شیطان پرادا می‌پوشد

در شیطان پرده می‌پوشد، اندی (با بازی آن هاتاوی)، دانشجوی آگاه به مسائل اجتماعی، در رشته روزنامه‌نگاری، شغلی را در مجله مد ران‌وی به عنوان دستیار دوم میراندا (با بازی مریل استریپ)، سردبیر بی‌رحم، می‌پذیرد. بارها به اندی گفته می‌شود که اگر یک سال در این شغل دوام بیاورد، می‌تواند در هر مجله‌ای استخدام شود، اما او تصوری از سختی‌های پیش رو ندارد: وظایف اصلی او تهیه قهوه و لباس از طراحان مختلف در شهر و انجام کارهای شخصی برای میراندا است. اندی همچنین در خدمت دستیار اول، امیلی (با بازی امیلی بلانت)، است. بدتر از آن، هر روز به او یادآوری می‌شود که لباس‌هایش زشت است و "چاق" است (با سایز 6). نایجل (با بازی استنلی توچی)، مدیر هنری، ظاهری جدید به اندی می‌دهد و اندی خود را وقف رضایت میراندا می‌کند، در حالی که دوست پسر هم‌خانه‌اش، نیت (با بازی آدرین گرینیر)، و بهترین دوستش، لیلی (با بازی تریسی تامس)، احساس رها شدن می‌کنند. اما حتی زمانی که اندی توسط یک نویسنده بدبین (با بازی سایمون بیکر) اغوا می‌شود و توسط حس قدرت مد، که مدعیان مد برای خود قائل هستند، وسوسه می‌شود، هرگز حس اخلاقی خود را از دست نمی‌دهد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد برنامه اندی برای استفاده از شغل دستیار او به عنوان راهی برای تبدیل شدن به یک روزنامه‌نگار صحبت کنند: او چگونه این انتخاب را منطقی می‌کند؟ اندی چگونه یاد می‌گیرد تا با پوشیدن لباس‌های مناسب، رژیم گرفتن و قضاوت روزافزون در مورد دیگران، در دنیای مد بالا جا بیفتد؟ این فیلم چه پیام‌هایی در مورد اهمیت ظاهر فیزیکی منتقل می‌کند؟
• در پایان فیلم، اندی استدلال می‌کند که اگر میراندا مرد بود، جامعه ما با او متفاوت رفتار می‌کرد؛ جایی که یک رئیس مرد سختگیر و مقتدر به عنوان فردی قوی و کنترل‌کننده دیده می‌شود، اما ویژگی‌های مشابه در یک رئیس زن با برچسب‌هایی مثل ملکه یخی و اژدهای خانم توصیف می‌شوند. آیا این نظر درست است؟ آیا میراندا اگر مرد بود، متفاوت دیده می‌شد؟
• این فیلم بر اساس یک رمان پرفروش ساخته شده است. به نظر شما چه چالش‌هایی در اقتباس از رمانی مثل این به فیلم وجود دارد؟

والدین باید بدانند که شیطان پرده‌ای از پرده‌ها، فیلمی در سال ۲۰۰۶ است در مورد یک خبرنگار مشتاق که به نیویورک نقل مکان می‌کند و کاری را به دست می‌آورد که بسیاری آن را شغل رویایی می‌دانند: کار به عنوان دستیار سردبیر مجله مد برتر جهان. اما او متوجه می‌شود که سردبیر نیز به دلیل سخت‌گیری و کمال‌گرایی شهرت دارد و می‌تواند در صورت عدم رعایت استانداردهای بالا، بسیار خشن باشد. این فیلم شامل قضاوت‌های ظالمانه‌ای در مورد اندازه بدن و مد است. شخصیت‌ها مادی‌گرا و بدجنس هستند (معمولاً به عنوان کمدی، اگرچه برخی از اظهارات آزاردهنده نیز وجود دارد). شخصیت‌ها از زبان متوسط (s--t) استفاده می‌کنند و الکل می‌نوشند. نام برندهای مد لوکس زیادی در فیلم آورده شده است. اندی در اولین قرار ملاقات با یک نویسنده رابطه جنسی برقرار می‌کند (پس از اعتراف به مستی)، سپس از آن پشیمان می‌شود. کودکان کوچک‌تر علاقه‌ای به این فیلم نخواهند داشت، زیرا موضوع فیلم برای آنها مفهوم نخواهد بود. این فیلم می‌تواند بحث‌هایی را در مورد اینکه زنان در موقعیت‌های قدرت چگونه متفاوت از مردان درک می‌شوند، الهام بخش باشد — نکته‌ای که اندی در پایان فیلم به آن اشاره می‌کند. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر از این دست، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

گاهی اغراق‌آمیز و گاهی احساسی، اما آنچه در مورد پرادا قابل توجه است، بازی فوق‌العاده ظریف مریل استریپ در نقش میراندا پریستلی، سوپرادیوای فیلم است. در حالی که فیلم از لباس‌ها و مونتاژهایش (که اغلب با هم هستند) لذت می‌برد، داستان فیلم کمی قدیمی و هدف آن خیلی آسان است: همه می‌دانند که دنیای هاوت کوتور بی‌رحم، خودخواه و زننده است.میراندای استریپ پیچیده و جذاب است. اگرچه لباس‌ها و تکبر او به اندازه دیگران عجیب و غریب است، اما میراندا تمایل دارد سریع و آرام صحبت کند، و برتری خود را حتی در زمان آسیب‌پذیری‌اش فرض کند. نوجوانان علاقه‌مند به مد احتمالاً از این داستان سبک لذت خواهند برد.