به من اعتماد کنید

داستان سریال TRUST ME حول محور فراز و نشیب‌های شراکت خلاقانه بین مِیسون مک‌گایر، کارگردان هنری تبلیغاتی منظم و قانون‌مدار (با بازی اریک مک‌کورمک از سریال Will & Grace) و کانر، نویسنده‌ای بی‌پروا (با بازی تام کاوانا) می‌چرخد. وقتی مِیسون به‌عنوان کارگردان خلاق آژانس تبلیغاتی روتمن، گرین و مور انتخاب می‌شود، این زوج باید راهی برای حفظ خلاقیت خود در حالی که با واقعیت مواجه می‌شوند که ارتقای مِیسون او را به رئیس جدید کانر تبدیل کرده، پیدا کنند. در همین حال، مِیسون باید با شخصیت‌های پراسترس گروه خلاق خود، از جمله سارا کرایجک-هانتر، نویسنده‌ای برنده جایزه اما کمی خشن (با بازی مونیکا پاتر) و تیم خلاق مبتدی غیرمتعارف هکتور (با بازی جفری آرند) و تام (با بازی مایک داموس) همکاری کند. آن‌ها باید راهی برای همکاری با هم پیدا کنند تا رئیس خود، تونی مینک (با بازی گریفن دان) را راضی کنند -- کسی که چیزی بیشتر از شگفت‌زور کردن مشتریان سخت‌گیر و اغلب غیرمنطقی خود نمی‌خواهد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نقش تبلیغات در تلویزیون صحبت کنند. آیا می‌دانستید تلویزیون در ابتدا برای فروش محصولات توسعه یافت، نه سرگرمی؟ آگهی‌های تجاری چگونه بر نحوه تماشای تلویزیون ما تأثیر می‌گذارند؟ والدین: توصیه‌های ما را در مورد صحبت با کودکان در مورد تبلیغات رسانه‌ای و مصرف‌گرایی بخوانید. خانواده‌ها همچنین می‌توانند در مورد شرایط کار در زمینه تبلیغات بحث کنند. چرا کار در تبلیغات به عنوان یک شغل پراسترس در نظر گرفته می‌شود؟ چه نوع پیشینه یا استعدادی لازم است تا فردی در این زمینه موفق باشد؟

والدین باید بدانند که این مجموعه تلویزیونی درام که حول فشارهای روزمره‌ای که افراد در دنیای پر ریسک تبلیغات خلاق با آن مواجه هستند، می‌چرخد، شامل مقدار قابل توجهی از الفاظ زشت (مثل bulls--t، p---y و غیره) و برخی کنایه‌های جنسی قوی (بدون برهنگی، اما برخی اعمال جنسی شبیه‌سازی شده) است. شخصیت‌ها اغلب الکل (شراب، آبجو) می‌نوشند و گاهی سیگار می‌کشند. لوگوی برندها در همه جا دیده می‌شود و به عمد توسط تهیه‌کنندگان در داستان‌ها گنجانده شده است. نوجوانان بالغ و بزرگ‌تر می‌توانند با آن کنار بیایند، اما این مجموعه برای بینندگان جوان‌تر مناسب نیست.

با وجود اینکه سریال «اعتماد کن به من» در پس‌زمینه‌ی صنعت تبلیغات پرریسک جریان دارد، اما بیشتر تمرکز آن بر روابط میان شخصیت‌هاست تا خط‌های داستانی پیچیده. اما برخی از این شخصیت‌ها به‌طور کامل پردازش نشده‌اند و بیشتر شبیه کاریکاتورهایی هستند که برای ایجاد لحظات طنز اجباری در صحنه قرار گرفته‌اند. در همین حال، در حالی که برخی از دیالوگ‌ها بامزه هستند، نویسندگان سریال به نظر می‌رسد تلاش می‌کنند با استفاده از زبان قوی (و گاهی تند) درام ایجاد کنند، به جای اینکه بر داستان‌سرایی متمرکز شوند.با وجود این، علی‌رغم کمبود عمق در این مجموعه، اجرای کمدی درخشان کاوانا لحظات بسیار خنده‌داری را رقم می‌زند. این نمایش خیلی فکربرانگیز نیست، اما نوجوانان و بزرگسالان مسن‌تر که به اتفاقات دنیای تبلیغات علاقه‌مند هستند ممکن است چیزی سرگرم‌کننده و اندکی جالب پیدا کنند.