خارجی

در فیلم خارجی، نیک (با بازی جارد لتو)، یک سرباز سابق آمریکایی که تصور می‌شد مرده است، در سال ۱۹۵۴ در یک زندان وحشتناک ژاپنی در حال تحمل حبس است. اما بعد از اینکه او از هم‌بندی خود، کیوشی (با بازی تادانابو اوسانو)، عضوی از یک خانواده یاکوزا، محافظت می‌کند، کیوشی متقابلاً از نیک قدردانی می‌کند و او را آزاد می‌کند. کیوشی، نیک را به دنیای خانواده یاکوزای خود در اوزاکا وارد می‌کند، خانواده‌ای که قمار، فحشا و امور بندری شهر را اداره می‌کند. بعد از اینکه نیک شروع به اثبات ارزش خود به خانواده در مقابل اپراتورهای بی‌ادب قمارخانه، مدیران آمریکایی سودجو در بندر و خانواده رقیب که بسیار مشتاق به حذف خانواده اوزاکا هستند، می‌کند، نیک شروع به عاشق شدن با خواهر کیوشی، میو، می‌کند. این موضوع تنش‌ها را بین نیک و برخی از اعضای یاکوزا افزایش می‌دهد، کسانی که به نیک به عنوان یک خارجی بی‌اعتماد هستند و باور دارند که او هرگز نمی‌تواند بخشی از دنیای آنها باشد. در همین حال، درگیری بین دو خانواده رقیب به نقطه جوش می‌رسد، و نیک باید تصمیم بگیرد که آیا می‌خواهد در ژاپن به عنوان یک یاکوزا بماند یا راهی برای بازگشت به آمریکا با میو پیدا کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد فیلم‌هایی که حول مافیا می‌چرخند صحبت کنند. در حالی که فیلم «خارجی» در مورد یاکوزا است، چگونه از نظر داستان، پیچش‌های داستانی، انواع شخصیت‌ها و خشونت با سایر فیلم‌های مافیایی مقایسه می‌شود؟
• آیا فکر می‌کنید خشونت در داستان ضروری بود؟ آیا به تعریف سبک کلی فیلم کمک کرد یا صرفاً به نظر می‌رسید که بی‌مورد است؟ چرا؟
• این فیلم می‌تواند به‌عنوان داستانی از نوع «ماهی بیرون از آب» در نظر گرفته شود، که در آن یک شخصیت غیرمنتظره به دنیایی با فرهنگی ناشناخته برایش پرتاب می‌شود. آیا مثال‌های دیگری از فیلم‌های «ماهی بیرون از آب» وجود دارد؟

والدین باید بدانند که فیلم «خارجی» یک درام سال ۲۰۱۸ است که در آن جرد لتو نقش یک سرباز سابق آمریکایی را در اوزاکای پس از جنگ جهانی دوم بازی می‌کند که به یک خانواده یاکوزا می‌پیوندد. مثل اکثر فیلم‌هایی که بر روی گانگسترها و مافیایی‌ها در هر جای دنیا تمرکز دارند، این فیلم بسیار خشن و خونین است. در دو دقیقه اول، دو صحنه نزدیک به خودکشی در یک زندان وحشتناک ژاپنی نشان داده می‌شود — یکی با حلق‌آویز کردن و دیگری با هاراگیری. شخصیت‌ها به روش‌های مختلفی کشته می‌شوند: بریدن گردن، خنجر زدن در گردن، خنجر زدن از پشت، و تیراندازی. در یکی از صحنه‌های وحشتناک و فراموش‌نشدنی، شخصیت اصلی نوک انگشت کوچک و انگشت حلقه خود را جلوی پدرخوانده یاکوزا بریده و سپس مربی‌اش بلافاصله همین کار را با انگشت کوچک خود انجام می‌دهد. یکی از اعضای یاکوزا مست می‌کند و به دوست‌دختر شخصیت اصلی پیشنهادهای جنسی می‌دهد، او را سیلی می‌زند و بعد تقریباً او را مورد تجاوز قرار می‌دهد. در صحنه‌ای دیگر، یک شخصیت آمریکایی انواع توهین‌های نژادی را به ژاپنی‌ها می‌کند. الفاظ زشت و رکیک شامل «لعنتی» و «خر» می‌شود. مقداری نوشیدن الکل و سیگار کشیدن وجود دارد. برهنگی مختصر زنان در صحنه‌هایی که در باشگاه‌های استریپ‌تیز اتفاق می‌افتد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

در حالی که این فیلم داستانی سرگرم‌کننده و جذاب دارد، اما به نظر می‌رسد که کمی بیش از حد از فیلم‌های مشابه قبلی خود آگاه است و کمی بیش از حد برای خود فیلم، مطالعه و بررسی شده است. حتی اگر کسی با فیلم‌هایی که بر خانواده‌های یاکوزا متمرکز هستند، یا حتی خانواده‌های مافیایی از سیسیل یا نیوجرسی، آشنا نباشد، تشخیص پیچش‌های داستانی از فاصله دور هم کار سختی نیست. اما شاید این همان چیزی است که طرفداران متعصب این نوع فیلم‌ها می‌خواهند و انتظار دارند. مشکل اینجاست که یک داستان خوب و سرگرم‌کننده "ماهی در آب" با تمام این قتل‌ها، خیانت‌ها و خنجرزدن‌های واقعی که انتظارشان می‌رود، تحت‌الشعاع قرار می‌گیرد.در حالی که تعهد جارد لتو به نقشش غیرقابل انکار است، اغلب دشوار است که واقعاً بفهمیم نیک دقیقاً کیست. فرض بر این است و به طور ظریف القا می‌شود که او حس خانواده و جامعه‌ای را پیدا کرده که مدت‌هاست نداشته است. برخوردی تصادفی با شخصیتی از گذشته‌اش فاش می‌کند که نیکی که ما دیده‌ایم پوسته‌ای آرام‌تر از سرباز پرجنب و جوش سابقش است. اما شخصیت "سخت و بی‌صدا" لتو بین استویک‌گرایی کلینت ایستوود و تهدید کریستوفر واکن در نوسان است و آشتی دادن این دو دشوار است. با این حال، قطعاً یک مکان و زمان (اوساکا ۱۹۵۴) تداعی می‌شود و فیلم آوت‌سایدر لحظاتی واقعاً فراموش‌نشدنی دارد.