پیش از نیمه‌شب

هجده سال پس از اولین دیدار نویسنده آمریکایی جسی (ایتن هاوک) و سلین (ژولی دلپی) فعال محیط زیست و فمینیست فرانسوی در قطار، آنها هنوز یکدیگر را مجذوب خود کرده‌اند، اما با بار مسئولیت‌های حرفه‌ای، فرزند و پویایی رابطه طولانی‌مدت دست و پنجه نرم می‌کنند. آنها برای تعطیلات به یونان رفته‌اند و پسر 13 ساله جسی از ازدواج اولش، هَنک (شیموس دیوی-فیتزپاتریک)، سوار بر هواپیمایی به سمت آمریکا است، جایی که مادر هَنک، همسر سابق جسی، هنوز نسبت به او کینه به دل دارد. جسی نگران است که ممکن است سال‌های شکل‌گیری شخصیت هَنک در دوره دبیرستان را از دست بدهد و سِلین نگران این است که از او خواسته می‌شود، هرچند غیرمستقیم، که شغل رویایی‌اش را رها کند و به شیکاگو نقل مکان کند تا به هَنک نزدیک‌تر باشند. با این نگرانی‌ها و بسیاری نگرانی‌های دیگر، و یک شب تنها در هتلی که دوستانشان ترتیب داده‌اند، جسی و سِلین همان کاری را می‌کنند که همیشه بهترین انجام آن هستند: قدم زدن، صحبت کردن، بحث کردن، خندیدن و درک معنای واقعی بودن با هم و هزینه‌های آن.

• آیا فیلم "پیش از نیمه‌شب" فصلی شایسته برای داستان عاشقانه جسی و سلین است؟ چه چیزی این شخصیت‌ها را این‌قدر جذاب و گیرا کرده است؟ چه تفاوت‌هایی بین این دو شخصیت و نقش‌های اصلی کمدی‌های رمانتیک معمول استودیویی وجود دارد؟
• این فیلم چه پیامی درباره روابط، والدین بودن و شغل دارد و چگونه هر سه اینها می‌توانند در زندگی یک شخص جای بگیرند؟
• چه چیزهایی می‌توان از جسی و سلین یاد گرفت؟ رابطه‌شان چه ویژگی‌های تحسین‌برانگیز و یا آزاردهنده‌ای دارد؟
• سلین در مورد موانع متفاوتی که مردان و زنان هنگام هماهنگ کردن کار و فرزندپروری با آن روبرو هستند، صحبت می‌کند - آیا با این موضوع موافقید؟

والدین باید بدانند که فیلم «پیش از نیمه‌شب» یک درام کمدی هوشمندانه، گفتگومحور و تامل‌برانگیز است که داستان عشق جسی (با بازی ایثان هاک) و سلین (با بازی جولی دلپی) را ادامه می‌دهد؛ زوجی که برای اولین بار در فیلم «پیش از طلوع خورشید» با هم ملاقات و عاشق هم شدند و در فیلم «پیش از غروب» دوباره با هم آشنا شدند. این قسمت جدید، نگاهی بی‌پرده به پیچیدگی‌های رابطه‌ای بین دو شخصیت پیچیده دارد و چالش‌هایی مانند چگونگی سازش بین نقش‌های جنسیتی در مواجهه با فرزندآوری را بررسی می‌کند. بنابراین، ممکن است این فیلم برای نوجوانان چندان قابل‌ربط نباشد، هرچند که والدین آنها احتمالاً بسیاری از نکات آشنا و واقعی را در آن پیدا خواهند کرد. انتظار می‌رود که در فیلم مصرف الکل و سیگار کشیدن در جمع، فحاشی (از جمله استفاده از کلمات "فاحشه" و "ک*س") و صحنه‌ای که سینه‌های یک زن برای مدت طولانی نمایش داده می‌شود، وجود داشته باشد.

دیدن یک زوج در حال عاشقانه‌بازی، دعوا، چانه‌زنی، دلربایی و به چالش کشیدن یکدیگر هرگز تا این اندازه جذاب نبوده است، مگر اینکه آن زوج جسی و سلین باشند. این دو نفر که مانند همیشه توسط بازیگرانی که شخصیت‌ها را خلق، پرورش و در نوشتن آن کمک کرده‌اند، ایفا شده‌اند، در این بررسی هیجان‌انگیز و اصیل، مخاطب را ناامید نمی‌کنند. از زمانی که در فیلم «قبل از غروب» ما را در انتظار گذاشتند تا ببینیم آیا بالاخره با هم خواهند بود یا نه، نه سال می‌گذرد. بله، البته. چطور ممکن است که نباشند؟ اما آیا این برای همیشه است؟ این سؤالی است که آنها در این فصل کاملاً رضایت‌بخش از حماسه‌شان، در میان بسیاری سؤالات دیگر، کاوش می‌کنند. وقتی عشق واقعی فقط تحقق نمی‌یابد، بلکه اهلی هم می‌شود، چه اتفاقی می‌افتد؟ آیا درخشندگی خود را از دست می‌دهد؟ریچارد لینکلیتر کارگردان، از دنبال کردن ریتم‌های واقعی گفتگو هراسی ندارد. مانند دو فیلم دیگر این مجموعه، بخش زیادی از فیلم «پیش از نیمه‌شب» به گفتگوهای جسی و سلین می‌پردازد، اگرچه این بار افراد بیشتری اطرافشان هستند: کودکان، دوستان و دیگر زوج‌ها. اما این گشایش حلقه‌ی بسته‌ی جسی و سلین، به جای آنکه از فیلم بکاهد، بافت و عمق بیشتری به هنر در جریان رابطه‌شان می‌دهد. با این حال، لینکلیتر به خوبی می‌داند که نباید بیش از حد از جسی و سلین فاصله بگیرد و زمانی که در نیمه‌ی دوم فیلم، دوباره به آن‌ها نزدیک می‌شویم، لذت‌بخش است، حتی اگر به نظر نرسد که خودشان اینقدر سرگرم شده باشند. این لذت‌بخش است زیرا می‌توانیم خودمان را با کشمکش‌های آن‌ها مرتبط بدانیم؛ حتی اگر آشنا به نظر برسند، هرگز خسته‌کننده نیستند. این لذت‌بخش است زیرا همکاری هاوک و دلپی آنقدر خوب است که به نظر نمی‌رسد کار سختی باشد. و این لذت‌بخش است زیرا، همانطور که ممکن است برای دو نفر که ارتباطشان را ارزیابی می‌کنند اتفاق بیفتد، خوب است که یادآوری کنیم چرا در ابتدا عاشق جسی و سلین شدیم.