شبگرد

داستان اثر: لوییس بلوم دزد خرده­پا و خونسردی است که با سرقت اموال عمومی, روزگار می­گذراند؛ او سخت به دنبال شغلی پردرآمد­تر است. شبی به طور اتفاقی با صحنه تصادفی مواجه می­شود و می­بیند علاوه بر پلیس و نیروهای امدادی، عده‌ای فیلمبردار نیز بر سر صحنه حاضر هستند که فیلم‌های خود را به مبالغ هنگفتی به شبکه‌های تلوزیونی می­فروشند. لو نیز با شنود مکالمات پلیس خود را به صحنه‌های حوادث می­رساند و فیلم آن‌ها را به یکی از شبکه‌های تلوزیونی می­فروشد. لو بعد از مدتی یک دستیار استخدام می‌کند و به یک کارگردان اخبار حوادث پیشنهاد می­دهد در برابر بالابردن موقعیت کاری­اش با او همکاری کند. رفته رفته عطش او برای فیلمبرداری از حوادث زیاد می­شود تا حدی که در برخی از آن‌ها جزئیات صحنه را برای فیلمبرداری بهتر تغییر می­دهد. یک شب وقتی لو و دستیارش در حال گشت­زنی هستند از بیسیم پلیس گزارش تیر­اندازی در یک خانه را می­شنوند و خود را زودتر از پلیس به محل می­رسانند؛ لو به داخل خانه می‌رود از افرادی که تیر خورده‌اند فیلمبرداری می­کند. بعد از پخش فیلم از اخبار، لو به دروغ به پلیس که پیگیر ماجرا است می‌گوید که از ضاربان فیلمی ‌ندارد و آن‌ها را به طور واضح ندیده است. لو به سراغ ضاربان می­رود و بعد از پیدا کردن آن‌ها به پلیس گزارش می­دهد و در محل حاضر می­شود تا از ماجرا فیلم­برداری کند. لو بلافاصله بعد از ماجرا فیلم را به نینا می­رساند. پلیس به دفتر می­آیند و از نینا می‌خواهند فیلم پخش نشود ولی نینا می­گوید کارش مخالف قانون نیست و فیلم را پخش می­کند . لو به اداره پلیس می­رود و داوطلبانه به سوالات آن‌ها پاسخ می‌دهد و هر گونه دست داشتن در ماجرا را تکذیب می‌کند و می‌گوید اتفاقی خودرو ضاربین را در نزدیکی خانه خود دیده است. در آخرین سکانس فیلم لو را می­بینیم که تیم جدیدی جمع کرده و با ابزار و وسایل پیشرفته به سراغ ادامه کار خود می­رود.

• پیشرفت و موفقیت در کار و زندگی تا چه حد ارزشمند است و برای رسیدن به آن­ها می­توانیم تا چه حدودی پیش برویم؟ آیا تمام چیز‌هایی که در اخبار و رسانه‌ها وجود دارد درست است؟ چطور می­توانیم آن‌ها را ارزیابی کنیم؟ خلاصه: در خصوص رفتار‌هایی که لو و دیگر شخصیت‌های فیلم نشان می­دادند و همچنین اثرات رفتار‌ها و کار آن‌ها در زندگی دیگران بهتر است با فرزندان خود گفت‌وگو کنید .

خشونت، ناهنجاری اجتماعی و فضای تاریک سه شاخص اصلی سازنده این فیلم است از آنجایی که تقریبا هیچ یک از اعمال شخصیت‌های اصلی فیلم مورد مجازات و پیگرد جدی قرار نمی­گیرد و در آخر شخصیت اصلی با وجود تمامی‌بی­رحمی‌ها، بی‌اخلاقی‌هایی که به خرج داده بود در کار خود موفق می‌شود و به همین خاطر ممکن است شخصیت جذابی از او در ذهن مخاطب شکل بگیرد یا در برخی موارد مخاطبی که در سنین نوجوانی است ترغیب به الگوگیری از او شود. حتی تماشای نسخه پالایش شده این فیلم نیز برای کودکان و نوجوانان زیر 15 سال توصیه نمی‌شود . نکته‌ای که در خصوص این فیلم می‌تواند بسیار قابل توجه باشد، پرداخت آن به مسئله رسانه‌ها و تولیدات آن­ها با نگاهی انتقادی است. فیلم در این زمینه به نکات حائز اهمیتی اشاره کرده و دید تازه و متفاوتی از دنیای خبرنگاری و رسانه به نوجوان می‌دهد. پیشنهاد می­کنیم این فیلم را با فرزندان خود ببینید و در خصوص پیام­های آن با آن­ها گفت‌وگو کنید. حتی می­توانید تجربیاتی که خود شما از این فضای رسانه‌ها دارید با آن‌ها در میان بگذارید و نظر آن‌ها را جویا شوید.                                                                                                                     خلاصه:  این فیلم یک اثر با سطح خشونت نبستا بالا است که می‌توانید در مورد عادی و غیرقابل پیگیری و مجازات بودن آن­ و همچنین نقش رسانه‌ها در بازنمایی غیرواقعی اخبار حوادث و جریانات، با فرزند خود گفت‌وگو کنید.

برادر تونی گیلروی فیلمساز (مایکل کلیتون)، فیلمنامه‌نویس دن گیلروی (استیل واقعی، میراث بورن) با فیلم شبگرد، اولین کارگردانی پویای خود را ارائه می‌دهد. او دنیای بی‌رحم اخبار تلویزیونی را به تصویر می‌کشد—که امروزه به نظر می‌رسد بیشتر به نمایش و رتبه‌بندی (اگر خون بریزد، پیشتاز است) علاقه‌مند است تا اطلاعات واقعی—به روشی شگفت‌انگیز و نه خشمگین یا موعظه‌گر. این فیلم سینمایی با سرعت بالا در شب است، سرگرم ماشین‌ها و خیابان‌ها، نورها و دوربین‌ها.گیلنهال دلیل بزرگی برای حال و هوای برق‌آسای فیلم است. او لاغر و عجیب است، اما شدید و تند—مثل یک سوزن زیرپوستی. چشم‌هایش از جمجمه‌اش بیرون زده‌اند، مثل خنجر می‌درخشند، و تا وقتی که حرفش را نزند، عقب نمی‌نشیند. شما مطمئن نیستید که چطور موجودی مثل این به وجود آمده، اما تماشای کارش خیلی جذاب است. وقتی پس‌زمینه شهر جعلی را پشت میز مجریان اخبار تلویزیونی می‌بیند، می‌گوید «در تلویزیون خیلی واقعی به نظر می‌رسد.» اما همه‌اش سرگرمی است.