جزیره شهری

وینس ریتزو (اندی گارسیا)، یک افسر اصلاح و تربیت، رویایی دارد: او می‌خواهد بازیگر شود. در حالی که او در کلاس‌های منهتن شرکت می‌کند و با زنی مرموز (امیلی مورتایمر) دوست می‌شود، همسرش، جویس (جولیانا مارگولیس)، در خانه در بخش چشم‌انداز برانکس که به نام جزیره سیتی شناخته می‌شود، می‌جوشد و معتقد است که او خیانت می‌کند. این تنها راز او نیست. یک پسر (تونی ناردلا) که از این موضوع بی‌اطلاع است که وینس پدر واقعی اوست، زندانی در زندان است، و اگرچه او آماده آزادی مشروط است، اما خانواده‌ای برای بازگشت به خانه ندارد، بنابراین هنوز زندانی است. وینس که از احساس گناه رنج می‌برد، او را به خانه می‌آورد و به عنوان یک دوست معرفی می‌کند. در همین حال، پسر نوجوان وینس، وینس جونیور (ازرا میلر)، مشغول غیبت از مدرسه و مشاهده وب‌سایت‌های فتیش است، و دخترش (دومینیک گارسیا-لوریدو)، نمی‌تواند از یک مشکل بزرگ بگوید. آنها با هم یک خانواده بسیار ناکارآمد و سرگرم‌کننده تشکیل می‌دهند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد سیگار کشیدن صحبت کنند. آیا می‌دانستید که قرار گرفتن در معرض سیگار کشیدن در رسانه‌ها با شروع این عادت در نوجوانان مرتبط است؟ آیا سیگار کشیدن در این فیلم جذاب یا خنک به نظر می‌رسید؟ چرا فکر می‌کنید سازندگان فیلم تصمیم گرفتند سیگار کشیدن را در داستان گنجانند؟
• وینس چرا احساس نیاز به پنهان کردن آرزوهایش می‌کند؟ بازیگری چه چیزی به او می‌دهد که در بخش‌های دیگر زندگی‌اش وجود ندارد؟ چرا همسرش با او در مورد شک و تردیدهایش صحبت نمی‌کند؟ چه چیزی مانع ارتباط آن‌ها می‌شود؟ آیا این خط داستانی با مسائل خانوادگی شما همخوانی دارد؟
• دربارهٔ این موضوع صحبت کنید که چطور بستگان می‌توانند با وجود حمایت از شما، گاهی آزارتان دهند. چه چیزی در این ارتباط باعث بروز اختلاف می‌شود؟ چه نوع اختلاف‌هایی در خانواده شما وجود دارد؟ چطور والدین و فرزندان با اختلافات به شیوه‌های سالم و ناسالم برخورد می‌کنند؟

والدین باید بدانند که این کمدی خنده‌دار در مورد خانواده‌ای ناکارآمد به موضوعاتی مانند استفاده نوجوانان از پورنوگرافی فتیش اینترنتی، زنان جوانی که در باشگاه‌های استریپ‌تیز کار می‌کنند (با صحنه‌هایی از رقصنده‌هایی که تقریباً برهنه هستند)، و سابقه جنایی می‌پردازد. همچنین، کل خانواده سیگار می‌کشند (و در مورد آن دروغ می‌گویند)، علاوه بر این، مقداری فحش (مثل «بیچاره» و «مادر…»)، البته نه زیاد، و صدای بلند وجود دارد -- این خانواده دوست دارند داد بزنند -- اما همچنین عشق زیادی وجود دارد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

جزیره شهر می‌توانست به راحتی اشتباه باشد، با همه پیچ و خم‌هایش، اما در بیشتر موارد، درست همانطور که باید باشد، اختلال در خانواده را به تصویر می‌کشد. بی‌پروا و شگفت‌انگیز، راهی خنده‌دار برای از دست دادن چند ساعت است، به ویژه وقتی که این ساعت‌ها با گروهی از بازیگرانی که در اوج بازی خود هستند، سپری شود. گارسیا، که با نقش‌های پر احساس و شهوانی خود به شهرت رسید، در اینجا با شور و شوق زیادی نقش پدر خانواده را بازی می‌کند. (دختر واقعی او در اینجا در نقش بزرگ‌ترین دخترش بازی می‌کند.) مارگولیس، که بیشتر به خاطر نقش‌های دراماتیکش شناخته می‌شود، با بازی در نقش همسر آتشین مزاجش، جویس، به او کار زیادی می‌دهد. اما میلر با بازی در نقش پسر خشک و کنایه‌زن اوست که بر صفحه نمایش تسلط دارد؛ نوجوان بی‌علاقه او تقریباً می‌تواند به معبدی بپیوندد که شامل شخصیت‌هایی مانند فرریس بویلر و تقریباً هر شخصیتی است که توسط مایکل سرا به تصویر کشیده شده است.فیلم بسیار جالب است اما می‌توانست با تمرکز بهتر باشد. به نظر می‌رسد که سیتی آیلند استعاره‌ای از اصالت است اما این موضوع به روشنی بیان نشده است. فیلم با معرفی منطقه‌ای با هویت متمایز آغاز می‌شود اما همه اینها به نفع کمدی کنار گذاشته می‌شوند که می‌توانست در هر جایی اتفاق بیفتد. بازی آلن آرکین در نقش معلم بازیگری به خوبی استفاده نشده است و مورتایمر بیشتر به عنوان ابزار داستانی به نظر می‌رسد تا یک بازیگر واقعی. درست مثل خود سیتی آیلند، آنها به طرز غم‌انگیزی هدر رفته‌اند.