آسمان‌های فروریخته

سریال سقوط آسمان‌ها که توسط استیون اسپیلبرگ تهیه شده، داستان انسان‌های بازمانده از یک حمله جهانی بیگانگان را دنبال می‌کند و تلاش‌های جمعی آن‌ها برای مبارزه و بازپس‌گیری سیاره خود. این سریال بر روی گروه دوم ماساچوست تمرکز دارد، گروهی سازمان‌یافته از مبارزان مقاومت و غیرنظامیان که با داشتن تام مِیسون (با بازی نوآ وایل) استاد سابق دانشگاه با دانش تخصصی در تاریخ نظامی و تاکتیک‌های رزمی، برگ برنده‌ای در آستین دارند. اما مِیسون باید حقایق موجود در ذهنش را با غم و اندوه قلبش پس از از دست دادن همسرش و تماشای پسر نوجوانش بن (با بازی کانر جساپ) که به گروگان بیگانگان گرفته شده، هماهنگ کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مفروضات این نمایش و پیام‌هایی که در مورد بقا و سرشت انسان ارائه می‌دهد، صحبت کنند. اگر روزی جهان با فاجعه‌ای در این مقیاس مواجه شود (چه از جانب بیگانگان یا هر چیز دیگر)، فکر می‌کنید انسان‌ها چگونه رفتار خواهند کرد؟
• در مقایسه با فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی دیگر که با همین موضوع سر و کار داشته‌اند، سطح خشونت در این نمایش چگونه است؟ آیا درگیری‌های واقعی در این مقیاس، خشونت بیشتری نسبت به آنچه در اینجا می‌بینید، دارند یا خیر؟
• آیا خود بیگانگان برای تلویزیون ترسناک، نه خیلی ترسناک، یا مناسب هستند؟

والدین باید بدانند که خشونت، موتور محرک داستان این درام علمی-تخیلی است، اما به طور شگفت‌آوری از خون و خشونت کمتری برخوردار است. با این حال، شخصیت‌ها از انواع سلاح‌ها، از اسلحه تا مواد منفجره، استفاده می‌کنند و مرگ، اتفاقی رایج است. (خود بیگانگان هم کمی ترسناک هستند.) همچنین کلمات ناسزای سطح پایین مانند «جهنم» و «لعنت» را خواهید شنید و محتوای جنسی سبک (مانند بوسیدن) را خواهید دید.

اگر امکان اضافه کردن حس «خانوادگی» به یک سریال دربارهٔ آخرالزمان بیگانگان وجود داشته باشد، پس سریال سقوط آسمان‌ها این کار را انجام می‌دهد. اما این کار را با صداقت دست و پاگیری انجام می‌دهد که گاهی اوقات به نظر غیرصادقانه می‌رسد. در نتیجه، سریال در لحظات جدی دربارهٔ اتحاد و کار جمعی برای خیر عمومی گیر می‌کند—که قطعاً پیام‌های فوق‌العاده‌ای هستند، اما متأسفانه به پیشبرد داستان کمک نمی‌کنند.این سریال با واقع‌گرایی کمترش (که شما را از دیدن خون و خونریزی که در زندگی واقعی و در بیشتر سریال‌های مشابه وجود دارد، تا حد زیادی دور نگه می‌دارد) همراه شده است و در نتیجه، با وجود بودجه و مفهومی بزرگ، سریالی قابل تماشا اما به طرز شگفت‌انگیزی بی‌مزه به نظر می‌رسد.