هیولاهای وحشی جنوب

هاشپاپی شش ساله (کوونژان والیس) به اندازه نامش جذاب است: در حالی که در اطراف تریلر شلوغ و خراب شده‌ای که در آن زندگی می‌کند و شهر محل تولدش قدم می‌زند، موجودات و اشیاء کوچکی را برمی‌دارد — یک برگ، یک موش — و به صدای ضربان قلبشان گوش می‌دهد. او به دنبال نشانه‌های زندگی است. در مقابل او، در یک تریلر به همان اندازه فرسوده، پدرش، وینگ (دوایت هنری) زندگی می‌کند، که به شدت او را دوست دارد اما همچنین عاشق نوشیدن است و روزها را در حالت نیمه مستی می‌گذراند، گاهی عصبانی، گاهی پرانرژی، و همیشه، دلسرد. (مادر هاشپاپی مرده است.) آنها در بات‌توب، یک شهر باتلاقی در لوئیزیانا در سایه یک سد بزرگ زندگی می‌کنند، پر از فراری‌هایی مثل خودشان که زندگی سختی دارند و حتی سخت‌تر جشن می‌گیرند. اما وقتی سد می‌شکند، چیزی برای جشن گرفتن وجود ندارد، زیرا آنها برای بقا تلاش می‌کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش نوشیدن الکل در فیلم وحوش سرزمین جنوبی صحبت کنند. آیا پیامدهای واقع‌گرایانه‌ای در این مورد وجود دارد؟
• فیلم در مورد پدرها و دخترانشان و پیوندهایی که آنها را به هم متصل می‌کند چه می‌گوید؟ آیا وینک پدری ناقص است؟
• خانواده‌ها، با فرزندانتان در مورد طوفان کاترینا صحبت کنید: در نهایت چه کسانی بیشتر رنج بردند؟ این فیلم چگونه به مسائل اجتماعی اشاره می‌کند که طوفان آن‌ها را آشکار کرد؟
• هاشپاپی چگونه با سختی‌های زندگی‌اش کنار می‌آید؟ آیا او از این سختی‌ها آگاه است؟ او در مقایسه با دختران دیگر فیلم‌ها چگونه است؟

والدین باید بدانند که فیلم وحشیان سرزمین جنوبی، یک داستان تکان‌دهنده و منحصر به فرد است که طبقه‌بندی آن دشوار است. این فیلم، درامِ پدر الکلی است که نیت خیر دارد اما ابزار کمی برای ابراز عشق به دختر شش ساله‌اش دارد. این فیلم، ستایشی است از دوستی‌های عجیب و قدرت تخیل. این فیلم، سرزنشِ شکاف عمیق بین ثروتمندان و فقرا است. و موارد بیشتری از این دست. انتظار برخی از فحاشی‌ها را داشته باشید؛ هم کودکان و هم بزرگسالان از کلمه "p---y" استفاده می‌کنند. همچنین نوشیدن الکل، نمایش‌های وحشیانه از فقر شدید، ضربه زدن یک بزرگسال به یک کودک و بحث در مورد مرگ والدین وجود دارد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

حیوانات وحشی جنوب وحشی ثابت می‌کند که نیازی به هیاهوی یک موسیقی متن بسیار بلند و افراط ابرقهرمانی نیست تا مخاطب را عمیقاً تحت تأثیر قرار دهد. زندگی ویرانگر اما خیال‌انگیز هاسپاپی در باتلاق کافی است. ویرانی نیازی به تزئینات ندارد، فقر نیازی به آتش‌بازی ندارد. فیلم پروازهای فانتزی را به تصویر می‌کشد، اما آنها به خوبی با واقعیت‌های سخت هم‌زیستی دارند. این تقابل برجسته است و باعث می‌شود فرضیات خود را زیر سؤال ببرید - چیزی که فیلم‌های کمی انجام می‌دهند. آیا وینگ یک پدر بد است، یا در این شرایط قابل توجه است؟ (کارگردان انتخاب بازیگران شایسته دریافت جایزه‌ای است برای پیدا کردن دو بازیگر جذاب برای اولین بار در یک فیلم: والیس و هنری هر دو بازیگران تازه‌کار هستند، اگرچه از قدرت کارشان در اینجا متوجه آن نمی‌شوید.)وحوش طبیعت وحشی جنوب از نگاه هَش‌پاپی به تصویر کشیده می‌شود، و تماشای آن خالی از لطف نیست: گاهی شگفت‌انگیز، اغلب آشفته و ناکارآمد. حتی اگر سیاسی نباشید، دشوار است که فیلم را از دریچه‌ای سیاسی نبینید. اما هیچ تندی و خشونتی در آن وجود ندارد: لحظات فانتزی و فیلمنامه‌ای فوق‌العاده موفق می‌شوند با ظرافت و لطافت بسیاری را به نمایش بگذارند. همان‌طور که هَش‌پاپی می‌گوید، «تمام جهان به هماهنگی و درست بودن همه چیز بستگی دارد.» اما دنیای او جایی است که ثروت و فلاکت به راحتی در کنار هم وجود دارند، تفاوت دردناک است (حتی اگر ما واقعاً دنیای دیگر را نبینیم)، قطعات پازل در وزن یا اهمیت برابر نیستند. با این حال، مردم سخت‌کوش وان‌بت هنوز راهی برای ابراز شادی خود پیدا می‌کنند، حتی اگر فراموش شده باشند.