زنان حق رای

زندگی در لندن سال ۱۹۱۲ برای ماد واتس (با بازی کری مولیگان)، یک فعال حقوق زنان، آسان نیست. مثل مادرش، او در یک خشکشویی تجاری داغ و خطرناک کار می‌کند و هم از حوادث صنعتی و هم از کارفرمای شهوت‌ران خود اجتناب می‌کند. او شوهری مهربان به نام سانی (با بازی بن ویشاو) و یک پسر کوچک شیرین به نام جرج (با بازی آدام مایکل داد) دارد، اما نمی‌تواند از احساسش جلوگیری کند که زندگی می‌تواند - و شاید باید - چیزهای بیشتری برای ارائه داشته باشد. ماد به گروه فزاینده‌ای از فعالان حقوق زنان صریح، از جمله همکارش ویولت (با بازی آن-ماری داف)، داروساز مستقل ادیت الن (با بازی هلنا بونهام کارتر) و امیلی پرشور (با بازی ناتالی پرس) جذب می‌شود. تحت تأثیر سخنان و اعمال املین پنکهرست (با بازی مریل استریپ)، این زنان خود را در حال انجام کارهای جسورانه و خشونت‌آمیزتری برای جلب توجه به اشتیاقشان به برابری و حق رای زنان می‌بینند. اما ماد تا چه حد باید برای این هدف قربانی کند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام‌های فیلم «سافرجت» صحبت کنند. آیا با شخصیت‌های فیلم موافق هستید که نافرمانی مدنی خشونت‌آمیز تنها گزینه‌ی آن‌ها بود؟ آیا این بدان معناست که تاکتیک‌های آن‌ها برای گروه‌های دیگر در مبارزه برای یک هدف موثر خواهد بود؟ چگونه دیدگاه تاریخی، نگاه ما به اقدامات آن‌ها در زمان حال را شکل می‌دهد؟
• فیلم در لحظات تند و خشن چه احساسی در شما ایجاد کرد؟ آیا این صحنه‌ها ناراحت‌کننده‌تر از صحنه‌های معمول در فیلم‌های ترسناک یا اکشن بودند؟ چرا؟ چرا زمینه و بافت داستان بر احساسی که از خشونت در رسانه‌ها دریافت می‌کنیم تأثیر می‌گذارد؟
• آیا با انتخاب‌های مود موافقید؟ نظرتان در مورد انتخاب‌های دوستانش چیست؟ آیا زندگی آنها با زنان در طبقات اجتماعی دیگر متفاوت بود؟ این موضوع چگونه بر اقداماتشان تاثیر گذاشت؟ فکر می‌کنید اگر جای آنها بودید چه کاری انجام می‌دادید؟
• فیلم چه چیزی در مورد زندگی زنان در اوایل قرن بیستم به شما آموخت؟ نقش‌های جنسیتی چگونه زندگی زنان را تعریف می‌کردند؟ مادران، همسران، دختران و خواهران امروزی چه شباهت‌هایی با مبارزان حقوق زنان دارند؟ و چگونه اوضاع متفاوت است؟
• شخصیت‌های فیلم «سفرجت» چگونه شجاعت و صداقت را به نمایش می‌گذارند؟ چرا این ویژگی‌های مهم شخصیتی هستند؟

والدین باید بدانند که فیلم سافرجت، درام قدرتمندی است در مورد یک دوره مهم در تاریخ حقوق زنان در بریتانیا. داستان یک زن شستشوگر لباس (با بازی کری مولیگان) که در سال ۱۹۱۲ به گروهی از مبارزان سافرجت ملحق می‌شود، لحظات خشونت‌آمیز ناراحت‌کننده‌ای دارد (احتمال لو رفتن داستان): زنان لگد، سیلی و کتک می‌خورند؛ اموال عمومی و خصوصی تخریب و منفجر می‌شوند؛ زندانی اعتصاب‌کننده غذا به زور غذا داده می‌شود؛ و یک شخصیت توسط اسب لگد مال می‌شود. مردی به یک دختر ۱۲ ساله تعرض می‌کند (تنها صحنه نمایشی آن متوقف می‌شود، اما موارد دیگر تلویحاً وجود دارد) و در یکی از غم‌انگیزترین لحظات فیلم، کودکی به زور از مادرش جدا می‌شود و هر دو در حال گریه هستند. اندکی سیگار کشیدن و نوشیدن و یک صحنه برهنه غیرجنسی وجود دارد که زنی را در حال ورود به زندان نشان می‌دهد. الفاظ تند شامل یک مورد استفاده از کلمات لعنتی و بی‌شرم است. پیام‌های فیلم در مورد برابری، ایستادن برای آنچه که اعتقاد دارید و صحبت کردن علیه بی‌عدالتی قطعاً مهم است، اما ایده‌ای که خشونت تنها راه مؤثر برای رسیدن به هدف است، پیچیده است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این فیلم تصویری چشم‌گشا از زندگی زنان پیش از اقدامات افرادی مانند مود و دوستانش ترسیم می‌کند که مسیر را به سمت برابری تغییر دادند. غیرقابل تصور است که بدانیم علاوه بر محرومیت کامل از حق رای تا سال ۱۹۱۸، زنان بریتانیایی تا اواسط دهه ۱۹۲۰ هیچ حق قانونی بر فرزندان خود نداشتند (واقعیتی که یکی از دردناک‌ترین صحنه‌های فیلم را برجسته می‌کند). ناامیدی که این زنان را به حرکت واداشت، آشکار است و غیرممکن است که با آنها همدردی نکنیم و از اعتقاداتشان حمایت نکنیم.اما در حالی که قابل درک است که خانم پنکهرست و پیروانش احساس می‌کردند به سمت اقدامات افراطی سوق داده می‌شوند – شخصیت‌ها مکررا می‌گویند که وقتی روش‌های مسالمت‌آمیز‌تری را امتحان می‌کردند، کسی به آن‌ها گوش نمی‌داد – اما این واقعیت که رویکرد آن‌ها به «تخریب، خشونت، شهادت و از دست دادن همه چیز در زندگی به خاطر یک هدف درست» ختم می‌شود، پیچیده است. بیش از ۱۰۰ سال بعد، ما از منظر تاریخی می‌توانیم درک کنیم که در این مورد، ایجاد تغییر نیازمند تکان دادن شدید قایق بود. اما نافرمانی مدنی خشونت‌آمیز و فداکاری کامل خود همیشه پاسخ درست نیستند، امیدواریم این واقعیت برای کسانی که فیلم «سفرجت» را تماشا می‌کنند، گم نشود.