تقاطع

وقتی جود الیس (استیو زان)، کلانتر پورت کنعان در اورگن، صدها نفر را، مرده و زنده، در ساحل شهرش پیدا می‌کند، فکر می‌کند که حتما در دریا حادثه‌ای وحشتناک رخ داده است. اما نه، پناهجویان (آنهایی که زنده مانده‌اند، به هر حال) می‌گویند که از طریق گذرگاه آمده‌اند، از آمریکای ۱۸۰ سال آینده. در آنجا، انسان‌های دستکاری‌شده ژنتیکی بخشی از نژاد جدیدی به نام اپیکس هستند و دستور دارند تا به‌طور سیستماتیک اعضای طبقه معمولی را از بین ببرند. ریس (ناتالی مارتینز) یکی از اعضای اپیکس است که از آمریکای جدید فرار کرده اما در طول سفر از دخترش لی (بیلی اسکوج) جدا می‌شود. در حالی که او به دنبال دخترش است، جود و اما رن (ساندرین هولت) افسر اداره امنیت داخلی، به دنبال حقیقت در مورد اینکه چرا این افراد به عقب در زمان سفر کرده‌اند و اینکه واقعا در حال حاضر از ما چه می‌خواهند، هستند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد درگیری و فاجعه صحبت کنند که موضوعات برجسته‌ای در سریال عبور هستند. آیا این سریال خوش‌بینانه است یا بدبینانه؟ آیا شخصیت‌ها به عنوان الگو در نظر گرفته شده‌اند؟ آیا این سریال تلاش دارد پیامی را به بینندگان خود برساند؟ اگر چنین است، آن پیام چیست؟
• در تلویزیون و ادبیات، کودکان بی‌سرپرست و بدسرپرست بسیار دیده می‌شوند. چرا؟ چه جنبه‌های دراماتیکی در کودکی که یکی از والدین یا هر دو را از دست داده وجود دارد که در کودکی که با هر دو والدینش زندگی می‌کند وجود ندارد؟ چه ماجراجویی‌هایی ممکن است اتفاق بیفتد وقتی والدین حضور ندارند؟
• شخصیت‌های فیلم گذر از مرز چگونه شجاعت و کنجکاوی را به نمایش می‌گذارند؟ چرا این ویژگی‌های شخصیتی مهم هستند؟

والدین باید بدانند که کراسینگ یک درام علمی-تخیلی در مورد گروهی از افرادی است که ادعا می‌کنند از آینده‌ای جنگ‌زده و ویران شده در آمریکا می‌آیند. لحن این سریال شبیه به سریال لاست است، اما خشن و خشونت‌آمیز نیست. با این حال، تصاویر ناراحت‌کننده، ترسناک و خشونت‌آمیز زیادی در آن وجود دارد: افرادی که در آب شناورند و گویی مرده‌اند؛ مادری که در آب از دختر ۸ ساله‌اش دور می‌شود؛ ردیف‌هایی از صدها جسد که در پلاستیک پیچیده شده‌اند؛ افرادی که می‌توانند کارهای خارق‌العاده‌ای مانند پریدن از پنجره‌های بلند انجام دهند. مأموران دولتی و مجرمان هر دو اسلحه دارند و از آن برای تهدید و گاهی شلیک به یکدیگر استفاده می‌کنند. یکی از شخصیت‌ها در مورد کوکائین و نوشیدن الکل در دوران نوجوانی شوخی می‌کند. برخی از شخصیت‌ها به یکدیگر علاقه‌مند هستند و ممکن است با هم معاشقه، قرار گذاشتن و بوسیدن داشته باشند. الفاظ زشت و رکیک به ندرت استفاده می‌شود، اما انتظار شنیدن کلماتی مانند جهنم، لعنت، الاغ و زن بی‌عرضه را داشته باشید. بازیگران متنوعی در این سریال حضور دارند و زنان و افراد رنگین‌پوست در نقش‌های قدرتمندی ظاهر می‌شوند؛ بسیاری از شخصیت‌ها قهرمان‌اند، اما برخی فریبکار، قدرت‌طلب و شرور هستند.

ABC از زمان پایان پخش سریال Lost در تلاش بوده تا یک سریال مرموز جذاب و بزرگ بسازد و با این اثر علمی-تخیلی جالب، شاید بالاخره موفق شده. سریال The Crossing آن حس شلوغ و گیج‌کننده‌ای که در بسیاری از سریال‌های علمی-تخیلی وجود دارد را ندارد. معمای اصلی سریال پیچیده‌تر از آن است که خسته‌کننده باشد، اما به سادگی طراحی شده تا (امیدواریم!) مثل سریال Lost که در نهایت بیش از حد پیچیده شد، بیننده را ناامید نکند. بهترین سریال‌های علمی-تخیلی به بیننده نگاهی تازه به آینده و همچنین به زمان حال می‌دهند. در قسمت اول سریال، وقتی از یکی از بازماندگان می‌شنویم که تمام پناهندگان زمانی در «آمریکای قدیمی در دوران صلح طولانی» هستند، به این فکر می‌کنیم که چقدر راحت است که از روی یک مبل راحت در کشوری که هیچ جنگی در مرزهایش وجود ندارد، یک سریال ترسناک تماشا کنیم.همچنین دور از ذهن نیست که نسل‌های آینده بتوانند چیزی شبیه مردان ایکس خلق کنند و یا اینکه انسان‌های جدید و بهبودیافته با خویشاوندان کمتر مستعد خود درگیر شوند. بازیگران این نمایش، به‌ویژه زان دوست‌داشتنی و ناتالی مارتینز با چشمان تیز و نافذ، به‌خوبی رازهایی را که در مورد محل زندگی پناهجویان تازه‌وارد و مقصد آن‌ها وجود دارد، آشکار می‌کنند. طرفداران علمی-تخیلی و بینندگانی که از یک تریلر آخرالزمانی خوب لذت می‌برند، خوش‌شانس هستند.