حرف

در هر قسمت از برنامه نامه، گروهی از چهار دوست، به صورت تصادفی یکی از دوستان خود را انتخاب می‌کنند و سپس نامه‌ای برای او می‌نویسند و به او می‌گویند که چگونه می‌تواند زندگی خود را بهبود ببخشد. ابتدا شرکت‌کنندگان را در زندگی عادی خود می‌بینیم، سپس آن‌ها نامه‌ها را در برنامه می‌خوانند. در طول هفته بعد، هر دوست باید تجربیات و قدم‌های جدیدی را که در نامه‌اش ذکر شده است، انجام دهد، مانند شرکت در یک دوره مدیتیشن، سفر به شهری جدید برای خارج شدن از منطقه امن خود، یا قبول یک شغل جدید. بعد از پایان هفته "عشق سخت"، دوستان دوباره دور هم جمع می‌شوند تا در مورد هفته خود صحبت کنند، در مورد تجربیاتشان تأمل کنند و بفهمند که چه کسی نامه آن‌ها را نوشته است و چرا.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیش‌فرض این نمایش صحبت کنند. آیا «عشق سخت» روشی مناسب برای ارتباط با دیگران است؟ آیا به دیگران در رفع مشکلاتشان کمک می‌کند؟ آیا این روش مهربانانه است؟
• آیا این فرآیند به همان خوبی بر روی گروهی از دوستان مرد یا گروهی از دوستان زن و مرد کار می‌کند؟

والدین باید بدانند که برنامه نامه، یک برنامه واقع‌نمای است که در آن چهار دوست، نامه‌های ناشناس به یکدیگر می‌نویسند و به هم می‌گویند که چطور زندگی بهتری داشته باشند. در این برنامه به مسائل جنسی، قرار ملاقات، عشق‌بازی، ازدواج، و گاهی فحش‌های خفیف (مثل «داری شوخی می‌کنی؟») اشاره می‌شود. گاهی شرکت‌کنندگان در برنامه، آبجو یا شراب می‌نوشند (اما مست نمی‌شوند) و به سیگار کشیدن هم اشاره می‌شود (اما کسی در برنامه سیگار نمی‌کشد). شرکت‌کنندگان ممکن است با شنیدن حرف‌ها، ناراحت شوند و گریه کنند. تماشای این برنامه که شرکت‌کنندگان در آن به فعالیت‌های جدیدی برای بهتر شدن خودشان دست می‌زنند، ممکن است ناراحت‌کننده باشد و خیلی‌ها گریه می‌کنند. هدف این برنامه، اصلاح و بازسازی شخصیت شرکت‌کنندگان است، اما همه بیننده‌ها موافق نیستند که این تغییرات لازم است و یا اینکه دوستان باید با «عشق سخت» به هم کمک کنند.

این برنامه جذاب و احساسی، تغییر و رستگاری را ترویج می‌کند، اما فرض اینکه «عشق سخت» همیشه مثبت است، ممکن است برای برخی دشوار باشد. شنیدن جملاتی مانند «تو نمونه کامل یک روستایی ساده‌لوح هستی» و «تنبل‌ترین فردی هستی که تا به حال دیده‌ام» دشوار است (و قطعاً خواندن این جملات برای شرکت‌کنندگان بسیار دشوارتر است). تماشای بحث دوستان قدیمی بر سر کینه‌های دیرینه، حتی دشوارتر است. گاهی اوقات شرکت‌کنندگان به فریاد زدن و گریه کردن می‌افتند؛ در پایان همدیگر را در آغوش می‌گیرند، اما دشوار است که این تصور را کنار بزنیم که این زنان هم از نظر مثبت و هم منفی تکان خورده‌اند. بله، ممکن است در طول برنامه چیزهای جدیدی امتحان کرده و بیاموزند، اما واضح است که اغلب به شدت از آنچه خوانده‌اند، آسیب دیده‌اند و دوستی‌ها آسیب دیده است.با توجه به این موضوع، دشوار است که این نمایش را به عنوان یک سوءاستفاده نبینیم، هرچند که به دنبال رستگاری است. نامه تبریک می‌گوید که ایجاد تغییر و رشد، اما با چه قیمتی؟ نوجوانان احتمالاً علاقه‌مند به تماشای این نمایش خواهند بود؛ والدین نیز ممکن است بخواهند حداقل در ابتدا تماشا کنند تا به فرزندانشان یادآوری کنند که نوشتن نامه‌ای ناشناس به یک دوست، روشی پرخطر برای درخواست تغییر یا اشاره به اشتباهات اوست و اینکه به طور کلی، اکثر مردم به نامه‌های ناشناس با دلایل بسیار خوبی بدبین هستند.