ون هلسینگ

بر اساس یک مجموعه رمان گرافیکی، ون هلسینگ بر ونِسا هلسینگ (با بازی کلی اوورتون) تمرکز دارد، دختر شکارچی معروف خون‌آشام و دشمن دراکولا، آبراهام ون هلسینگ. معلوم می‌شود که خون ون هلسینگ می‌تواند خون‌آشام‌ها را درمان کند و آنها را از خون‌آشام به انسان تبدیل کند. بنابراین ونِسا در امان نگه داشته شده است، در حالی که آخرالزمان زمین را فرا گرفته و او در یک قلعه نظامی مخفی پنهان شده است، در حالی که بقیه دنیا رها شده‌اند تا بجنگند (و در نهایت بمیرند)، در حالی که یک تفنگدار دریایی آتشین به نام اَکسِل (با بازی جاناتان اسکارف) از او مراقبت می‌کند، در حالی که او در کما به سر می‌برد. اما حالا او بیدار شده و نجات‌دهنده ناخواسته نژاد بشر بیشتر به دنبال یافتن دختر گمشده‌اش است تا کمک به گروه بازماندگان اطرافش. ونِسا چه چیزی را پیدا خواهد کرد وقتی که از امنیت قلعه خارج شود؟ و آیا امیدی وجود دارد که انسان‌ها زنده بمانند؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خون‌آشام‌ها و ترس‌های واقعی که مفهوم ون هلسینگ را تغذیه می‌کنند، صحبت کنند. جذابیت پشت برنامه‌هایی که برای ترساندن ما طراحی شده‌اند چیست؟ چرا ما تماشا می‌کنیم -- حتی وقتی با دست‌هایمان روی چشم‌هایمان تماشا می‌کنیم؟
• خانواده‌ها می‌توانند در مورد بخش‌های قابل باور فیلم ون هلسینگ صحبت کنند. از نظر خشونت، چه کسی در این نمایش تهدید بزرگ‌تری برای مردم است: خون‌آشام‌ها یا انسان‌ها؟ چرا دوست داریم در مورد ماوراءالطبیعه فکر کنیم؟

والدین باید بدانند که ون هلسینگ یک سریال تاریک و تلخ در مورد آخرالزمانی است که توسط خون‌آشام‌ها ایجاد شده است. خشونت در این سریال مکرر و شدید است؛ در ادامه نمونه‌هایی از آن را می‌خوانید. مردان و زنان با هم با چاقو و اسلحه می‌جنگند. آنها با چاقو و مشت و گلوله و باتوم به صورت یکدیگر ضربه می‌زنند و دست یک زن عمیقاً بر روی یک چاقو فرو می‌رود. خون‌آشام‌ها ناگهان شخصیت‌ها را می‌کشند؛ می‌گزند و زخم‌های خون‌آلود بر جای می‌گذارند. لباس‌های شخصیت‌های زن اغلب تنگ‌تر و آشکارتر از شخصیت‌های مرد است؛ یک شخصیت زن اصلی در حالی که لباس زیر به تن دارد با خون‌آشام‌ها می‌جنگد. فحاشی: مکرر و بدون سانسور کلماتی مانند «ش*ت»، «احمق»، «لعنتی» و «جهنم».

این اثر آخرالزمانی که توسط نمایشنامه‌نویس جنجالی نیل لابوت خلق و تولید شده، از نظر نوشتاری کمی بالاتر از میانگین معمول فیلم‌های علمی-تخیلی است، اما واقعاً خیلی سرگرم‌کننده نیست. به نظر می‌رسد که شبکه SyFy به دنبال طرفداران پرشور و متعصبی مثل طرفداران سریال مردگان متحرک است، و می‌توان تصور کرد که در یک جلسه کوتاه و سریع، این‌طور عنوان شود: «شبیه مردگان متحرک است، اما با خون‌آشام‌ها!» و همچنین به دنبال هیجانی شبیه به هیجان سریال بافی قاتل خون‌آشام‌ها با حضور ونِسا، شخصیت اصلی که به خون‌آشام‌ها لگد می‌زند. اما او جاذبه و شخصیت بافی را ندارد و سریال هم حس طنز و شوخی ندارد. البته قرار نیست که داستانی با موضوع «خون‌آشام‌ها پایان دنیا را رقم می‌زنند» سرگرم‌کننده باشد، اما همه‌چیز آنقدر تاریک و غم‌انگیز به نظر می‌رسد که حتی ترسناک هم نیست.احساس اینکه قبلا این نمایش را دیده‌اید، گریز ناپذیر است و اگرچه دیالوگ‌ها کمی تیزتر و تازه‌تر از معمول هستند، شاید به لطف ریشه‌های تئاتری لابوت، شخصیت‌ها و نقاط داستانی بازیافتی به نظر می‌رسند. طرفداران خون‌آشام‌ها یا پرستش‌کنندگان نمایش‌هایی شبیه به مردگان متحرک ممکن است متوجه شوند که از ون هلسینگ خوشتان می‌آید، اما بیشتر بینندگان آن را کمی خسته‌کننده خواهند یافت.