تاروت

در تاروت، هفت دوست دانشگاهی هیلی (هاریت اسلاتر)، گرانت (آداین بردلی)، پاکستون (جیکوب باتالون)، پیج (آوانتیکا)، الیس (لارسن تامپسون)، لوکاس (وولفگانگ نووگراتز) و مدلین (هامبرلی گونزالس) آخر هفته سه روزه را در خانه ای اجاره ای در کتسکیلز می گذرانند و تولد الیس را جشن می گیرند. وقتی مشروبشان تمام می شود، شروع به جستجو در خانه می کنند و به اتاقی مخفی پر از آثار نجومی برمی خورند. آنها جعبه ای چوبی حاوی مجموعه ای از کارت های تاروت باستانی پیدا می کنند و پیشنهاد می شود که هیلی، که در این قبیل کارها تجربه دارد، فال بگیرد. در مدرسه، الیس و لوکاس به سرعت به سرنوشتشان می رسند و هیلی متوجه می شود که مرگشان - الیس از نردبان و لوکاس از قطار مترو - کاملا با فال تاروتشان مطابقت دارد. بقیه گروه متوجه می شوند که آنها هم باید قبل از اینکه نوبت شان برسد، کمک بگیرند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت تاروت صحبت کنند. این موضوع چه حسی در شما ایجاد کرد؟ آیا هیجان‌انگیز بود؟ شوک‌آور؟ فیلم برای رسیدن به این اثر چه چیزی را نشان داد یا نشان نداد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• فیلم ترسناک است؟ چرا بعضی‌ها از تماشای فیلم‌های ترسناک لذت می‌برند؟ چرا بعضی وقت‌ها مردم از ترس لذت می‌برند؟
• هیلی زیاد در مورد سرنوشت و اینکه سرنوشت قابل تغییر نیست صحبت می‌کند. آیا موافقید یا مخالف؟ چرا؟
• آیا به فال تاروت و فال قهوه اعتقاد دارید؟ چرا بله و یا خیر؟ چرا این‌ها می‌توانند این‌قدر قانع‌کننده باشند؟
• چگونه مصرف الکل و مواد مخدر به تصویر کشیده می‌شود؟ آیا آن‌ها را جذاب و فریبنده نشان می‌دهند؟ آیا پیامدهای واقعی در این مورد وجود دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟

والدین باید بدانند تاروت یک فیلم ترسناک کلیشه‌ای است در مورد گروهی از دوستان دانشگاهی که ناخواسته فال خود را با استفاده از یک دسته ورق تاروت نفرین‌شده می‌خوانند و سپس یکی‌یکی شروع به مردن می‌کنند. خشونت می‌تواند شدید باشد، با خون، قتل‌ها، حملات هیولا و ترس‌های ناگهانی. شخصیت‌ها توسط قطار کشته می‌شوند، با طناب حلق‌آویز می‌شوند، با نردبان له می‌شوند، با اره مورد حمله قرار می‌گیرند، با شمشیر سوراخ می‌شوند و از گردن گرفته و کشیده/بالا برده می‌شوند. زبان شامل استفاده از "f--k" و چندین بار "s--t" است، به علاوه "d--k"، "frickin'"، "crap"، "hell"، "stupid"، "butt"، "oh my God"، "swear to God" و "Jesus" (به عنوان تعجب). گفتگویی کوتاه مرتبط با رابطه جنسی وجود دارد. یکی از شخصیت‌ها وِیپ می‌کند و/یا ماری‌جوآنا می‌کشد و تصویری از یک سطل زباله پر نشان می‌دهد که شخصیت‌ها در طول یک آخر هفته در خارج از شهر، تعداد زیادی قوطی و بطری الکل نوشیده‌اند. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر از این دست، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این فیلم ترسناک، کپی بی‌کیفیت و بی‌شرمانه‌ای از تعداد زیادی فیلم دیگر است که در آن «یک گروه از دوستان مرتکب اشتباهی می‌شوند و به‌صورت زنجیره‌ای توسط یک قاتل تعقیب می‌شوند». تاروت ابتدا اشتباه بزرگی مرتکب می‌شود و گروهی از دوستان را معرفی می‌کند که به نظر می‌رسد هیچ وجه مشترکی با هم ندارند و با توجه به شخصیت‌پردازی ضعیف و سطحی آن‌ها، تماشاگر هم چندان دلیلی برای دلسوزی و نگرانی برایشان پیدا نمی‌کند. سپس این دوستان یک‌سری انتخاب احمقانه می‌کنند. اول اینکه متوجه نمی‌شوند تمام نوشیدنی‌هایشان را تمام کرده‌اند. بعد تصمیم می‌گیرند وارد اتاقی شوند که روی آن نوشته شده «ورود ممنوع». بعد هم با کارت‌های تاروت که به‌وضوح شیطانی به نظر می‌رسند، بازی می‌کنند. به‌راستی، سخت است که روح شرور پشت این کارت‌ها را سرزنش نکنیم که از این موضوع ناراحت شده است.ما همچنین دنبال دنبال کردن معمول کمک هستیم و کشف یک فرد عجیب و غریب که سالها به قتل علاقه داشته اما در نهایت قادر به کمک نیست. اینجا توسط اولون فوئره بازی می‌شود، که به دلیلی نامعلوم، مثل یک گوینده خبر تلویزیونی صحبت می‌کند و چیزهایی مثل «شهر مکزیکو. ۱۹۶۱. شش نفر مرده.» می‌گوید. همچنین بحث و جدل زیادی بین دوستان وجود دارد، ترس‌های ارزان زیادی که ترسناک نیستند، و هیولاهای زیادی که به دوربین حمله می‌کنند. فیلم‌های باهوش‌تری هم وجود دارند—مثل کابین در جنگل، تاکر و دیل در مقابل شیطان، و اجساد اجساد اجساد—که به فیلم‌های بی‌خبر مثل این می‌خندند. یکی از شخصیت‌ها در نقطه‌ای از تاروت می‌گوید: «این قطعاً یک ایده بد است.» متاسفانه فیلمسازان گوش نکردند.