دهکده

اهالی روستای کاوینگتن با موجوداتی که در جنگل‌های اطراف شهرشان زندگی می‌کنند، آتش‌بسی ناپایدار دارند. ترس، بیشتر ساکنان را در محدوده‌ای که با پرچم مشخص شده نگه می‌دارد، اما نوجوانان بی‌باک یکدیگر را به آزمودن مرزها تشویق می‌کنند، و نوح (آدرین برودی) که از نظر رشدی معلول است، همیشه به حرف دیگران گوش نمی‌دهد. داستان بر روی خواهران آیوی (بریس دالاس هاوارد) که نابینا است و کیتی (جودی گریر) تمرکز دارد. هر دوی آن‌ها به لوسیوس (خواکین فینیکس) علاقه‌مند هستند، اما او فقط آیوی را می‌بیند. لوسیوس با رفتن به جنگل موجودات را عصبانی می‌کند و حمله‌ای رخ می‌دهد. اما بعد اتفاق دیگری می‌افتد و کسی دیگر باید به جنگل برود...

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دلایلی که باعث شد خانواده‌های ساکن روستا، علی‌رغم خطرات موجود، در آن مکان ساکن شوند، صحبت کنند. همچنین می‌توانند در مورد وجود سرنخ‌هایی در فیلم که به پیچش نهایی داستان اشاره می‌کرد، فکر کنند.
• برخی از کارگردانان سبک بسیار متمایزی دارند، مانند هچکاک، وس اندرسون و کارگردان این فیلم، ام. نایت شیامالان. برخی از ویژگی‌های متمایز فیلم‌های ام. نایت شیامالان چیست و این فیلم چگونه با این سبک هماهنگ است؟
• چگونه تعلیق در این فیلم ایجاد شده است؟ این فیلم از چه جهاتی با سایر فیلم‌های دلهره‌آور و ترسناک مشابه است و از چه جهاتی متفاوت است؟
• فیلم در ابتدا «جنگل» نام داشت. آیا آن عنوان بهتر است؟ ترسناک‌ترین بخش فیلم کدام است و چرا؟

والدین باید بدانند که فیلم «دهکده» ساخته ام. نایت شیامالان در سال ۲۰۰۴ است. در این فیلم، روستایی در پنسیلوانیا که از بقیه دنیا جدا شده، شاهد اتفاقات عجیب و خشونت‌آمیزی می‌شود، زمانی که یک جوان جرات می‌کند تا از محدوده روستا فراتر رود. این فیلم ترسناک و پرتنش، ممکن است برای برخی نوجوانان و جوانان بیش از حد ترسناک باشد. صحنه‌هایی با تصاویر کابوس‌وار، از جمله اجساد حیوانات و تصاویر شیطانی از هیولاهای مرموز در رنگ قرمز وجود دارد. برخی بینندگان ممکن است در مورد نمایش شخصیتی با تأخیر در رشد و احتمالاً آشفته نگران باشند، که در حال زدن چاقو به سینه شخصیت دیگری نشان داده می‌شود. صحبت‌هایی از اعمال خشونت‌آمیز، از جمله تجاوز و قتل، و همچنین صحبت از خودکشی وجود دارد که توسط شخصیت‌ها در گذشته دور شاهد و تجربه شده‌اند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

این فیلم بیشتر از اینکه ترسناک یا دلخراش باشد، پرتنش است و احتمالاً به دل نوجوانانی که داستان‌های ترسناک سنتی را دوست ندارند، خواهد نشست. م. نایت شیامالان، تهیه‌کننده/نویسنده/کارگردان، تا حدودی قربانی موفقیت خودش شده است. او تحت فشار زیادی است تا همچنان پایان‌بندی‌های غافلگیرکننده را از آستین سینما بیرون بکشد. مشکل اینجاست که غافلگیریِ انتظار کشیده، علاوه بر اینکه تناقض‌گویی است، حتماً ناامیدکننده هم خواهد بود. با این حال، او می‌داند که چطور از دوربین برای روایت داستان استفاده کند و کنترل مطمئنی بر لحن و ریتم دارد و با تعویض نفس‌های حبس‌شده و خنده‌ها، جریان فیلم را پیش می‌برد. قلب فیلم، دالاس هاوارد (دختر بازیگر/کارگردان ران هاوارد) در نقش آیوی است که همیشه تازه، تاثیرگذار و واقعی است.داستان، سفری آشنا اما جذاب به دل جنگل است، سفری برای روح و ما به این موضوع اشاره می‌کنیم وقتی که یک دختر جوان با شنل زرد (رنگ قرمز موجودات را ناراحت می‌کند) وارد جنگل می‌شود تا کاری خیرخواهانه انجام دهد. شَمالان از پرداختن به مفاهیم بزرگ درباره ترس و بی‌رحمی هراسی ندارد و شخصیت‌هایی خلق می‌کند که ما مایل هستیم به آن‌ها اعتماد کنیم و برایشان اهمیت قائل شویم.