استیو جابز

استیو جابز زندگی‌نامه‌ی مردی است با همین نام که در سه دوره‌ی مهم از زندگی‌اش، یعنی معرفی مکینتاش در ۱۹۸۴، نکست در ۱۹۸۸ و آی‌مک در ۱۹۹۸، به تصویر کشیده می‌شود. این فیلم داستان صعود و سقوط و صعود دوباره‌ی او را روایت می‌کند. داستانی که پیش از این در کتاب والتر ایزاکسون، در مقالات مجله‌های مختلف و حتی در فیلم‌های دیگر هم به آن پرداخته شده است. این فیلم به کارگردانی دنی بویل و نویسندگی آرون سورکین (با تک‌گویی‌های بی‌بدیلش) به ستایش جابز می‌پردازد و در عین حال تلاش می‌کند او را انسانی معمولی نشان دهد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد وفاداری شبه‌فرقه‌ای که هم اپل و هم استیو جابز ایجاد می‌کنند صحبت کنند: چه چیزی الهام‌بخش آن است؟ آیا استیو جابز به آن وفاداری کمک می‌کند یا آن را به چالش می‌کشد؟
• استیو جابز در اینجا به عنوان یک فرد خوب به تصویر کشیده شده است؟ چگونه فیلم تعادلی بین همه جنبه‌هایی که او را، مانند هر انسان دیگری، چند بعدی می‌کند، برقرار می‌کند؟ آیا او را به عنوان یک الگوی مناسب در نظر می‌گیرید؟ تا چه حد فکر می‌کنید فیلم به شخصیت واقعی او و نحوه زندگی‌اش وفادار است؟ چرا فیلمسازان ممکن است تصمیم بگیرند تغییراتی در رویدادهای واقعی ایجاد کنند؟
• آیا داشتن دستگاه‌های آی‌او‌اس و کامپیوترهای اپل باعث می‌شود که شما تمایل بیشتری به دیدن این فیلم داشته باشید؟ آیا این فیلم نظر شما را در مورد اپل و جابز تغییر می‌دهد؟ آیا باعث وفاداری شما به دیدگاه او می‌شود؟ آیا باعث می‌شود که شما به نحوه برخورد او با دوستان و همکاران انتقاد داشته باشید؟
• فیلم عمدتا به دلیل استفاده از الفاظ زشت، محتوای بحث‌برانگیز دارد. آیا به نظر شما فیلم بدون این الفاظ هم می‌توانست به همین اندازه موثر باشد؟ چرا یا چرا نه؟

والدین باید بدانند که استیو جابز — بر اساس زندگینامه‌ای به همین نام نوشته والتر ایزاکسون — نگاهی جذاب، شگفت‌انگیز و بحث‌برانگیز به نابغه کامپیوتر (با بازی مایکل فاسبندر) است. در حالی که جابز در این فیلم به عنوان یک فرد دوراندیش به تصویر کشیده شده، واضح است که کار کردن با او می‌تواند بسیار دشوار باشد؛ فیلم همچنین تصویری نسبتاً خشن از او به عنوان پدری برای دختری که در ابتدا انکارش کرده بود، ترسیم می‌کند (تصویری که برخی از کسانی که او را شخصاً می‌شناختند، با آن مخالفت کرده‌اند). انتظار چند بحث بلند، جملات پر از ناسزا (از جمله "خراب شده"، "احمق"، "لعنتی" و "لعنتی")، نوشیدن الکل در جمع و صحنه‌های بسیاری که با عشق محصولات اپل را نشان می‌دهند، داشته باشید. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

استیو جابز حاصل پیوند نبوغ کارگردان و نویسنده‌اش است، اما از خطاهای آن‌ها هم مبرا نیست. بوییل با امضای همیشگی‌اش، انرژی جنبشی، به فیلم حسی از فوریت می‌بخشد و لحظات کند و گفت‌وگو محور را با این حس پر می‌کند. این حس با ضرباهنگ سریع و تند سارکین، که یادآور تازیانه‌ای تیز و تند است، تقویت می‌شود. اما همین ویژگی‌ها، ضعف‌های فیلم هم هستند؛ ریتم فیلم آن‌قدر تند و سریع است که تقریبا فراموش می‌کند به بیننده فرصت نفس کشیدن بدهد. و در حالی که رابطه جابز با دخترش، لیسا - که یک بار او را انکار کرده بود - ستون فقرات فیلم را تشکیل می‌دهد، در پایان، فیلم کمی دست و پا چلفتی به نظر می‌رسد. در همین حال، ما در تلاشیم تا نبوغ محصولات اپل و دلایل استقبال مصرف‌کنندگان از آن‌ها را درک کنیم. شاید اگر فیلم کمی کمتر به جابز می‌پرداخت و بیشتر به محصولات اپل می‌پرداخت، بهتر بود. (برخی استدلال می‌کنند که اگر فیلم به واقعیت‌های رخ داده وفادارتر بود، بهتر می‌شد؛ تفسیر خلاقانه سارکین از برخی جنبه‌های جابز و اقداماتش، جنجال‌هایی را برانگیخته است.)با این حال، آماده باشید تا از مایکل فاسبندر تحت تاثیر قرار بگیرید؛ او ممکن است خیلی شبیه جابز به نظر نرسد یا رفتارهای خاص او را نشان ندهد، اما قطعا به نظر می‌رسد که شدت و تعهد بی‌امان او به رؤیایش را به تصویر کشیده است. فاسبندر و بقیه بازیگران، از جمله کیت وینسلت در نقش جابز، همکار و دوست صمیمی‌اش، جوانا هافمن، مانند یک ماشین روان و روان‌کار کار می‌کنند. این فیلم کامل نیست، اما استیو جابز، مانند خود او و محصولاتش، جذاب است.