افسانه جانی لینگو

بیش از صد سال پیش، نوزاد پسری به نام تاما (تائوسانا سیمی-بارتون) به ساحل جزیره‌ی زیبا و جنوبی مالئو می‌رسد. تاما که شیطان و پرجنب و جوش است، مورد بدرفتاری قرار می‌گیرد و از خانواده‌ای قبیله‌ای به خانواده‌ای دیگر سپرده می‌شود، تنها با دختری همسن خود به نام ماهانا (فوکیکوی سواکیمی) که دیگر طرد شده بود، ارتباط برقرار می‌کند. تاما که آینده‌ای در مالئو نمی‌بیند، با یک قایق دست‌ساز سفر خود را آغاز می‌کند تا زندگی بهتری پیدا کند و به ماهانا قول می‌دهد که برای او بازگردد. او به جزیره‌ای پیشرفته‌تر سفر می‌کند، جایی که توسط جانی لینگو (جرج هناره)، ثروتمندترین و مشهورترین تاجر جنوب اقیانوس آرام، بزرگ، آموزش و پرورش می‌یابد. سال‌ها بعد، تاما که اکنون وارث ظاهری جانی لینگو، جذاب و تحصیل‌کرده است، به مالئو بازمی‌گردد تا به قول خود به ماهانا عمل کند. اما بازگشت او به خانه، هم غیرمنتظره و هم غیرمحتمل است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد قلدری و آزار و اذیت در این فیلم صحبت کنند. تاما و ماهانا چگونه با آن کنار آمدند؟ اگر شما یا یکی از دوستانتان مورد قلدری یا آزار قرار بگیرید، چه کارهایی می‌توانید انجام دهید؟ چگونه می‌توانید بفهمید که آیا شما قلدر هستید یا خیر؟
• ماهانا بسیار متفاوت از دختران دیگر قبیله‌اش است. چگونه می‌تواند نقش دختران و زنان در دنیای امروز را پیش‌بینی کند؟
• افسانه" جانی لینگو چیست؟ او را با دیگر افسانه‌هایی که شنیده‌اید یا خوانده‌اید، چگونه ارزیابی می‌کنید؟
• فرهنگ‌ها در طول سال‌ها تغییر می‌کنند. آیا چیزی در مورد زندگی در جزیره‌ها در این فیلم وجود دارد که شما دوست داشته باشید همچنان بخشی از فرهنگ ما باشد؟ فکر می‌کنید چه چیزهایی بهتر شده‌اند؟

در این فیلم خانوادگی صادقانه، قلدری زشتی وجود دارد که والدین باید در مورد آن آگاه باشند. دو کودک بی‌رحمانه مورد آزار قرار می‌گیرند، به آنها توهین می‌شود و مورد تمسخر قرار می‌گیرند. علاوه بر این، یک پدر بسیار بدجنس و همیشه مست، هر زمان که با یک دختر نوجوان تنها می‌شود، او را از نظر کلامی آزار می‌دهد. همچنین چند صحنه‌ی ترسناک وجود دارد: یک آتش‌سوزی نزدیک است که زندگی یک نوزاد را می‌گیرد، و یک شخصیت اصلی گروگان گرفته می‌شود و تهدید به مرگ می‌شود. صحنه‌ای کوتاه نشان می‌دهد که سلامتی یکی از شخصیت‌های اصلی در حال بدتر شدن است و در نهایت در خارج از صحنه می‌میرد و پسر خوانده‌اش برای او عزاداری می‌کند.

این فیلم خوش‌قصد هر جذابیتی که دارد از زیبایی خیره‌کننده لوکیشن آن می‌آید؛ فیلمسازان بیشترین استفاده را از آن برده‌اند. در غیر این صورت، داستان شیرینی است، اما عمق یا اصالت کافی برای جذب مخاطب خانواده ندارد. شخصیت‌ها یک‌بعدی هستند و به جز چند مورد بسیار محدود، بازی‌ها غیرحرفه‌ای و دست‌وپاشکسته است. پیام‌های مثبت زیادی منتقل می‌شود، اما بدون ظرافت یا ظرافت، آنها فقط کلیشه‌ای و پندآمیز به نظر می‌رسند.