چرخ شگفتی

در دهه ۱۹۵۰ جزیره کانِی، جینی (با بازی کیت وینسلت)، بازیگر سابق و ناامید، با هامپتی (با بازی جیم بلوشی) ازدواج کرده، مردی که او دوستش ندارد اما در تلاش است تا خوب باشد. پسر کوچک جینی از ازدواج اولش به دلیل رفتار گذشته او دچار صدمات روحی شده، وضعیتی که در پیرومانیا (عشق به آتش) رو به رشدش منعکس شده. جینی با میکِی (با بازی جاستین تیمبرلیک) ملاقات می‌کند، یک ناجی جذاب و نمایشنامه‌نویس مشتاق؛ جرقه‌ای میان آن‌ها زده می‌شود و رابطه‌شان آغاز می‌گردد. سپس دختر هامپتی از ازدواج اولش، کارولین (با بازی جونو تمپل)، می‌رسد، در حال فرار از شوهر مافیایی‌اش. پیچیدگی‌هایی به‌وجود می‌آید.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش خیانت در Wonder Wheel صحبت کنند. این نمایش چگونه با آنچه معمولاً می‌بینید، متفاوت است؟ آیا خیانت‌کاران از نظر اخلاقی درست عمل می‌کنند؟ آیا اعمال آنها عواقبی دارد؟ آیا می‌توان به هر کدام از آنها اعتماد کرد؟
• آیا این داستان به نظرتان اخلاقی می‌آید؟ آیا افراد بد مجازات می‌شوند و افراد خوب پاداش می‌گیرند؟ یا اینکه از نظر اخلاقی نابرابر است؟
• آیا با شخصیت‌های داستان همدلی می‌کنید؟ آیا دیدگاه‌تان در مورد آنها در طول داستان تغییر کرد؟ آیا هر کدام از آنها را الگوی مناسبی می‌دانید؟
• این فیلم تا چه حد به فیلم‌های دیگر وودی آلن شباهت دارد یا از آن‌ها متفاوت است؟ فیلم‌های او معمولا چه شباهت‌هایی با هم دارند؟

والدین باید بدانند که اگرچه درام تاریک وودی آلن با نام چرخ شگفت‌انگیز هیچ برهنگی یا خشونتی روی پرده ندارد، اما برای کودکان مناسب نیست. این فیلم با موضوعات جدی مانند زنا با محارم، خودکشی، قتل و پیامدهای اعمال گذشته سر و کار دارد. یک زوج در ملاء عام و تقریباً با لباس کامل رابطه جنسی برقرار می‌کنند. قتل‌های مافیایی و خشونت خانگی مورد بحث قرار می‌گیرند یا به آن‌ها اشاره می‌شود، اما نمایش داده نمی‌شوند. تنها شخصیت کودک در فیلم یک پیرومانی است که در مسیر دردسرهای جدی قرار دارد. نوشیدن الکل و سیگار کشیدن به صورت منفی نشان داده می‌شوند، اما بخشی از استرس رو به افزایش در پرده سوم فیلم هستند؛ استفاده از الفاظ زشت در فیلم کم است، اما شامل کلمات «جهنم» و «عیسی مسیح» (به عنوان یک تعجب) و همچنین برخی توهین‌ها و عبارات تحقیرآمیز قومی است. مانند سایر فیلم‌های آلن، این فیلم نیز پر از بازیگران مشهور است، از جمله کیت وینسلت، جیم بلوشی و جاستین تیمبرلیک. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

وودی آلن و همکارانش در اینجا - در یکی از تاریک‌ترین درام‌های او، که در یکی از درخشان‌ترین محیط‌های او اتفاق می‌افتد - زشتی زیبایی را به تصویر کشیده‌اند. Wonder Wheel، که نام جذاب‌ترین جاذبه در جزیره کانی فیلم است، پر از افرادی است که توسط تاریخ خود آزار می‌بینند: خیانت، انتخاب‌های ناگهانی که به ارتباطات مجرمانه منجر می‌شود، الکلیسم، خشونت خانگی، رفتارهای بی‌رحمانه‌ای که همه چیز را از دست داده و کودکان را دچار صدمات روحی کرده است. همه آنها بخشی از این درام هستند که توسط میکِی، نجات‌دهنده/ملوان سابق/نمایشنامه‌نویس/بازیگر نقش اول، که از زاویه‌ای به‌اعترافِ خود نامطمئن روایت می‌کند، روایت می‌شود. احتمالاً اتفاقی نیست که میکِی شباهت‌هایی با شخصیت‌های تنسی ویلیامز، از جمله تام در نمایشنامه گل‌های مصنوعی، دارد. جینی (وینسلت) هم چندان از بلانش دوبوآ یا مگی گربه ویلیامز دور نیست. وینسلت یکی از بهترین اجراهای دوران حرفه‌ای درخشان خود را به نمایش می‌گذارد، لحظات امیدوارکننده و دردناک جینی را به تصویر می‌کشد. بلوشی نیز مطمئناً بهترین کار خود را به عنوان شوهری ارائه می‌دهد که در ابتدا به نظر می‌رسد مست و بی‌ادب است، اما سپس قلبی تپنده را آشکار می‌کند که قادر به تغییر و عشق است. معبد نیز لایه‌هایی را به عنوان دختری در حال فرار آشکار می‌کند. این شخصیت‌ها، به علاوه پسر جینی (که پیرومانیا او آینه‌ای از جنون مادرش است)، همه در یک درام گرفتار شده‌اند که به طور اجتناب‌ناپذیری از رنگ‌های شیرین یک پارک تفریحی ساحلی به مکانی تاریک و بدون ستاره می‌رسد.فیلمبردار افسانه‌ای ویتوریو استورارو (مشهور به همکاری با برناردو برتولوچی در فیلم‌هایی مانند آخرین تانگو در پاریس و فرانسیس فورد کاپولا در فیلم‌هایی مانند اینک آخرالزمان) پس از کافه سوسایتی، دوباره با آلن همکاری می‌کند تا شاید غنی‌ترین جهان بصری در طول دوران حرفه‌ای این فیلمساز مشهور را خلق کند. استورارو صحنه‌ها را با طیف‌های رنگی گرم و سرد از طیف‌های نارنجی و آبی می‌پوشاند؛ انتخاب‌های جسورانه و رنگارنگ که به صحنه‌ها ظاهری نقاشی‌شده می‌بخشد. او حرکت و قاب‌بندی جدیدی به کار آلن می‌دهد و آن را سرزنده می‌کند. استورارو به همراه سانتو لوکواستو، طراح تولید قدیمی آلن، حسی را به وجود می‌آورد که گویی در صحنه‌های زیبا و استادانه‌ای از نمایش‌نامه‌های آرتور میلر، یوجین اونیل یا ویلیامز قرار دارید -- به وضوح، به‌طور عمدی، در هماهنگی با دیدگاه نمایشنامه‌نویس میکِی. این ممکن است استفاده عجیب آلن از دیالوگ‌های تکراری و تقریباً آماتوری در اولین صحنه طولانی فیلم را نیز توضیح دهد، که احتمالاً این جهان را به عنوان دنیای ذهن یک نویسنده جوان معرفی می‌کند. چرخ شگفتی احتمالاً ماهرترین فیلم آلن از نظر فنی است، سرسبز و لذت‌بخش برای تماشا، اگرچه تاریکی و جهان نامتقارن اخلاقی آن ممکن است برای برخی آزاردهنده باشد.