تصنیف باستر اسکراگز

بالاد باستر اسکروگز، کمی بیش از دو ساعت است و شش داستان را روایت می‌کند که تنها از طریق نگرش خلاقانه‌شان بر داستان‌های سنتی از سرگذشت غرب وحشی آمریکا و لحن غیرمعمولشان با یکدیگر متحد می‌شوند. هر کدام در فضایی متفاوت با شخصیت‌های پیچیده و اغلب غیرمنتظره‌ی خود قرار دارند. شانس—هم خوب و هم بد—در تعدادی از این داستان‌ها نقش قابل‌توجهی ایفا می‌کند. در داستان اصلی، باستر اسکروگز (تیم بلیک نلسون) یک تفنگدار معروف است که با آواز خواندن و تیراندازی و لبخند زدن راه خود را به قلب یک شهر پرغبار پر از یاغی و جنایتکار باز می‌کند. جیمز فرانکو در «نزدیک آلگودونس» یک دزد بانک است که خود را در انتهای اشتباه یک اسلحه پیدا می‌کند. «بلیت غذا» داستان یک «ایمپرسیاریو» سیار (لیام نیسون) را روایت می‌کند که نمایش فانتزی خود را به پست‌های منزوی می‌برد. تام ویتس به‌عنوان «درخواست‌کننده» با اشتیاق و صبر پایدار خود که در جستجوی طلا است، چشم‌اندازهای زیبا و دیدنی غرب را روشن می‌کند. زویی کازان آلیس، «دختری که مضطرب شد»، در یک قطار طولانی واگن است که به سمت زندگی جدیدی در اورگان حرکت می‌کند. و سرانجام، «بقاياي فاني» با پنج مسافر عجیب و غریب، به‌طور کامل در یک کالسکه اتفاق می‌افتد و مجموعه‌ای از افراد پرحرف را به تصویر می‌کشد که دیدگاه‌های بسیار متفاوتی دارند.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره خشونتی که در «بالاد باستر اسکراگز» وجود دارد، صحبت کنند. فیلمسازان در نمایش خشونت، طیف گسترده‌ای از لحن‌ها را به تصویر کشیده‌اند. در کدام داستان‌ها، تیراندازی و اکشن برای خنده طراحی شده‌اند؟ در کدام داستان اغراق‌آمیز است؟ و در کدام داستان، این موضوع بیشترین حس واقع‌گرایی را دارد؟
• بلیط غذا" با بازی لیام نیسون و هری ملینگ، علی‌رغم عدم نمایش هیچگونه خشونتی، احتمالاً ناراحت‌کننده‌ترین و تکان‌دهنده‌ترین داستان مجموعه بود. چرا؟
• طنز" در ادبیات و سینما به چه معناست؟ فیلم «نزدیک الگودونس» با بازی جیمز فرانکو، واضح‌ترین نمونه طنز است. چه داستان‌های دیگری پایانی طنزآلود (غالباً غمگین) داشتند؟
• شانس (بد یا خوب) در این داستان‌ها چه نقشی داشت؟ در «دره‌ی همه‌زر» چه نقشی داشت؟ در «دختری که ترسیده بود» چه تاثیری داشت؟

بالاد باستر اسکروگز یک آنتولوژی شش‌قسمتی است که در نسخه‌ای استایلایزشده از غرب آمریکا رخ می‌دهد و توسط جوئل و اتان کوئن نوشته، تهیه‌شده و کارگردانی شده است. هر داستان، با شخصیت‌های منحصر‌به‌فرد خود، از نظر لحن، طرح و صحنه‌پردازی متمایز است. موضوعات از یک « کابوی خواننده » در شهری پر از اسلحه تا کاروانی از اسب‌های باری در مسیر غرب، سرقت بانک، یک کاوشگر در جستجوی طلا و موارد دیگر را شامل می‌شود. این فیلم که پر از خشونت است ( اغلب با پیچشی کنایه‌آمیز )، تعداد زیادی کشته به تصویر می‌کشد و خون زیادی در آن ریخته می‌شود. شخصیت‌ها با شلیک گلوله ( اغلب از فاصله نزدیک )، ضربات چاقو، نیزه، حلق‌آویز شدن و حمله توسط سرخپوستان « در مسیر جنگ » کشته می‌شوند، که بیشتر ادای احترامی کنایه‌آمیز به کلیشه‌های فیلم‌های وسترن قدیمی است تا نژادپرستی. فحاشی‌های گاه‌وبی‌گاه شامل « پسر‌مادر‌گنده »، « نامشروع » و « لعنتی » می‌شود. یک فاحشه برای خدماتش استخدام می‌شود، اما چیزی گرافیکی نشان داده نمی‌شود. یک کابوی برای هشدار دادن به یک دختر جوان بی‌گناه، درباره خطر تجاوز صحبت می‌کند. سالن‌های نوشیدنی شلوغ هستند، کابوی‌ها نوشیدنی الکلی می‌نوشند و یکی از آنها بسیار مست می‌کند. سیگار کشیدن نیز نشان داده می‌شود. موضوعات بزرگسالانه، طنز غیرمعمول و تاریکی ذاتی طبیعت انسانی باعث می‌شود که این فیلم خشونت‌آمیز فقط برای مخاطبان بالغ مناسب باشد.

برادران کوئن با استعداد بی‌همتا، اثری درخشان دیگر به گنجینه‌ی طولانی خود اضافه می‌کنند. این فیلم پر است از شخصیت‌هایی جذاب و تصاویری چشم‌نواز که گاه با طنز (اغلب نامتعارف) و لحظاتی از تاثر، بیننده را تحت تاثیر قرار می‌دهد. آنها هیچ یک از سنت‌های غرب وحشی را نادیده نمی‌گیرند. پیرمردان خشن، کلاهبرداران پرحرف و قربانیان بی‌چاره‌ی خشونت و بی‌رحمی، دست‌مایه‌هایی هستند که مخاطبان پیش‌تر نیز دیده‌اند، اما نه به این شکل. این فیلم در جزئیات نیز کم نمی‌گذارد. تزیینات هنری، دکور، لباس، گریم، موسیقی و چارچوب‌بندی داستان با حس و حالی "اصیل" همه و همه در جای خود قرار دارند. فیلم از نظر بصری و شنیداری زیبا است و بازی‌ها، از بازیگران اصلی تا کسانی که تنها یک خط دیالوگ دارند، همه شگفت‌انگیز است.بی‌شک در فیلم «بالاد باستر اسکراگز»، برخی از داستان‌ها بهتر از بقیه روایت شده‌اند، اما سخت است که یکی را به عنوان مورد علاقه انتخاب کنیم. برخی ممکن است نحوه نمایش بومیان آمریکا را کمی «بازگشت به عقب» بدانند، اما در این فیلم، شخصیت‌پردازی‌ها به نظر می‌رسد که برای نشان دادن و به سخره گرفتن تصاویر نامناسب دیده‌شده در فیلم‌های قدیمی‌تر، طراحی شده‌اند. در طول همکاری طولانی مدت خود، با پذیرفتن خطرات غیرعادی (فیلم‌های «یک مرد جدی» و «قاتلان خانم» را ببینید)، کسب موفقیت‌های چشمگیر (فارگو و هیچ کشوری برای مردان پیر) و خلق فیلم‌های کالت تک‌قسمتی (بزرگ لبوفسکی و ای برادر، کجایی؟)، جوئل و ایتن کوئن طرفداران بی‌شماری پیدا کرده‌اند. این فیلم، که برای مخاطبان بالغ ساخته شده، یک اضافه‌شده درخشان به مجموعه آثار آن‌هاست.