بابا به خانه برگشت ۲

بابای خونه ۲، دنباله کمدی سال ۲۰۱۵ با موضوع والدین مشترک، بار دیگر تیم کمدی ویل فرل و مارک والبرگ را گرد هم می‌آورد، که شخصیت‌های آن‌ها رقابت خود را که در فیلم اول تجربه کرده بودند، به فراموشی سپرده‌اند، زمانی که داستی (والبرگ) به نظر می‌رسید در زندگی برد (فرل) آشوب به پا می‌کند؛ سارا (لیندا کاردلینی) همسر برد و دوست‌دختر سابق داستی؛ و دو فرزند داستی و سارا، که برد با مهربانی نقش والدین ناتنی آن‌ها را ایفا می‌کند. حالا داستی و برد والدین مشترک و افتخارآمیزی هستند، که مانند یک ماشین دقیق عمل می‌کنند تا بتوانند فرزندان را تغذیه، آموزش، سرگرمی و پرورش دهند. و به نظر می‌رسد امسال، حتی آن‌ها قادر خواهند بود کریسمس آرام خانوادگی را که فرزندان آرزویش را داشتند، به دست آورند. اما وقتی خانواده متوجه می‌شوند که پدر داستی، کرت (مل گیبسون)، و پدر مهربان برد (جان لیتگو) هر دو امسال در تعطیلات به آن‌ها سر می‌زنند، اوضاع پیچیده می‌شود. وقتی کل خانواده برای یک هفته در خانه اجاره‌ای جمع می‌شوند، آن‌ها باید اختلافات خود را کنار بگذارند و یاد بگیرند که با هم کار کنند، یا خطر خراب کردن کریسمس را برای همه به جان بخرند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد کمدی‌های بی‌ادبانه و دلایل محبوبیت آن‌ها در میان مخاطبان صحبت کنند. آیا فیلم «خانه بابا ۲» می‌توانست بدون شوخی‌های زننده هم خنده‌دار باشد؟ با وجود اینکه کودکان در مرکز این داستان قرار دارند، آیا این فیلم برای کودکان مناسب است؟ چرا بله یا خیر؟
• براد و داستی چگونه انواع مختلف مردان/پدر بودن را به تصویر می‌کشند؟ آیا آنها به شیوه‌ای غیر کلیشه‌ای به تصویر کشیده شده‌اند؟ چگونه سارا و کارن انواع مختلف زنان و مادران را نشان می‌دهند؟ آیا این تصاویر به اندازه‌ی کاوش در پدر بودن و مردانگی، پیچیده و احساسی هستند؟
• فیلم در مورد خانواده‌های ترکیبی چه نظری دارد؟ آیا می‌توان نکات مثبتی را در میان این شوخی‌های اغراق‌آمیز پیدا کرد؟ آیا احساسات انسانی واقعی در این فیلم به نمایش گذاشته شده است؟ آیا چیزی شما را از نظر احساسی تحت تأثیر قرار داد؟
• چگونه مصرف الکل در نوجوانی در این فیلم به تصویر کشیده شده است؟ آیا شخصیت‌ها با پیامدهای واقعی مواجه می‌شوند؟ چرا این موضوع مهم است؟

والدین باید بدانند که فیلم Daddy's Home 2 ممکن است در تبلیغات به‌عنوان یک فیلم خانوادگی و مناسب تعطیلات به نظر برسد، اما بسیاری از والدین آن را برای کودکان کوچک نامناسب خواهند یافت. این فیلم محتوای جنسی زیادی دارد و پیام‌های مبهمی در مورد روابط جنسی و نقش‌های جنسیتی ارائه می‌دهد: شخصیت مل گیبسون به‌عنوان یک مرد جذاب و زن‌باره معرفی می‌شود که به‌راحتی زنانی را که نصف یا حتی یک‌سوم سن او هستند، جذب می‌کند؛ و این زنان به نظر خوشحال هستند که با او رابطه جنسی بدون تعهد داشته باشند. بینندگان همچنین در مورد رابطه او با دو زن به‌صورت همزمان می‌شنوند (او به نوه‌اش می‌گوید: "این بازی به وقت اضافه کشیده شد"). یک پسر جوان به‌خاطر علاقه‌اش به یک دختر مورد تمسخر قرار می‌گیرد؛ بوسه‌ای که او بعداً بر گونه دختر دیگری می‌زند به‌عنوان یک پیروزی برای او نشان داده می‌شود، اما توجهی به احساسات دختر در مورد این بوسه نمی‌شود. به‌طور کلی، شخصیت‌های زن در مقایسه با شخصیت‌های مرد، کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند. صحنه‌های خشونت به‌صورت طنزآمیز نمایش داده می‌شوند اما به‌طور شگفت‌انگیزی شدید هستند: یک اره‌برقی تقریباً سر یک مرد را قطع می‌کند، افرادی که با لوله‌های برفی از کوه سرازیر می‌شوند، و یک دختر جوان به‌طور تصادفی شانه پدربزرگش را می‌زند و سپس دو بوقلمون وحشی را می‌کشد (خارج از صحنه). صحنه‌ای که در آن دو دختر جوان با نوشیدن نوشیدنی تخم‌مرغ دزدیده‌شده مست می‌شوند نیز به‌صورت کمدی نمایش داده می‌شود؛ و هیچ پیامد منفی برای اعمال آنها وجود ندارد. الفاظی مانند "ass" (خر)، "bitch" (سگ ماده)، "damn" (لعنتی)، و همچنین توهین‌هایی که نشان‌دهنده ضعف یا غیرمردانه بودن مخاطب (مرد) است، مانند "candy ass" و "ladies" در فیلم استفاده می‌شود. ویل فرل، مارک والبرگ و جان لیتگو در کنار گیبسون در این فیلم بازی می‌کنند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی "شب فیلم خانوادگی" ثبت‌نام کنید.

ستاره‌های فیلم شیمی و استعداد کمدی دارند و ما در فیلم‌های بهتر شاهد آن بوده‌ایم، بنابراین سخت است که این کمدی بی‌ادبانه را به خاطر زیرمتن تلخ و ناخوشایندش سرزنش کنیم. اما با اینکه فیلم «خانه بابا ۲» مثل فیلم اول سعی می‌کند خودش را به‌عنوان یک کمدی خانوادگی جا بزند که ممکن است در تعطیلات کریسمس با هم به تماشایش بروید، بعید است که والدین بخواهند بچه‌هایشان در فیلم بچه‌ها را ببینند که مست می‌کنند، با اشتیاق بوقلمون‌های وحشی را شکار می‌کنند، به بزرگترها جواب می‌دهند، همه را در اتاق نادیده می‌گیرند تا با آیفون خود ور بروند و صورتشان را پنهان کنند و غیره. آن‌ها حتی کمتر از قوس شخصیتی گیبسون راضی خواهند بود، جایی که کرت از «مگنت بی‌احساس مرغ» به «پدر مهربان خشن (که هنوز هم مگنت مرغ است)» تبدیل می‌شود. ممکن است در جهانی وجود داشته باشد که یک مرد خشن ۶۰ ساله برای دانشجویان جذاب باشد، اما این دنیایی نیست که ما در آن زندگی می‌کنیم، حتی اگر فیلم گیبسون را «زیبا» و «تراشیده از جبل‌الطارق» توصیف کند. (زندگی شخصی گیبسون فقط به نقش او اضافه می‌کند.)فرل و والبرگ در این فیلم، مکمل‌های کمدی فوق‌العالی برای یکدیگر هستند. و این بار، رقابت آن‌ها بیشتر در مورد این است که کدام یک پدر بهتری است تا مردانه‌تر، که تغییر مثبتی است. اما کرت گیبسون و بسیاری از پیام‌های صریح توهین‌آمیز دیگر در مورد مردان و زنان (به یک شخصیت زن توصیه می‌شود که شکم خود را مثل یک "دختر خوب" بپوشاند، از یک پسر خواسته می‌شود که یک ورزش را "مثل یک مرد واقعی" بازی کند و غیره) هنوز هم این فیلم را برای بینندگان جوان انتخابی نامناسب می‌کند، علی‌رغم شوخی‌ها و افتادن‌ها که ممکن است توجه آن‌ها را جلب کند. بدترین صحنه، صحنه‌ای در نزدیکی پایان فیلم است، که در آن پسری که به خاطر علاقه به یک دختر مورد تمسخر قرار گرفته، توسط همه بزرگسالان تشویق می‌شود که برود و آن دختر را ببوسد، و به جای آن، او ناگهان دختر دیگری را می‌بوسد. آیا او از بوسه ناراحت شده است؟ غافلگیر شده است؟ وحشت‌زده شده است؟ فیلم نه از این موضوع سوال می‌پرسد و نه به آن اهمیت می‌دهد. او یک شیء برای غلبه بر آن است، نشانه‌ای از مرد شدن یک پسر، نه یک انسان با احساسات. بعداً، دختران جوان (و یک پسر، که حالت شیطنت‌آمیزی دارد) برای بوسیدن پسر دیگر زیر گیاه میستلتو صف می‌کشند، که فیلم به نظر می‌رسد آن را جذاب و خنده‌دار می‌یابد، انگار که آن پسر یک زن‌باره در حال تبدیل شدن به الگوی پدربزرگ کرت است. در فیلمی که می‌خواهد پیام‌هایی در مورد اتحاد و خانواده‌ها به ما بدهد، این صحنه‌ها و صحنه‌های دیگر نکته‌ای پس‌رونده را به ما می‌دهند که همه شوخی‌ها و ابزورد بودن را کمتر سرگرم‌کننده می‌کند.