ولنتاین آبی

عاشق شدن و از عشق خارج شدن یک معما است که فقط تعداد کمی می توانند در برابر آن مقاومت کنند. در بلو والنتاین، در صحنه هایی که به صورت غیر خطی مرتب شده اند، بینندگان شاهد این هستند که یک زوج جوان، سیندی (میشل ویلیامز) و دین (رایان گاسلینگ)، ابتدا به هم علاقه مند می شوند و تصمیم می گیرند که با هم زندگی کنند... و بعدا، شاهد از هم پاشیدن همان زندگی هستند. این یک داستان قدیمی است: چگونه دو نفر در این دنیای سرگردان، یکدیگر را پیدا می کنند، فقط برای اینکه حتی وقتی زیر یک سقف هستند، یکدیگر را از دست بدهند؟ همانطور که یکی از شخصیت ها می گوید: چگونه می توانید به احساسات خود اعتماد کنید وقتی که می توانند به همین راحتی ناپدید شوند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام‌های فیلم در مورد روابط صحبت کنند. آیا این پیام‌ها واقع‌گرایانه به نظر می‌رسند؟ آیا مایل هستید رابطه‌ای مانند آنچه در فیلم نشان داده شده داشته باشید؟ والدین، با نوجوانان خود در مورد ارزش‌های خانواده در مورد قرار ملاقات و روابط صحبت کنید.
• چگونه رابطه‌ای که در اینجا به تصویر کشیده شده است، با فیلم‌های دیگر در مورد زوج‌ها مقایسه می‌شود؟ آیا مشابهت یا تفاوتی وجود دارد؟
• چرا فکر می‌کنید این فیلم در ابتدا درجه‌بندی NC-17 داشت؟ چرا فکر می‌کنید به درجه‌بندی R تغییر کرد؟

والدین باید بدانند که این درام پرشور و تاثیرگذار درباره رابطه پرتلاطم زوج جوان، سرشار از لحظاتی است که هم لطیف و هم واقعی هستند، و واقعی‌ترین آن‌ها دردناک‌ترین است. این محتوای پیچیده و سنگین که شامل سقط جنین و نشانه‌هایی از الکلیسم است، احتمالاً برای بیشتر کودکان، به جز شاید نوجوانان مسن‌تر، خیلی سنگین خواهد بود. انتظار برخی صحنه‌های جنسی با برهنگی جزئی (از جمله یکی که در ابتدا برای فیلم رده‌بندی NC-17 دریافت کرد، که در فرجام‌خواهی به R کاهش یافت) و فحاشی (از جمله «ف-ک» و بیشتر) و نوشیدن الکل، و همچنین تعدادی بحث و جدل قاطع را داشته باشید. برای اینکه در مورد فیلم‌های مشابه بیشتر بمانید، می‌توانید برای ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

بلو والنتاین تقریبا هرآنچه یک فیلم برای کامل بودن نیاز دارد را داراست. بازیگران بزرگی دارد که در نقش‌هایشان زندگی می‌کنند، انگار جای دیگری برای رفتن ندارند، داستانی جذاب و کارگردانی دارد که تا حدی به چشم‌اندازش متعهد است که از بازیگرانش خواسته در طول بخشی از فیلمبرداری مثل یک خانواده با هم زندگی کنند. در فیلم نکته نادرست و اشتباهی وجود ندارد؛ صحنه‌های شادآور شادآورند و صحنه‌های دردناک درد را منتقل می‌کنند. گاهی اوقات احساس می‌کنیم در همان اتاقی هستیم که سیندی و دین در آن لحظات شکننده و وحشتناکشان را تجربه می‌کنند. یک صحنه از اولین قرار ملاقاتشان مملو از سرخوشی و هیجان ناشی از عاشق شدن است که قلبتان نمی‌تواند در انتظار آنچه در پیش است درد نگیرد.اما اگر فکر می‌کنید که فیلم‌ها قرار است راهی برای فرار از واقعیت باشند، در این مورد شانس با شما یار نیست. شاید بلو والنتین فیلمی نباشد که زوج‌های متأهل با مشکلات (یا هر کسی که به چنین زوجی نزدیک است) بتوانند تماشا کنند، چون خیلی واقعی است و فرصتی برای استراحت نمی‌دهد. از طرف دیگر، شاید این فیلم یکی از بهترین‌ها در مورد مسیر یک رابطه از دل‌باختگی تا فروپاشی باشد و تماشای آن تجربه‌ای فراموش‌نشدنی است.