عبور از دلانسی

ایزابل گروسمن (امی ایروینگ)، در دهه سوم زندگی خود، در ابتدای فیلم دلنشینی دلانسی، از زندگی خود بسیار راضی است. او در محل کارش، یک کتابفروشی مستقل و محترم، مورد عشق و علاقه قرار دارد، جایی که او جلسات خواندن کتاب را برنامه‌ریزی می‌کند، با آیکون‌های ادبی ملاقات می‌کند و علاقه شدیدی به آنتون مائس (جرون کرابه)، نویسنده پرکار دارد، که خودشیفته است. با این حال، مادربزرگ یهودی او، ایدا (رئیزل بوزیک)، راضی نیست: ایزی باید شوهر مناسبی پیدا کند. بنابراین، به رغم ناراحتی ایزی، ایدا یک واسطه ازدواج استخدام کرده است تا "تنها" را پیدا کند. وقتی ایزی، که از قبل بی‌میل است، متوجه می‌شود که "تنها" یک سازنده ترشی ساده و بی‌پیرایه است، پاسخ او قاطعانه نه است. او به سادگی علاقه‌ای به سم پازنر (پیتر ریجارت) ندارد. درخشش روشنفکران غرب منهتن و جاذبه آنتون مائس برای ایزی کافی است؛ او بدون رابطه خوشحال است. با این حال، سم مجذوب ایزی است و او نمی‌تواند تحت تأثیر هوش آرام و دلسوزی او قرار نگیرد. وقتی ایزی، سم را با یک دختر یهودی خوب آشنا می‌کند و وقتی آنتون سرانجام با شور و حرارت علاقه ایزی را بازمی‌گرداند، اوضاع در خیابان‌های منهتن پیچیده می‌شود. اما ایدا نگران نیست؛ آن مادربزرگ یهودی باهوش و باتجربه، موانع بزرگ‌تری از این را پشت سر گذاشته است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد صحنه‌های خاص این فیلم صحبت کنند. کارگردانان چگونه از کتابفروشی و خانه مادربزرگ ایزی برای معرفی شخصیت قهرمان داستان استفاده کرده‌اند؟
• فیلم‌هایی که در مورد گروه‌های قومی یا اجتماعی مختلف ساخته می‌شوند، نگاهی گذرا به جوامعی ارائه می‌دهند که ممکن است با آن‌ها آشنا نباشیم. چه فیلم‌هایی دیده‌اید که در مورد فرهنگ‌های خاص به شما آگاهی داده‌اند؟ به چه صورت دانش در مورد فرهنگ‌های مختلف، همدلی و قدردانی شما را افزایش می‌دهد؟
• خواننده و ترانه‌سرای مشهور، کارول کینگ، موسیقی این فیلم را نوشته است. آهنگ‌های او چگونه به داستان و شخصیت‌ها کمک می‌کنند؟
• آیا این فیلم می‌توانست در هر شهر دیگری به جز نیویورک اتفاق بیفتد؟ چرا یا چرا نه؟

والدین باید بدانند که کراسینگ دیلانسی، داستان گرم و گیرای دختری جوان است که در منهتن دهه ۱۹۸۰ عاشق می‌شود. این فیلم به اندازه‌ای که درباره ایزی گروسمن است، درباره شهر نیویورک هم هست. از قفسه‌های مقدس یکی از آخرین کتابفروشی‌های مستقل در آپر وست ساید، با جلسات شعرخوانی، نویسندگان خودشیفته و جوانان مشتاق، تا آشپزخانه‌های کوشر، فضول‌های پرحرف و آغوش‌های گرم مادربزرگ پیر در محله یهودی لوار ایست ساید، ایزی تلاش می‌کند تا تنوع خود را حفظ کند. هیچ برهنگی آشکاری وجود ندارد؛ انتظار می‌رود مقداری بوسیدن و نوازش و همچنین تم‌های جنسی ملایم، اشاره‌ها و شوخی‌های جنسی (از جمله خیانت و اغوا) وجود داشته باشد. دو زن جوان در سینه‌بند و شورت دیده می‌شوند و بعداً با حوله در سونا. مقداری الفاظ ناخوشایند ("جهنم"، "احمق"، "بیضه"، "احمق") شنیده می‌شود. شخصیت‌ها در موقعیت‌های اجتماعی نوشیدنی‌های الکلی (شراب، اسنپس) می‌نوشند؛ ایزی در یک صحنه مست می‌شود. زنی نوزادی را شیر می‌دهد (سینه پوشانده شده) و یک بریس یهودی (ختنه سنتی در خانه) برگزار می‌شود؛ اما عمل جراحی خارج از کادر دوربین است. این فیلم برای نوجوانان و هر کسی که از یک داستان عاشقانه درباره زنی مستقل که مصمم است "همه چیز را داشته باشد" لذت می‌برد، مناسب است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

فیلم کمدی رمانتیک باهوشی که دهه‌ها پس از ساختش همچنان جذاب و تازه به نظر می‌رسد، یک لذت نایاب است؛ ایمی ایروینگ و گروهی از بازیگران دلپذیر این اتفاق را در این فیلم رقم می‌زنند. شخصیت‌ها و فضاسازی‌های جوئن میکلین سیلور، کارگردان، نمونه‌های غنی از شهر نیویورک در دهه ۱۹۸۰ هستند -- افرادی اهل کتاب و مهاجران یهودی که پیش و پس از جنگ جهانی دوم به این شهر آمده‌اند. این فیلم همچنین یک فیلم انتقالی است. در پی جنبش حقوق زنان در دهه ۱۹۷۰، ایزی نژاد جدیدی از زنان است: جاه‌طلب، عاشق حرفه‌ای که خود ساخته است و درگیر شدن‌های عاشقانه را یا به صورت گذرا و یا از راه دور و با اشتیاق دنبال می‌کند. در دهه ۱۹۸۰، یافتن تعادلی میان عشق، ازدواج و استقلال پدیده‌ای نو بود؛ سیلور این پارادوکس را به پرده سینما آورد. این داستان ساده‌ای است، به طریقی که به نحو شگفت‌انگیزی قابل پیش‌بینی است. هیچ پایانی جز این پایان برای ایزی مناسب نبود. فیلمی شگفت‌انگیز برای تماشای جمعی خانواده‌ها، به ویژه نوجوانانی که از رمانس‌هایی لذت می‌برند که واقعی به نظر می‌رسند و قلب تپنده‌ای در مرکز آن دارند.