متجاوز

اسکات راسل (مایکل ایلی) در فیلم نفوذی، یک مرد اهل سان فرانسیسکو است که در زمینه تبلیغات فعالیت می‌کند و به تازگی یک معامله بزرگ را به پایان رسانده است. همسرش، آنی (مگان گود)، تصمیم می‌گیرد که زمان مناسبی برای خرید خانه در ناپا و شروع یک خانواده است. آنها خانه‌ای ایده‌آل پیدا می‌کنند و صاحب قبلی خانه، چارلی پک (دنیز کواید)، به نظر فرد خوبی می‌آید. اما او مرتباً سر می‌زند، ابتدا برای چمن‌زنی، اما بعداً برای شام یا آوردن هدیه. در حالی که قرار بود چارلی به فلوریدا برود تا پیش دخترش باشد، اما به نظر نمی‌رسد که آنجا را ترک کند. با عجیب‌تر و ترسناک‌تر شدن اوضاع، اسکات نگران می‌شود که آنی ممکن است در خطر باشد. او تحقیقاتی در مورد گذشته چارلی انجام می‌دهد و متوجه می‌شود که داستان او ممکن است کاملاً حقیقت نداشته باشد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم نفوذی صحبت کنند. این صحنه‌ها چه تأثیری بر شما داشت؟ آیا هیجان‌انگیز یا شوکه‌کننده بود؟ چرا؟ خشونت در رسانه‌ها چه تأثیری بر کودکان دارد؟
• چگونه رابطه جنسی به تصویر کشیده شده است؟ چه ارزش هایی منتقل می شود؟ آیا ازدواج مرکزی سالم است؟
• چگونه سیگار کشیدن نشان داده می‌شود؟ آیا آن را جذاب جلوه می‌دهند؟ آیا عواقبی وجود دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• فیلم ترسناک است؟ چه چیزی در این زیرژانر جذاب است؟ چرا آدم‌های روانی و تعقیب‌کننده در فیلم‌ها اینقدر جالب و گیرا هستند؟

والدین باید بدانند که فیلم مهاجم یک تریلر مکانیکی در مورد یک آدم‌ربای روانی (با بازی دنیس کواید) است که یک زوج جوان (با بازی مایکل ایلی و میگان گود) را که خانه قدیمی او را خریده‌اند، وحشت‌زده می‌کند. خشونت در این فیلم بسیار شدید است: انتظار اسلحه و شلیک، اجساد، خون‌پاشی، مردی که زنی را کتک می‌زند، مبارزه با چاقو، خنجرزدن، مشت‌زدن، شخصیتی که توسط یک ماشین از پا درمی‌آید، ترساندن ناگهانی و موارد دیگر را داشته باشید. دو صحنه نسبتاً ملایم رابطه جنسی وجود دارد که در آن شرکا نیمه‌پوشیده و پوشیده هستند؛ بوسیدن نشان داده می‌شود. سایه برهنه یک زن از طریق در دوش مات قابل مشاهده است، مردی به پایین‌تنه زن نگاه می‌کند و زنی سعی می‌کند با مرد متأهلی ببوسد. زبان شامل یک مورد استفاده از «فاک»، چند مورد استفاده از «شیت» و چند کلمه دیگر است. در یک صحنه، مرد چند شات تکیلا می‌نوشد، اما در غیر این صورت نوشیدن عمدتاً اجتماعی و بیشتر شراب است. یک شخصیت سیگار می‌کشد. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این تریلر، نمونه‌ای دیگر از زیرژانر «تعقیب‌کننده روانی» است که در اوایل دهه ۱۹۹۰ محبوب بود. این فیلم به‌طور کامل مکانیکی و خنده‌دار است و تقریباً هیچ نوع انسانیتی در آن دیده نمی‌شود. خوشبختانه، این فیلم به اندازه فیلم قبلی کارگردان، Deon Taylor، به نام Traffik، توهین‌آمیز نیست. فیلمی که سعی داشت فیلم‌سازی استثماری را با پیام‌های تبلیغاتی ترکیب کند. اما این فیلم هم خالی و بی‌روح است. به‌طور عجیبی، این فیلم در برخی جهات شبیه فیلم Us ساخته Jordan Peele است، اما بدون هوشمندی آن فیلم. در واقع، فیلمنامه این فیلم، یک ابزار کامپیوتری است که صرفاً قطعات را از یک مکان به مکان دیگر حرکت می‌دهد تا اتفاقات رخ دهند. شخصیت‌ها و بازیگرانی که در نقش‌هایشان گیر افتاده‌اند، چاره‌ای جز دنبال کردن این روند ندارند.اگر شخصیت‌های اصلی موافق یا مخالف باشند، فقط به این دلیل است که داستان در آن لحظه خاص از آنها می‌خواهد. آنها زندگی درونی ندارند و به جز گاهی نشستن برای صرف غذا، به نظر نمی‌رسد که واقعا کاری انجام دهند. چارلی کواید به طور ناگهانی از یک شخصیت مودب به یک هیولا وحشی و غرش‌کننده تبدیل می‌شود، بدون هیچ میانه‌ای؛ هیچ سرنخی از اینکه او واقعا چگونه است یا اینکه این رفتار از کجا نشأت گرفته وجود ندارد. تنها چیزی که در فیلم نفوذی ارزش دیدن دارد، بازی خوب است. او همانند نقش کوتاهش در شزم!، مهربانی و انسانیت گرمی را به شخصیتش می‌آورد، و همچنین حس طنز و استواری که به نحوی در تلاش‌های واقعی او برای ارتباط با چارلی نمود پیدا می‌کند. حیف است که فیلم نتوانست شایسته استعدادهای او باشد.