علوم انسانی

جسی (جاش رادنور) به دانشگاه سابقش برمی‌گردد تا از استاد محبوبش دیدن کند و تحت تاثیر زیبای (الیزابت اولسن)، دانشجوی سال دومی که از همسالانش جلوتر است، قرار می‌گیرد. اما هر دو به دلیل تفاوت سنی ۱۶ ساله‌ای که دارند و ممکن است مانع رابطه‌ای واقعی شود، دچار تردید می‌شوند. هر چه بیشتر با هم وقت می‌گذرانند، ارتباط واقعی‌شان واضح‌تر می‌شود، اما مشخص می‌شود که رابطه‌ای با این تفاوت سنی، هر چند در تئوری رمانتیک است، در زندگی واقعی دشوار است. و به زودی مجبورند انتخاب‌های سختی انجام دهند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام‌های فیلم Liberal Arts در مورد عشق و روابط صحبت کنند. تاثیر تفاوت سنی قابل توجه در زوج‌ها چیست؟
• آیا باید به افراد فرصت دومی داده شود وقتی که تصمیم بدی می‌گیرند؟
• شما فکر می‌کنید مخاطب اصلی این فیلم چه کسانی هستند؟ دلیلتان چیست؟

والدین باید بدانند که فیلم Liberal Arts بر رابطه در حال شکل‌گیری بین یک دختر نوجوان دانشجو و مردی در اواسط دهه ۳۰ زندگی‌اش تمرکز دارد و به این موضوع می‌پردازد که آیا آن‌ها می‌توانند با وجود تفاوت سنی قابل توجه، رابطه‌شان را حفظ کنند. انتظار هیچ‌گونه کلیشه‌ای از کمدی‌های جنسی نوجوانان را نداشته باشید -- این فیلم متفکرانه با بازی جاش ردنر نویسنده و کارگردان (از سریال کمدی موقعیت آشنایی با مادر) و الیزابت اولسن، به واقع‌گرایانه‌ترین شکل به این موضوع می‌پردازد و زوج داستان با جاذبه آشکار و موانع واضحی که با آن مواجه هستند، دست و پنجه نرم می‌کنند. انتظار برخی الفاظ و صحنه‌های نامناسب و یک صحنه رابطه جنسی که در تاریکی اتفاق می‌افتد اما صداهای واضحی دارد را داشته باشید. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب‌های فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

ایده‌هایی که هنر لیبرال را پیش می‌برند جالب و حتی اندکی فکربرانگیز هستند. چه کسی از ما نیست که در یک مقطع زمانی از روزمرگی‌های زندگی بزرگسالی خسته نشده باشد؟ به‌خصوص زندگی‌ای مثل جسی: او در آپارتمانی نه‌چندان چشمگیر در شهری دشوار، مصاحبه‌کننده‌ی بچه‌های پیش‌دانشگاهی پر از امید است، بچه‌هایی که آینده‌ی درخشانی در انتظارشان است. همین نکات هستند که تماشای هنر لیبرال را لذت‌بخش می‌کنند. و همچنین داستان پیچیده اما تازه‌کننده‌اش در جستجوی پایانی خوش. همه‌چیز تا زمانی که جسی خودش را در اتاق خوابگاه زبیبی تنها می‌یابد جرقه‌ای از امکان را دارد. (علاوه بر این، ریچارد جنکینز! او هر چیزی را که در آن باشد، ارتقا می‌دهد.) و چرخش تند آن به سمتی متفاوت از آنچه انتظار دارید به‌نحوی خوشایند شگفت‌انگیز است.با این حال، آنچه بعداً اتفاق می‌افتد در آن لحظه بی‌اهمیت به نظر می‌رسد و رشته هنر کمی از مسیر خود خارج می‌شود. پایان فیلم کمی دست و پا شکسته به نظر می‌رسد؛ ما می‌خواهیم به همان لحظات پرشور و هیجان‌انگیز زبی و جسی برگردیم، به زمانی که اتفاقی زیبا به نظر کاملاً ممکن می‌رسید. اما افسوس. آیا فکر کردن به این موضوع زیبا نیست؟