گریسی

قبل از اینکه دختران بتوانند مثل بکام خم کنند و در تیم‌های فوتبال خود بازی کنند، جایی برای بازی کردن یا جدی گرفته شدن نداشتند. گریسی داستانی است درباره اینکه چگونه همه چیز تغییر کرد و فیلمی ورزشی با ریتم تند است. گریسی بوون ۱۵ ساله (با بازی کارلی شرودر) در سال ۱۹۷۸ در نیوجرسی بزرگ می‌شود و در میان پدر و برادرانش که شیفته فوتبال هستند، زندگی می‌کند. وقتی برادرش در اوایل فیلم در یک تصادف رانندگی می‌میرد، گریسی نابود می‌شود، اما در عین حال مصمم است. روزی او وارد اتاق غذاخوری می‌شود و خانواده‌اش را مطلع می‌کند: او قصد دارد با پیوستن به تیم فوتبال مدرسه، به مرگ برادرش ادای احترام کند... تا بتواند تیمی را شکست دهد که برادرش آخرین بازی خود را به آن باخته است. مشکل چیست؟ فقط چند موضوع کوچک: اول اینکه مدرسه تیم فوتبال دخترانه ندارد و دوم، مردسالاری مطلق مدرسه و خانواده‌اش. پدرش برایان، با بازی درخشان درموت مالرونی، اعلام می‌کند: «این ساده است. تو به اندازه کافی قوی نیستی.» (برای هر کسی که می‌خواهد تایید والدینش را به دست آورد، دیدن گریسی که از پدرش التماس می‌کند تا کمک کند، قلب‌شکنانه است.) بنابراین گریسی تصمیم می‌گیرد خودش به دنبال آن برود. او به تنهایی تمرین می‌کند، قبل از شروع مدرسه به اتاق وزنه‌برداری پسران سر می‌کشد (سالن ورزشی دختران وزنه ندارد) تا تمرینات قدرتی انجام دهد. اما آیا او می‌تواند پدرش، برادرانش و حتی مادرش را متقاعد کند - چه برسد به همکلاسی‌هایش - که او به اندازه کافی خوب است تا در تیم مدرسه امتحان کند و بازی کند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تغییر نگرش نسبت به دختران ورزشکار از دهه ۱۹۷۰ تاکنون، هم در زندگی واقعی و هم در رسانه‌ها صحبت کنند. دختران و زنان در فیلم‌های ورزشی معاصر چگونه به تصویر کشیده می‌شوند؟ کودکان: همکلاسی‌هایتان در مورد دختران ورزشکار چه صحبت‌هایی می‌کنند؟ آیا کلیشه‌ها یا فرضیه‌های مطرح شده در مورد دختران در این فیلم هنوز هم در دنیای امروز وجود دارند؟

والدین باید بدانند که شخصیت اصلی ۱۵ ساله در این درام ورزشی دهه ۷۰، یک قهرمان زن قدرتمند است که بعد از مرگ یکی از اعضای خانواده‌اش در ابتدای فیلم (از دست دادن او ممکن است برای کودکان حساس ناراحت‌کننده باشد) دست به کارهای خطرناک می‌زند. او مخفیانه از خانه خارج می‌شود، ماشین مادرش را می‌دزدد، دزدی می‌کند، و با پسری که در یک بار ملاقات کرده، رابطه برقرار می‌کند. او همچنین دروغ‌های زیادی می‌گوید و تا زمانی که پدرش - که به همراه برادرانش، حرف‌های زن‌ستیزانه‌ای به او می‌زنند - او را جدی می‌گیرد، اخم و ناراحتی می‌کند. زبان فیلم شامل کلمات زشتی مانند "s--t" و "bastards" و همچنین برخی اصطلاحات تحقیرآمیز برای همجنس‌گرایان زن است. برخی از افراد زیر سن قانونی در فیلم سیگار می‌کشند، و همچنین صحنه‌های فوتبال خشن زیادی وجود دارد (مثل اینکه گریسی به زمین می‌افتد، به صورت او مشت می‌زنند و غیره). برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

دربارهٔ فیلم، چیزهای فوق‌العاده‌ای وجود دارد، از جمله طرح قابل پیش‌بینی آن. گریسی یک نوجوان واقعی است، پر از شورش، تصمیمات بد، و اخم‌های درهم، به همراه ویژگی‌های الهام‌بخش‌ترش -- به عبارت دیگر، او کسی است که نوجوانان احتمالاً می‌توانند با او ارتباط برقرار کنند و والدین می‌توانند با آگاهی از آن، چشم‌هایشان را برهم بگذارند. و فیلم موسیقی فوق‌العاده‌ای دارد، از جمله بروس اسپرینگستین (هی، در آخر، در نیوجرسی اتفاق می‌افتد!). علاوه بر این، بر اساس تجربهٔ واقعی الیزابت شو، هم‌بازی او، ساخته شده است، که تنها دختر تیم فوتبال دبیرستانش بود. این خیلی جالب است.ممکن است مهم‌تر از همه، این واقعاً یک فیلم ورزشی فوق‌العاده است. صحنه‌های اکشن میدانی گسترده طولانی و خسته‌کننده نیستند. آن‌ها سریع، خوب و حتی برای بیننده‌ای که ضد ورزش است، گیرا هستند. تعجب نکنید اگر خودتان را در حال خم شدن و پیچیدن ببینید در حالی که گریسی در حال حرکت در زمین است. این فیلم جذاب است و واقعاً مشخص می‌کند که چرا گریسی اینقدر عاشق بازی است. تنها نقطه ضعف فیلم، موعظه‌های سنگین آن در مورد عنوان نهم است که می‌گوید فرصت‌های ورزشی باید برای دختران و پسران برابر باشد. بله، این بحثی است که واقعاً اتفاق افتاده است و بله، آموزش خوبی است برای بچه‌هایی که نمی‌دانستند زمانی بود که مردم فکر نمی‌کردند دختران بتوانند فوتبال بازی کنند. اما این موعظه‌ها آشکار و خیلی کمتر سرگرم‌کننده از بقیه این داستان به‌خوبی روایت‌شده هستند.