قدیس فرانسیس

در فیلم سنت فرانسیس، بریجیت (با بازی کلی سالیوان) یک دختر ۳۴ ساله بی‌هدف و ترک تحصیل کرده از کالج است که شغل خود را به عنوان پیشخدمت رستوران رها می‌کند تا یک شغل تابستانی "آسان‌تر" به عنوان پرستار بچه بگیرد. زندگی او پیچیده‌تر می‌شود وقتی رابطه جدیدش با جیس (با بازی مکس لیپچیتز، که در اولین نقش بازیگری خود به یاد ماندنی و طبیعی است) منجر به بارداری غیرمنتظره‌ای می‌شود، دختر ۶ ساله‌ای به نام فرانسیس (با بازی رامونا ادیت ویلیامز) که تحت مراقبت اوست، هم باهوش و هم لجباز از آب در می‌آید، و نقش او در خانه منبع اختلاف بین دو مادر فرانسیس است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد باورهایشان پیرامون بارداری ناخواسته، پیشگیری از بارداری و سقط جنین صحبت کنند. این سه موضوع در فیلم چگونه به تصویر کشیده شدند؟ آیا با نحوه‌ی نمایش آنها موافق هستید؟
• چگونه این فیلم از یک کودک برای کمک به رشد بریجت استفاده می‌کند؟ ما در مورد اینکه چگونه بزرگسالان به کودکان کمک می‌کنند تا به بزرگسالان مسئولیت‌پذیر تبدیل شوند فکر می‌کنیم، اما آیا فکر می‌کنید زمان‌هایی وجود دارد که کودکان هدف مشابهی را برای بزرگسالان برآورده می‌کنند؟
• فیلمسازان به نظر می‌رسد تلاش کرده‌اند فیلمی بسازند که چیزهایی را که در واقع عادی هستند، عادی جلوه دهد. نظر شما چیست؟ آیا از رویکرد آنها خوشتان آمد؟
• فیلم در مورد انتظارات جامعه از دستاورد و موفقیت چه می‌گوید؟ به نظر شما موفقیت چگونه باید سنجیده شود؟
• فیلم چگونه روابط پیچیده زنان با یکدیگر را به تصویر می‌کشد؟ آیا فکر می‌کنید این نمایش دقیق است؟

والدین باید بدانند که سنت فرانسیس یک درام بلوغ دربارهٔ یک فمینیست ۳۴ ساله (کلی سالیوان) است که در حالی که به عنوان پرستار کودک کار می‌کند، سقط جنین دارویی را انتخاب می‌کند. این فیلم به شدت طرفدار انتخاب است و از پرداختن به نتایج خونین سقط جنین اجتناب نمی‌کند: شخصیت‌ها لخته‌های بزرگتر را بررسی می‌کنند و دربارهٔ این که آیا آن لخته‌ها مربوط به زیگوت بوده‌اند، شگفت‌زده می‌شوند. این صحنه به طور مستقیم به بیننده نشان داده نمی‌شود، اما خون قاعدگی به وفور نمایش داده می‌شود، شاید در تلاشی برای از بین بردن انگ‌های مربوط به عملکرد بدن زنان. در واقع، کل فیلم دربارهٔ رفع شرم و خجالت است که گاهی با زنانگی و مادری در قالب افسردگی پس از زایمان، شیردهی، عادت ماهانه، بی‌اختیاری و رابطهٔ جنسی مرتبط است. در حالی که شخصیت‌ها به صراحت دربارهٔ رابطهٔ جنسی صحبت می‌کنند (واژه‌هایی مانند "منی" و "ف--ک" را به کار می‌برند)، این گفتگوها عمدتاً دربارهٔ ارتباط شرکای زندگی است، از جمله صحبت در مورد مقاومت در برابر استفاده از کاندوم. همانطور که از عنوان فیلم پیداست، این فیلم با مذهب سر و کار دارد - به طور خاص، کاتولیسیسمی که بریجت از آن روی برگردانده است، اما خانواده‌ای که برای آنها کار می‌کند، آن را پذیرفته‌اند. در نهایت، فیلم دربارهٔ ترویج انتخابی فراتر از پایان دادن به بارداری است: دربارهٔ داشتن انتخاب برای بودن خودتان، عشق ورزیدن به کسی که می‌خواهید و هر زمان که می‌خواهید، دنبال کردن رویاهایتان در زمان خودتان، و شروع یک خانواده زمانی که آماده هستید. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این برنده جشنواره فیلم بیشتر از اینکه یک فیلم باشد، مانند یک چک لیست بیدار باش برای نسل هزاره است. سقط جنین، شیردهی در ملاء عام، بارداری در سنین بالا، ازدواج همجنسگرایان از نژادهای مختلف، فرزندپروری کوئیر، افسردگی پس از زایمان، حل تعارض، و مردانی که در "دفترچه احساسات" می نویسند: معادل سینمایی آن یک خودروی برقی با برچسب همزیستی در پارکینگ فروشگاه مواد غذایی ارگانیک است. در حالی که سنت فرانسیس اهداف قابل تحسینی دارد -- یعنی تلاش برای حذف نگرش های منفی در مورد تاثیر طبیعت بر بدن زنان -- اما دستور کار خود را به گونه ای پیش می برد که گویی بینندگان را به نشان دادن هرگونه ناراحتی و نارضایتی دعوت می کند.همه چیز ممکن است کمی آسان‌تر پیش برود اگر بریجت کمی دوست‌داشتنی‌تر بود -- نقص داشتن یک چیز است، اما بی‌تفاوتی آزاردهنده چیز دیگری است. همیشه سخت است که به شخصیتی اهمیت دهیم که به خودش اهمیت نمی‌دهد و با دیگران بی‌توجه است. بریجت، مانند همه ما، تحت تأثیر شخصیت‌های جذاب اطرافش رشد می‌کند: فرانسیس باهوش (ویلیامز، بازیگر تازه‌کار، قطعاً نوعی نابغه بازیگری است)، مادر خسته مِیا (شارین آلوارز)، و جیس مهربان و حمایتگر. او نگاه متفاوتی به رفتار مورد انتظار از مردان دارد: نه تنها از شروع شدن قاعدگی بریجت در حین رابطه جنسی ناراحت نمی‌شود، بلکه در تمیز کردن و مرتب کردن اوضاع کمک می‌کند و در روزی که بریجت سقط جنین می‌کند، در کنار او می‌ماند و تا حد امکان این تجربه را با او سهیم می‌شود. از سوی دیگر، برخی جزئیات فیلم، به قول بچه‌ها، کمی "اضافی" به نظر می‌رسند: زنان سفیدپوست خودخواه، تابلوهای اعتراضی در حیاط، و دستورات "بدون شکر". فیلم "سنت فرانسیس" با موسیقی آکوستیک گیتار که ممکن است در آینده به عنوان موسیقی "انتظار" استفاده شود، مانند نسخه بزرگسال مدرن از "آزاد باش تا خودت باشی" است که نسل ایکس با آن آشنا بود.