آماده باش یا نه

برگ‌های گل‌های دسته گل عروسی گریس (سامارا ویوینگ) هنوز حتی پژمرده نشده‌اند که همسر جدیدش، الکس لو دوماس (مارک اوبراین)، به او اطلاع می‌دهد که روز عروسی‌شان هنوز تمام نشده است و آماده باش یا نه، یک شب طولانی در پیش رو دارند. خانواده لو دوماس ثروت قابل توجه خود را در صنعت بازی‌های تخته‌ای به دست آورده‌اند و سنت خانوادگی است که زوج‌های تازه ازدواج کرده در نیمه شب با کل خانواده بنشینند و یک بازی انجام دهند. می‌تواند بازی تخته‌ای یا شطرنج باشد؛ یکی از بستگان تازه ازدواج کرده حتی اعتراف می‌کند که بازی پیرزن تنها را بازی کرده است. اما کارتی که گریس انتخاب می‌کند متفاوت است. و در بازی تهدیدآمیز پنهان و جستجو که او مجبور به بازی کردن آن است، خانواده شوهرش تا طلوع خورشید به دنبال او خواهند بود، در آن زمان یا او - یا کل خانواده لو دوماس - مرده خواهند بود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت شدید فیلم «آماده یا نه» صحبت کنند. آیا این خشونت برای بیان دیدگاه فیلم ضروری است؟ آیا می‌توانست کمتر خشونت‌آمیز باشد؟ یا خشن‌تر؟ آیا فیلم با نحوه کشتن افراد، نکته‌ای را مطرح می‌کند؟ آیا با این خشونت، چیزی گفته می‌شود؟ آیا مواجهه با رسانه‌های خشونت‌آمیز، حساسیت کودکان را نسبت به خشونت کاهش می‌دهد؟
• این فیلم در مورد یک خانواده ثروتمند و در یک ملک مجلل اتفاق می‌افتد. نظر شما در مورد پیام فیلم در مورد پول و قدرت چیست؟ چگونه افراد ثروتمند در فیلم به تصویر کشیده شده‌اند، در مقایسه با افرادی که به اندازه آنها پول ندارند؟ فکر می‌کنید فیلمسازان با کدام گروه همدردی می‌کنند؟
• آیا آماده است یا ترسناک نیست؟ چه عناصری آن را به یک فیلم ترسناک تبدیل می‌کند و چه عناصری بیشتر شبیه کمدی است؟ آیا کمدی از ترس می‌کاهد یا برعکس؟ چه فیلم‌های ترسناک دیگری با عناصری از کمدی می‌شناسید؟

والدین باید بدانند که فیلم آماده یا نه یک کمدی ترسناک با خشونت بسیار گرافیکی است. شخصیت‌ها به روش‌های مختلف کشته می‌شوند (ضربات شدید، شلیک، له شدن) و با خون فواره‌ای، خونریزی شدید و خفه شدن در عذاب و وحشت می‌میرند - که همه این‌ها در فیلم به عنوان خنده‌دار به تصویر کشیده شده است. بسیاری از مرگ‌ها به عنوان صحنه‌های کمدی یا بی‌اهمیت نشان داده می‌شوند: برخی از شخصیت‌ها بلافاصله بعد از انجام کاری که فیلم آن را بد می‌داند، می‌میرند، برای مثال، و دیگرانی که هیچ دیالوگی نداشته‌اند، به خشونت کشته می‌شوند، و بعد از آن بازماندگان درباره اینکه چه کسی باید "آشفتگی" را تمیز کند، بحث می‌کنند. کودکان خردسال در خشونت شرکت می‌کنند؛ برخی در صحنه‌های خشن و بیش از حد خونین کشته می‌شوند. اجساد به مدت طولانی نشان داده می‌شوند، از جمله نگاه طولانی به سر بریده شده در حین یک بحث کمدی. چند شخصیت به طور برجسته سیگار می‌کشند، از جمله صحنه‌ای که شخصیت اصلی در مقابل صحنه‌ای آخرالزمانی به آرامی سیگار می‌کشد. شخصیت‌های دیگر الکل می‌نوشند و رفتار آشفته و خصمانه‌ای دارند، پودر سفید را از طریق بینی استنشاق می‌کنند، قرص‌های بدون نام می‌خورند و به نظر می‌رسد که دچار جنون و بی‌حالی هستند. سکس محدود به اشاره به "رقص استخوان" یک زوج و صحنه‌ای است که آن‌ها در حالی که کاملاً لباس پوشیده‌اند، همدیگر را می‌بوسند و یکی به دیگری می‌گوید "شلوارت را در بیاور" (او این کار را نمی‌کند). زبان رایج در فیلم شامل کلمات "لعنتی"، "مادر لعنتی"، "دیوث"، "احمق" و موارد مشابه است. این فیلم به وضوح قصد دارد نکاتی را در مورد قدرت و ثروت بیان کند، اما پیام‌ها مبهم هستند. سامارا ویوینگ در این فیلم نقش‌آفرینی می‌کند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این تریلر تعقیب و گریز و خون‌ریزی، ترکیبی از فیلم‌های The Purge و Clue است، اما در ارائه نقد اجتماعی هدفمند، ناکام می‌ماند. با این حال، تماشای آن بسیار سرگرم‌کننده و جذاب است. این فیلم ویژگی‌های قابل‌توجهی دارد، از جمله جلوه‌های بصری چشم‌نواز آن. دوربین در راهروهای چوبی قدم می‌زند و سایه‌های ترسناک و فرورفتگی‌های چهره‌ها را به جز چهره گریس، به تصویر می‌کشد. گریس با نوری طلایی روشن شده است که بدون شک برای نشان دادن خوبی و پاکی او به کار رفته است، خصوصاً وقتی با خانواده شرور شوهرش مقایسه می‌شود. یکی دیگر از جنبه‌های پنج ستاره فیلم، بازیگران آن هستند. از جذابیت آسان و شخصیت بدذات قابل‌درک آدام ویوینگ تا بازی شیرین و ترش اندی مک‌داول در نقش مادرشوهر و به‌ویژه بازی درخشان نیکی گوادانی در نقش خاله هلن، که با اخم‌های عمیقش، بینندگان را تحت تأثیر قرار می‌دهد.کریستین برون (بازیگری که در سریال‌های «یتیم سیاه» و «سرگذشت ندیمه» او را دیده‌اید) در نقش برادر ناتنی دست و پا چلفتی گریس هم خوب ظاهر شده است. دو تا از بامزه‌ترین شوخی‌های فیلم هم به او مربوط می‌شود، جایی که در طول شب طولانی خانواده، مشغول بازی با تلفن همراهش است. (به جز یوتیوب، کجا می‌شود نحوه کار با یک کمان قدیمی را یاد گرفت؟) اما در نهایت، پیام‌های فیلم درباره «یک درصد» جامعه چندان تاثیرگذار نیستند. تندترین انتقاد فیلم هم چیزی نیست جز «لعنتی، آدم‌های پولدار!» و احتمالا قرار بوده طنزآمیز باشد که خدمه خانه، از جمله سه خدمتکار که لباس یکسان به تن دارند و کفش پنج سانتی پاشنه‌بلند به پا کرده‌اند، همراه با خانواده لودوماس رنج بکشند. اما اینکه آدم‌های زحمتکش هم همراه با طبقه مرفه بیکار از بین بروند، مفهوم را مبهم می‌کند، و اینکه فیلم ظاهرا خشونت‌بارترین صحنه‌هایش را برای شخصیت‌های زن در نظر گرفته، نگران‌کننده است. خلاصه اینکه به عنوان یک تریلر بهتر از متوسط، «آماده یا نه» ارزش دیدن دارد. اما هرچند که به وضوح به دنبال تاثیرگذاری مشابهی است، «برو بیرون» نیست. یک میان‌وعده است، نه یک وعده غذایی، پس خیلی گرسنه واردش نشوید.