قبل از اینکه سقوط کنم

بر اساس رمان پرفروش لورن الیور در سال ۲۰۱۰، فیلم قبل از آنکه سقوط کنم داستان سامانتا "سم" کینگستون هفده ساله (با بازی زویی دویچ) را دنبال می‌کند. سم ظاهرا همه چیز را دارد، در حالی که به سمت مدرسه در روز "کوپید" (روز عشق) می‌رود، جمعه‌ای قبل از روز ولنتاین، روزی که همه در مدرسه گل رز از دوستان، معشوقه‌ها و تحسین‌کنندگان مخفی خود دریافت می‌کنند. سم و سه دوست صمیمی‌اش، از جمله لیندسی (هالستون سیگ) که ملکه مدرسه است، الودی (مدالیون رحیمی) و الای هریس (سینتی وو) برنامه‌ریزی می‌کنند که روز خود را در مهمانی کِگ (نوعی مهمانی با بشکه‌های آبجو) که توسط کنت (لوگان میلر)، دوست دوران کودکی سابق سم، میزبانی می‌شود، به پایان برسانند. اما در این مهمانی، جایی که سم قرار بود برای اولین بار با دوست پسرش راب (کیان لولی) رابطه جنسی داشته باشد، دختران محبوب مدرسه با جولیت (النا کمپوریس)، دختری که سال‌ها مورد آزار آن‌ها بوده، درگیر می‌شوند. وقتی سم و دوستانش از مهمانی خارج می‌شوند، در یک تصادف رانندگی مرگبار قرار می‌گیرند و لحظاتی بعد، سم بیدار می‌شود و متوجه می‌شود که صبح همان جمعه‌ای است که قبلا زندگی کرده است. سم هر کاری می‌کند، روز را تکرار می‌کند، درست مثل روز سنجاب (اشاره به فیلمی با همین نام که در آن شخصیت اصلی روزی را تکرار می‌کند)... تا اینکه مأموریت خود را کشف می‌کند و در نهایت می‌تواند به جلو حرکت کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام‌های فیلم Before I Fall صحبت کنند. این پیام‌ها چیستند؟ تماشاگران چه چیزهایی می‌توانند از سفر سم یاد بگیرند؟
• چگونه داستان اهمیت همدلی، شجاعت و ارتباط را منتقل می‌کند؟ چرا این‌ها نقاط قوت مهم شخصیت هستند؟
• فیلم در مورد قلدری چه چیزی را بیان می‌کند؟ چه کسی در طول فیلم مثل قلدر رفتار می‌کند و چه کسی این‌طور نیست؟ شخصیت‌ها چگونه خود را اصلاح می‌کنند؟
• فیلم مصرف الکل توسط افراد زیر سن قانونی را چگونه به تصویر می‌کشد؟ آیا به نظر واقعی می‌رسد؟ پیامدهای آن چیست؟
• برای کسانی که با کتاب آشنا هستند: فیلم در مقایسه با رمان چگونه است؟ آیا وفادارانه ساخته شده است؟ چه چیزی را از قلم انداخته است؟ از چه تغییراتی خوشتان آمد؟

والدین باید بدانند که فیلم «قبل از آنکه سقوط کنم» بر اساس رمان پرفروش نوجوانان لورن الیور ساخته شده است. این فیلم داستان دختری ۱۷ ساله به نام سامانتا کینگستون (با بازی زویی دویچ) را روایت می‌کند که پس از یک تصادف مرگبار با خودرو، بیدار می‌شود و روز جمعه را بارها و بارها تکرار می‌کند. این فیلم مانند کتاب، شامل رفتارهای نوجوانانه نامطمئن و مبهمی است، از جمله مهمانی رفتن، رابطه جنسی، قلدری کلامی و فیزیکی، و دروغ گفتن. در برخی از روزهای تکراری، زبان تندتری (از جمله یک بار استفاده از عبارت «لعنتی»، و گاهی کلمات «احمق» و «خر») و رفتارهای جنسی بیشتری (یک صحنه رابطه جنسی وجود دارد و حتی سامانتا در یکی از روزها به معلم خود پیشنهاد رابطه می‌دهد) نسبت به روزهای دیگر وجود دارد. اما روزها همیشه با مهمانی‌هایی به پایان می‌رسند که در آن نوجوانان الکل مصرف می‌کنند و یا با تصادف رانندگی ناشی از بی‌احتیاطی و یا خودکشی مواجه می‌شوند. با این حال، در پایان، فیلم سوالاتی را در مورد اینکه نوجوانان چگونه می‌خواهند به یاد آورده شوند مطرح می‌کند و پیام‌هایی در مورد اهمیت فرصت‌های مجدد، نقش همدلی، و ارزش رستگاری، شجاعت و ارتباط موثر دارد. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

این اقتباس خوب از یک داستان نوجوانانه، مضامین قدرتمندی را در مورد استفاده از فرصت‌های مجدد و نگاه فراتر از سطحی‌نگری به آنچه واقعا مهم است، بررسی می‌کند. هیلی استاینفلد در این فیلم، که بسیار شبیه به مادرش، لیا تامپسون، در فیلم «یکی از آن روزها» است، کار فوق‌العاده‌ای را ارائه می‌دهد. او در هر صحنه حضور دارد و باید حالت‌های روحی خود را با توجه به مراحل مختلف سوگواری شخصیت سم، در حالی که با سردرگمی، خشم و مصمم بودن برای تکرار روزی مشابه، دست و پنجه نرم می‌کند، تغییر دهد. به‌خصوص تماشای سم در حال دیدن دوستان و خانواده‌اش از زاویه‌ای جدید، در حالی که با نگرش‌های متفاوتی به آن روز می‌نگرد، تاثیرگذار است؛ گاهی با کنار گذاشتن احتیاط و رفتار تهاجمی و گاهی با مهربانی با والدین (با بازی جنیفر بیلز) و خواهر کوچکش، که سال‌هاست این‌گونه نبوده است.ری روسو-یانگ، کارگردان، روح کتاب اولیور را به‌خوبی به تصویر می‌کشد و در عین حال به‌طور هوشمندانه‌ای برخی جنبه‌ها را مبهم‌تر نشان می‌دهد. بازیگران به‌خوبی از عهده نقش‌های خود برآمده‌اند، به‌خصوص میلر در نقش مهربان و تشویق‌کننده کنت، و سِیج در نقش ملکه یخ‌زده لیندسی، که می‌داند چه زمانی ظریف‌ترین آسیب‌پذیری را نشان دهد. اما در نهایت، بازی دویچ است که فیلم «قبل از آنکه سقوط کنم» را به اثری تاثیرگذار تبدیل می‌کند. نقش سم او کاملا باورپذیر است. او زمان زیادی را صرف تکرار روز کوپید می‌کند تا آن را به‌خوبی اجرا کند؛ و زمانی که به آن دست می‌یابد، روزی زیبا و تلخ و شیرین است.