نمایش ریشه‌ها

در سال ۱۹۷۷ در نمایش ریشه‌ها، در آستانه پخش اولین قسمت سریال تلویزیونی مینی‌سریال جذاب ریشه‌ها، تنش‌های نژادی در شهر کوچک جنوبی واینات همچنان بالاست. ویولت (مگی گریس) و پرل (اوزو آدوبا) شهروندان درجه دوم در سالن زیبایی شرلی، سالن زیبایی اصلی شهر که متعلق به یک زن متعصب بدجنس (الیزابت مک‌گاورن) است، هستند — ویولت به دلیل سادگی و عدم اعتماد به نفس و پرل به دلیل سیاه‌پوست بودنش. وقتی شرلی هر دو را اخراج می‌کند، پرل، که آرزوی رفتن به دانشگاه را دارد، ویولت را تشویق می‌کند تا سالن زیبایی خودش را باز کند. ویولت آماده است؛ او استعداد دارد؛ و او یک حرفه‌ای بسیار بهتر از شرلی است. نمی‌توان از شور و شوق پرل چشم‌پوشی کرد، اگرچه این دو زن جوان نه پولی دارند و نه تجهیزاتی و نه مشتریان. با کمی بیش از روحیه بالا و کمی جادو، آن‌ها موفق می‌شوند. مشتریان به سالن زیبایی می‌آیند، عمدتاً به این دلیل که ویولت و پرل همه زنان سیاه‌پوست شهر را تشویق می‌کنند تا از کلاه‌گیس استفاده نکنند، موهای خودشان را رها کنند و به میراث خود افتخار کنند. با پخش شبانه سریال مینی‌سریال نمادین، عاشق شدن ویولت با یک غریبه غیرمنتظره شهر و استفاده شرلی از رابطه‌اش با کلانتر محلی برای مختل کردن کسب‌وکار رو به رشد زنان جوان، تنش‌ها بالا می‌گیرد. اما همانطور که ریشه‌ها پیش می‌رود، شهر هم به پیش می‌رود. هشت شب از برنامه تلویزیونی پیشگام، به همراه آگاهی و اقدامات رو به رشد ویولت و پرل، همه چیز را تغییر می‌دهد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد روش‌هایی که سرگرمی‌های فیلم‌برداری‌شده می‌توانند نگرش‌ها و باورهای مخاطبان را تغییر دهند، صحبت کنند. پخش هشت‌شبه روتس، یک مینی‌سریال تلویزیونی در سال ۱۹۷۷، به‌عنوان یک نقطه عطف در سیاست‌های نژادی شناخته می‌شود و الهام‌بخش روتس بود. چه فیلم‌ها یا برنامه‌هایی را تماشا کرده‌اید که بر رشد شما تاثیر مثبت گذاشته‌اند؟ چگونه به‌خاطر آن‌ها تغییر کرده‌اید؟
• شخصیت‌های کلیشه‌ای معمولاً ساده‌انگار و یک‌بعدی هستند، اغلب برای بیان یک نکته. چگونه هر دو شخصیت باد (شریک عاطفی ویولت) و شرلی (صاحب سالن زیبایی) در فیلم، کلیشه‌ای هستند؟ چرا شخصیت‌های پیچیده‌تر که همیشه مطابق انتظار رفتار نمی‌کنند، برای مخاطبان جذاب‌تر و پرشورتر هستند؟
• مارجان در مورد امتیاز سفیدپوستی در فیلم ریشه‌ها صحبت می‌کند، که در سال ۱۹۷۷ اتفاق می‌افتد. این مفهوم همچنان یک موضوع جاری است. آیا با این مفهوم موافقید؟ اگر موافقید، چگونه در دنیای امروز نشان داده می‌شود؟

والدین باید بدانند که فیلم تلویزیونی لایف‌تایم، ریشه‌ها را به نمایش می‌گذارد، در یک شهر کوچک جنوبی در سال ۱۹۷۷ اتفاق می‌افتد، در همان زمان که مینی‌سریال اصلی ریشه‌ها پخش شد. در حالی که ساکنان شهر وای‌نات هر شب از داستان در حال گسترش خانواده الکس هیلی شگفت‌زده می‌شوند، دو زن جوان - یکی سفیدپوست و دیگری سیاه‌پوست - یک سالن زیبایی افتتاح می‌کنند و با نژادپرستی آشکار و پنهان اطرافشان مواجه می‌شوند. این فیلم در اصل یک کمدی است، اما مسائل و پیام‌های جدی در مورد مقابله با تعصب و تلاش برای تحقق رویاهای خود در این داستان سبک و لطیف گنجانده شده است. انتظار فحاشی و توهین‌های نژادی (مثل "س--ت"، "خراب"، "ک--"، "بی‌شرف"، "کون"، "رنگین‌پوستان"، "کلمه‌ی N"، "هونکی")، همچنین برخی از صحنه‌های جنسی (یک صحنه کوتاه که یک زوج در حال رابطه جنسی دیده می‌شوند) و تلمیح‌های جنسی (در مورد خودارضایی و رابطه جنسی دهانی) را داشته باشید. در این قطعه تاریخی، بسیاری از شخصیت‌ها سیگار می‌کشند؛ یک زن ویسکی را از یک فلاسک به یک نوشیدنی سرد می‌ریزد. این فیلم تلویزیونی درست قبل از انتشار بازسازی مینی‌سریال برنده جایزه ریشه‌ها (۲۰۱۶) در کانال هیستوری، برای اولین بار پخش شد. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر از این دست، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

در این فیلم تلویزیونی سبک، احتمال‌های نامحتمل فراوان است، کلیشه‌ها شکوفا می‌شوند و قصه‌های پریان به حقیقت می‌پیوندند، اما این شاید برای بینندگانی که به دنبال سرگرمی‌های خوش‌بینانه و قابل پیش‌بینی هستند، کافی باشد. بازی‌ها در این فیلم در بهترین حالت ناهماهنگ است، با بازی‌های خوب از اوزو آدوبا و آدام برودی در نقش‌های کم‌رنگ، و دیگر بازیگران قابل توجه که هم توسط نویسندگی و هم کارگردانی شکست خورده‌اند. این فیلم با نیت صادقانه تلاش می‌کند تا تعصب را به صورت شوخ‌طبعانه و قابل اصلاح نشان دهد. و زنان سیاه‌پوستی که دستکش چالش را به همتایان سفیدپوست خود در این شهر تخیلی پرتاب می‌کنند، در چشم به هم زدنی صدای درونی خود را پیدا می‌کنند. سیسیلی تیسون، که در مینی‌سریال اصلی در نقش کیزی شگفت‌انگیز بود، در اینجا ظاهر می‌شود تا به طنز کلاه گیس خود را به رودخانه بیندازد و میراث واقعی خود را بازپس گیرد. متاسفانه فیلمسازان ترجیح دادند تا یک برخورد جنسی کوتاه اما واضح و چندین اشاره آشکار به رابطه جنسی دهانی و خودارضایی را در فیلم بگنجانند، در حالی که نوجوانان جوان‌تر ممکن بود از داستان لذت ببرند.