هنرمند گرافیتی

در میان چشم‌اندازی شهری، شبانه و سرسبز، نیک، قهرمان پست‌مدرن شهری است که برنامه آنارشیستی خود را بر هزارتوی بی‌پایان دیوارهای بکر بیرونی که مرکز شهر سیاتل و پورتلند را تشکیل می‌دهند، تحمیل می‌کند. برای نویسنده/کارگردان بولتون، شخصیت تگ‌کننده و تنها او، سطوح وسیع دیوارهای کوچه‌های متروک و محوطه‌های قطار همزمان نمادی هولناک از سرکوب سرمایه‌داری و تابلویی غنی از بافت و یکپارچه هستند که آماده بهره‌برداری است تا گفتمان هنری خشم و شورش او را تقویت کند. وجود تقریبا ناشناس خود او ظاهرا ثانویه نسبت به سطوح نقاشی‌شده و بیانیه "شکاف در سیستم" است که به‌طور تاثیرگذارتری حضورش را نشان می‌دهد، و خروجی گرافیتی انفرادی شگفت‌انگیز نیک با دوستی با تگ‌کننده جوان دیگری مختل می‌شود. ارتباط آن‌ها بیشتر از اینکه کلامی باشد، نوعی تور دو فورس گرافیکی مشترک است؛ دیوارهای گرافیتی همکاری عظیم آن‌ها به نظر می‌رسد که به عنوان فرزندان غیرقابل انکار روحیه خویشاوندی آن‌ها ظهور می‌کند. اما در نهایت فرضیات آن‌ها در مورد یکدیگر رد می‌شود، زیرا مسائل سیاسی، عاطفی و اخلاقی پیش می‌آید که باعث می‌شود رابطه آن‌ها در پس‌زمینه زباله‌های شهری حل شود و خود هنرمندان فقط بیشتر اتمیزه و بیگانه شوند. تم‌های جذاب، اجراها و تصاویر حساس، این فیلم را تعریف می‌کنند که غوطه‌وری فاش‌کننده‌ای در واقعیت تجربی کسانی است که جسارت می‌کنند هنر خود را در یک میدان اجتماعی محکوم‌شده خلق کنند. برای فیلمی که ظاهرا بر سطوح دستکاری‌شده تمرکز دارد، هنر سینمایی بولتون به عمق آگاهی تگ‌کننده و زیرفرهنگ هنرمند گرافیتی نفوذ می‌کند.

این فیلم برای نوجوانان بالای ۱۳ سال مناسب است، اما والدین باید توجه داشته باشند که شامل صحنه‌های نیمه‌برهنگی، روابط جنسی ضمنی بین دو شخصیت مرد، و الفاظ رکیک است. همچنین، شخصیت اصلی با تنهایی و ناامیدی شدیدی دست و پنجه نرم می‌کند که ممکن است برای برخی نوجوانان سنگین باشد. این فیلم پیامی قوی در مورد آزادی بیان و هنر دارد، اما برخی اقدامات شخصیت اصلی مانند سرقت و نقاشی غیرقانونی می‌تواند از نظر اخلاقی مبهم باشد.