دندان‌های خانواده

باکستر (جیسون بیتمن)، نویسنده، و آنی (نیکول کیدمن)، بازیگر، دلیلی دارند که از صحبت کردن در مورد والدینشان (کریستوفر واکن و ماریان پلانکت) اجتناب می‌کنند. مادر و پدرشان به عنوان هنرمندان اجرا امرار معاش می‌کردند، و هنرشان شامل دادن نقش‌هایی به فرزندان‌شان در نمایش‌های بداهه‌شان بود، که منجر به خاطرات زیادی، هم خوب و هم بد، شد. حالا که باکستر و آنی بزرگ شده‌اند، ترجیح می‌دهند دور بمانند—به جز اینکه نمی‌توانند، نه بعد از اینکه باکستر به طور تصادفی در حین ماموریتش تیر می‌خورد و والدینش برای کمک فراخوانده می‌شوند. آنی، که به هر حال به کمی وقت دور از کار نیاز دارد، به خانه برمی‌گردد تا به برادرش در حفظ سلامت روانش کمک کند. اما بعد والدینشان ناپدید می‌شوند—و آنجاست که اوضاع حتی پیچیده‌تر می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد آنچه که داستان فیلم خانواده فانگ را به یک داستان بلوغ تبدیل می‌کند صحبت کنند. این اصطلاح را چگونه تعریف می‌کنید؟ داستان‌های بلوغ معمولا چه وجه اشتراکی با هم دارند؟
• آیا فنگ‌ها خانواده‌ای خوشبخت هستند؟ فیلم چگونه به اختلال عملکردشان می‌پردازد؟ آیا بچه‌ها در رابطه‌شان با والدین، چه در زندگی شخصی و چه در کار، صدایی واقعی دارند؟
• آیا برای فیلم‌هایی که بر اساس کتاب‌ها ساخته شده‌اند، معمولاً ترجیح می‌دهید کتاب را بخوانید یا فیلم را تماشا کنید؟ چرا؟ چه احساسی دارید وقتی فیلم‌سازان تغییراتی در داستان اصلی ایجاد می‌کنند؟ چرا فکر می‌کنید این اتفاق می‌افتد؟

والدین باید بدانند که فامیلی فانگ یک درام مستقل بر اساس کتاب است (به کارگردانی و با بازی جیسون بیتمن) که با موضوعات نسبتاً شدیدی سر و کار دارد، از جمله بزرگ شدن در خانه‌ای ناکارآمد و ناپدید شدن ظاهری یک زوج. به عنوان بخشی از آثار هنری نمایشی والدین عجیب و غریبشان، بچه‌ها در موقعیت‌های عجیبی قرار می‌گیرند که در آن‌ها وانمود می‌کنند که تیر خورده‌اند یا زنده به گور شده‌اند. همچنین به نوشیدن الکل و وابستگی به مسکن‌ها اشاره شده است، و همچنین فحاشی (از جمله کلمات فاک و شیت). یکی از شخصیت‌های اصلی به طور تصادفی تیر می‌خورد، یک ماشین در کنار جاده پیدا می‌شود (سرنشینان ناپدید شده و خون روی داشبورد پخش شده است)، و از پشت به یک بازیگر زن بدون بالاتنه نشان داده می‌شود. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

بر اساس رمان کوین ویلسون، خانواده فانگ نگاهی بی‌پروا به بزرگ شدن در سایه والدین بسیار عجیب و غریب دارد. همانطور که تولستوی نوشته است، خانواده‌های خوشبخت همه شبیه هم هستند؛ هر خانواده ناخوشبخت به شیوه خاص خود ناخوشبخت است. و خانواده فانگ واقعاً به شیوه خاص خود ناخوشبخت است - به روشی عمیقاً جذاب. این درام به کارگردانی بیتمن با ظرافت و حساسیت، طنزی را از دل درد و رنج استخراج می‌کند و با بسیاری از بینندگان، حتی آنهایی که با هنرمندان عجیب و غریب بزرگ نشده‌اند، طنین‌انداز می‌شود.سایه‌های والدین خلاق و خودمحور باکستر و آنی بزرگ به نظر می‌رسند، اما فیلم به شوت‌های ارزان متکی نیست که لایه‌های رابطه دشوار اما عاشقانه والد-فرزند را کم‌اهمیت جلوه دهد. خط داستانی مرموز فیلم که در سراسر آن جریان دارد، رازهای ذاتی در نحوه ارتباط ما با خانواده‌هایمان را منعکس می‌کند: آیا واقعاً والدین خود را می‌شناسیم؟ و آیا ما فقط ادامه‌دهنده آن‌ها هستیم؟ اگر این‌طور است، چگونه جدا می‌شویم؟