آیا تو آنجا هستی خدا؟ این منم، مارگارت.

بر اساس رمان کلاسیک سال 1970 جودی بلوم، نویسنده محبوب، آیا تو آنجا هستی خدا؟ من مارگارت هستم، ماجرای مارگارت سیمون 11 ساله (با بازی ابی رایدر فورتسون) را در سال پرتلاطم دهه 1970 دنبال می‌کند، زمانی که خانواده‌اش از منهتن به حومه نیوجرسی نقل مکان می‌کنند. مارگارت، تنها فرزند پدر یهودی به نام هرِب (با بازی بِنی سافدی) و مادر مسیحی به نام باربارا (با بازی ریچل مک‌آدامز)، بدون دین بزرگ شده است. اما حالا او شروع به جستجوی خدا می‌کند و سؤالات و نگرانی‌هایش را - عمدتاً در مورد بدن در حال تغییرش، دوستانش، علاقه‌مندی‌هایش و آرزویش برای حس ایمان و تعلق - به اشتراک می‌گذارد. او زمان زیادی را با همسایه ملکه‌مانند، نانسی ویلر (با بازی ال گراهام) و دو دوست دیگرش، جِینی (با بازی آماری پرایس) و گرِتچِن (با بازی کاترین کوپفرر) می‌گذراند، که یک باشگاه مخفی دارند و همه چیز را به هم می‌گویند، از جمله جزئیات در مورد علاقه‌مندی‌هایشان و زمانی که قاعدگی می‌شوند. و در حالی که مارگارت با تغییرات معنوی و جسمی خود دست و پنجه نرم می‌کند، مادرش با گذار از معلم هنر شاغل به مادر خانه‌دار حومه‌نشین دست و پنجه نرم می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد موضوع نوجوانی در فیلم «آیا تو آنجا هستی خدا؟ من مارگارت هستم» صحبت کنند. بلوغ و بزرگ شدن چگونه بخش مهمی از داستان را تشکیل می‌دهند؟ آیا فکر می‌کنید این موضوع فیلم را برای نوجوانان و جوانان بیشتر از کودکان خردسال مرتبط و مناسب می‌کند؟
• آیا کسانی که با کتاب آشنا هستند، تغییراتی را بین کتاب و فیلم متوجه شدند؟ در مورد این تغییرات چه فکری می‌کنید؟ چرا فکر می‌کنید فیلم‌سازان احساس کردند که این تغییرات ضروری است؟
• آیا خواندن کتاب کلاسیک «آیا فیلم شما را به خواندن آن تشویق می‌کند؟» برایتان جذاب است؟ این کتاب از زمان انتشارش به طور مکرر مورد چالش قرار گرفته یا ممنوع شده است. به نظر شما دلیل آن چیست؟
• مارگارت و دیگر شخصیت‌ها چگونه دلسوزی، کنجکاوی و همدلی را نشان می‌دهند؟ چرا این ویژگی‌های شخصیتی مهم هستند؟
• خانواده‌ها و کودکان: چگونه می‌توانید از این فیلم به‌عنوان سکویی برای بحث در مورد بلوغ و نوجوانی استفاده کنید؟

والدین باید بدانند که آیا تو آنجا هستی خدا؟ این منم، مارگارت، اقتباسی وفادارانه از رمان محبوب جودی بلوم در سال ۱۹۷۰ است که دربارهٔ مارگارت سایمون ۱۱ ساله مهربان و کنجکاو (با بازی ابی رایدر فورتسون) است که تابستان قبل از کلاس ششم از شهر نیویورک به حومه نیوجرسی نقل مکان می‌کند. مارگارت که در خانه‌ای بدون مذهب بزرگ شده است، به دلیل ازدواج بین ادیانی والدینش (با بازی ریچل مک‌آدامز و بِنی سافدی)، احساسات خود را دربارهٔ ایمان و همچنین تغییرات جسمی و رفتاری که با نوجوانی همراه است، کاوش می‌کند. همانند کتاب، مراجع زیادی به موضوعاتی مانند عادت ماهانه و محصولات مرتبط، بلوغ، اندازه سینه، دل‌بستگی‌های عاشقانه و بوسیدن وجود دارد. حلقه دوستان مارگارت دربارهٔ پسران صحبت می‌کنند (و به یک نسخه پلی‌بوی و یک نمودار آلت تناسلی در کتاب آناتومی نگاه می‌کنند) و دربارهٔ همکلاسی‌ای که بیشتر رشد کرده است، شایعه‌پراکنی می‌کنند. آن‌ها باور دارند و شایعاتی را دربارهٔ تجربه‌های او با پسران پخش می‌کنند. مارگارت اولین بوسه خود را در یک بازی شبیه به بطری‌گردانی در یک مهمانی تجربه می‌کند. مارگارت که نیمی یهودی و نیمی مسیحی است، دوستان نزدیک سیاه‌پوست، سفیدپوست و یهودی دارد، اما در واقع ایمان اوست که کاوش می‌شود. در نتیجه، بحث‌های زیادی، برخی از آن‌ها داغ، دربارهٔ معنویت و مذهب وجود دارد. برای نمایش‌های صادقانه این موضوعات و پرسش‌های احتمالی که ممکن است ایجاد کنند، آماده باشید. بزرگسالان در هنگام شام شراب می‌نوشند و زبان شامل کلماتی مانند "جهنم"، "ای خدا من" و "ابله" است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

نویسنده و کارگردان کلی فرمون کریگ با اقتباس شگفت‌انگیز از داستان جاودانه جودی بلوم، نگاهی نوستالژیک و مرتبط به نوجوانی، دوستی، معنویت و روابط والدین و فرزندان دارد. آیا تو آنجا هستی خدا؟ این منم مارگارت، وفادار به منبع کلاسیک اما با نگاهی تازه. نتیجه نهایی سرگرم‌کننده و مناسب برای هر دو طرف است: هم طرفداران همیشگی بلوم (منظور من نسل ایکس است) و هم نسل جدید طرفداران احتمالی مارگارت. فورتسون در نقش مارگارت، دانش‌آموز دبیرستانی کنجکاو و مهربانی است که فقط سعی دارد راه خود را در جهان پیدا کند. کتی بیتس نیز در نقش مادربزرگ مارگارت، مادربزرگ شیک‌پوش و ساکن منهتن، که دلتنگ بودن در چند بلوک دورتر از نوه عزیزش است، فوق‌العاده است. مک‌آدامز و سفدی به عنوان زوجی از مذاهب مختلف که تجربیات شخصی دشوارشان باعث شد تا به عمد دخترشان را از شناختن مذهب دور نگه دارند، به جای اینکه او را در معرض هر دو مذهب خود قرار دهند یا یکی را برای او انتخاب کنند، شیمی قابل توجهی دارند.سفر مارگارت به سوی خودشناسی، شاد، عاطفی و خنده‌دار است. بیشتر بینندگان می‌توانند با عناصر دیدگاه‌های شخصیت‌های بزرگسال و/یا نوجوان ارتباط برقرار کنند. خوانندگان بلوم ممکن است خود را در حال خندیدن بلند ببینند وقتی که مارگارت و دوستانش سرود «من باید، من باید، من باید سینه‌هایم را بزرگ کنم» را می‌خوانند، یا وقتی که مارگارت اولین بوسه‌اش را از پسر مورد علاقه کلاس می‌گیرد. مذهب و بلوغ همیشه موضوعاتی آسان برای بررسی نیستند، اما فیلم، مثل کتاب، به‌طور صریح و بدون موعظه‌گرانه بودن، به مسائل اساسی می‌پردازد. فیلم رویکرد صریح بلوم را در بحث درباره عادت ماهانه، سوتین، آموزش بهداشت، بوسیدن، ایمان و موارد دیگر گرامی می‌دارد. این فیلم انتخابی ایده‌آل برای والدین و نوجوانان/جوانان است -- یا برای بزرگسالانی که با خواندن کتاب بزرگ شده‌اند -- این فیلم ثابت می‌کند که گاهی اوقات اقتباس درست ارزش انتظار را دارد.