در صفحات مجله ورزشی عجیب و غریب خود پیدا می‌کند. بنابراین پیتر و گروه ناهمسازش تصمیم می‌گیرند شانس خود را امتحان کنند. این گروه شامل جاستین (جاستین لانگ)، استیون روت (فضای اداری) و استیو دزدان دریایی (آلن تودیک) است، مردی که از خودش در شخص سوم صحبت می‌کند و فکر می‌کند یک دزد دریایی است. بعد از برنده شدن عنوان منطقه‌ای مقدماتی به دلیل یک اشکال فنی، مربی بزرگ داجبال جهان (ریپ تورن) به سراغشان می‌آید، که به آنها یادآوری می‌کند "داجبال ورزشی است مبتنی بر خشونت، طرد و تحقیر" و در عرض سه هفته آنها را به یک ماشین جنگی لاغر و خطرناک تبدیل می‌کند. یا حداقل به گروهی که می‌توانند وقتی یک آچار به سمت آنها پرتاب می‌شود، خم شوند. و آنها یک عضو جدید تیم را پیدا می‌کنند که می‌تواند خیلی خیلی محکم پرتاب کند. سپس آنها به سمت بازی بزرگ می‌روند، با درگیری‌های مقدماتی قبل از روبرو شدن با تیم گلوبو، مردانی کوه‌مانند با نام‌هایی مانند "لیزر" و "تازر" و همچنین زنی با ابروهای متصل و دندان‌های بسیار بد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد برخی از تجربیات خود در مورد احساس شکست‌ناپذیری صحبت کنند. به نظر شما پیت در مواجهه با پیشنهاد آقای وایت چه کاری باید انجام می‌داد؟
• خانواده‌ها همچنین می‌توانند در مورد استقامت صحبت کنند و نظری که یکی از شخصیت‌ها بیان می‌کند: اگر کسی بعد از سخت شدن شرایط تسلیم نشود، در بقیه عمرش چیزی برای پشیمانی نخواهد داشت.
• پیتر رهبر بسیار محتاطی برای تیمش است. چرا آن‌ها به او این‌قدر احترام می‌گذارند؟ آیا فکر می‌کنید اشتباه بود که آن‌ها را به خاطر این کار سرزنش کرد؟
• چه داستان‌های ورزشی جذاب و الهام‌بخشی را دوست دارید؟

والدین باید بدانند که داجبال قرار است سرگرمی خنده‌داری باشد -- نوجوانان و والدینی که از سبک طنز آدام سندلر لذت می‌برند، قطعاً از آن خوششان خواهد آمد. کسانی که از این سبک طنز لذت نمی‌برند، بهتر است از آن دوری کنند. این فیلم شامل محتوای بالغانه‌ای است، از جمله طنز صریح جنسی با شوخی‌هایی در مورد زنا، سکس گروهی، پورنوگرافی، اندازه آلت تناسلی و بندگی، به همراه برخی الفاظ بسیار زننده، از جمله استفاده مکرر از بازی‌های کلامی با کلمه "balls" (توپ). شخصیت‌ها در فیلم به طور مکرر الکل مصرف می‌کنند، از جمله نوشیدن برای تسکین درد. مربی تیم را با صدا زدن "بانوان" مسخره می‌کند. در فیلم، زنان با سینه‌های بزرگ در نمای نزدیک و با پوشش بسیار کم ظاهر می‌شوند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

داجبال: داستان واقعی یک بازنده، فیلمی است سرگرم‌کننده و احمقانه با صحنه‌های زیادی از برخورد توپ‌ها به آدم‌ها، حضورهای غافلگیرکننده و خنده‌دار، شخصیت قلدر و بی‌خبر از همه‌جا بن استیلر، و شوخی‌های توهین‌آمیز. گری کول و جیسون بیتمن در نقش گزارشگران ورزشی لحظات خوبی دارند و هَنک آزاریا در یک فیلم آموزشی قدیمی که تیم از آن برای یادگیری بازی استفاده می‌کند، جالب است. بیشتر خنده‌ها در دسته «وای، این خیلی بامزه است» قرار نمی‌گیرند، بلکه در دسته «باورم نمی‌شود که این کار را کردند» قرار می‌گیرند، مثل صحنه‌ای که اشتباه در لباس‌های تیمی باعث می‌شود تیم جوهای معمولی با لباس‌های عجیب و غریب در مسابقه ظاهر شوند. اما واقعاً صحنه‌های بد زیادی در فیلم وجود ندارد. شخصیت تنبل و بی‌خیال پیت، هرگز به وُن فرصت نمی‌دهد تا از بزرگترین دارایی خود، همان انرژی و هیجان کمی بیش از حد معمول که در فیلم‌های سوینگرز و کِلی پیجِنز به خوبی از آن استفاده کرده بود، بهره ببرد. و کریستین تیلور (همسر واقعی استیلر) شایسته نقش بهتری است تا نقشی که اساساً همان نقشی است که در فیلم زولندر بازی کرده بود. اما فیلم با ریتم خوبی پیش می‌رود و قبل از اینکه خسته‌کننده شود، به پایان می‌رسد.