افراد

بر اساس فیلم ساندنس ۲۰۰۶ با همین نام، SOMEBODIES بر اسکات (هاجی) تمرکز دارد، یک دانشجوی "حرفه‌ای" دانشگاه جورجیا که زمان خود را در مدرسه صرف تعقیب دختران، نوشیدن و به طور کلی لذت بردن از صحنه کالج کرده است. اما حالا که هم‌خانه‌هایش مارلو (نارد هولستون)، توری (آنتونی هایات)، سیکس (کوانته استریکلند) و جلی (کوری رددینگ) در آستانه فارغ‌التحصیلی هستند، او متوجه می‌شود که زمان آن است که زندگی را جدی‌تر بگیرد. اما فهمیدن چیزها پیچیده می‌شود زیرا خانواده عجیب و غریب او - از جمله عمو اسکیت (کارلوس دیویس)، عمه اگنس (پت براون) و عمو چارلز (دیوید لوئیس) - اصرار دارند که به او مشاوره بی‌پایان ارائه دهند. حتی دوست‌دختر سابق دیوا (کایرا آکیتا) و واعظ ریورند هیل (تایلر کریگ) برای امید به تبدیل اسکات به یک فرد حرفه‌ای، راهنمایی ارائه می‌دهند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش آفریقایی-آمریکایی‌ها در رسانه‌ها صحبت کنند. آیا فکر می‌کنید برنامه‌هایی مثل این، کلیشه‌های مربوط به جامعه آفریقایی-آمریکایی را تقویت می‌کنند یا به چالش می‌کشند؟ چگونه؟ خانواده‌ها همچنین می‌توانند در مورد زندگی در دوران کالج و بعد از آن بحث کنند. آیا واقعاً دشوار است که از یک دانشجوی کالج به یک بزرگسال شاغل تبدیل شوید؟ آیا نوشیدن الکل، مهمانی رفتن و آزمایش مواد مخدر همیشه بخشی از زندگی دانشجویی است؟ والدین، بررسی کنید.

والدین باید بدانند که این سریال کمدی موقعیت، که زندگی جوانان را در گذار از دوران دانشجویی به بزرگسالی دنبال می‌کند، جنبه‌های مختلف زندگی دانشجویی آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار در جنوب آمریکا را به تصویر می‌کشد، از جمله نوشیدن الکل، سیگار کشیدن و رفتارهای بزرگسالانه دیگر. طنز این سریال حول مسائل نژادی و نقدهای اجتماعی جامعه آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار می‌چرخد. انتظار برخی الفاظ نامناسب (مثل کلمه «اس» که به کرات استفاده می‌شود) و همچنین کلیشه‌های نژادی، کنایه‌های جنسی و بحث‌های گاه و بی‌گاه شوخ‌طبعانه در مورد اعمال خشونت‌آمیز را داشته باشید.

تلاش‌هایی در این مجموعه صورت گرفته تا مسائل واقعی را که جوانان آفریقایی-آمریکایی تحصیل‌کرده در دانشگاه‌ها با ورود به دنیای حرفه‌ای مواجه می‌شوند، به تصویر بکشد. این مجموعه همچنین به تنش‌های نژادی موجود در آمریکا و همچنین مسائل اجتماعی مختلف که در حال حاضر بر جامعه آفریقایی-آمریکایی تأثیر می‌گذارد، از جمله غیبت پدران و خودزنی، می‌پردازد. اما این مسائل در داستان‌های سطحی و اغلب طنز ضعیف این مجموعه گم می‌شوند، که شامل شوخی‌های گاه‌به‌گاه «یو ماما» (که ظاهراً برای از بین بردن کلیشه‌های موجود طراحی شده‌اند) نیز می‌شود. در نتیجه، این مجموعه اغلب بیشتر از اینکه فکربرانگیز باشد، احمقانه به نظر می‌رسد.با این حال، این نمایش تصویری از آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار ارائه می‌دهد که از کلیشه‌های رایج رپر، گانگستر، یا ورزشکار فاصله می‌گیرد. نوجوانان بزرگ‌تر ممکن است به نمایشی درباره زندگی دانشجویی آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار در جنوب آمریکا جذب شوند. اما زبان نامناسب، مصرف الکل، و اشاره به مواد مخدر و خشونت در این نمایش، آن را برای بینندگان جوان نامناسب می‌کند.