اوه، چه بد!

OH SIT! که در ابتدا با نام Extreme Musical Chairs شناخته می‌شد، یک برنامه هیجان‌انگیز و سرگرم‌کننده است. دوازده شرکت‌کننده پرانرژی و ورزیده در یک مسیر دایره‌ای با موانع مختلف به رقابت می‌پردازند تا بر روی صندلی‌هایی در یک دایره بنشینند، در حالی که تعداد صندلی‌ها در هر دور از چهار دور بازی کاهش می‌یابد. هر صندلی ارزش پولی مخفی دارد. شرکت‌کنندگان بر اساس مهارت خود در عبور از موانع هر دور و همچنین صندلی انتخابی‌شان در پایان هر دور امتیاز کسب می‌کنند. افرادی که موفق به نشستن روی صندلی نشوند، امتیاز کم بیاورند، یا رفتاری غیرورزشی از خود نشان دهند، مانند هل دادن شدید دیگران، از دور رقابت حذف می‌شوند تا در نهایت تنها یک نفر باقی بماند و جایزه 50,000 دلاری را به دست آورد. مجریان برنامه، جیمی کندی و جسی کرویکشانک، بر روند بازی نظارت دارند، و تانیکا ری در بین دورها با شرکت‌کنندگان مصاحبه می‌کند. گروه FOS نیز در هر دور، موسیقی متناسب با فضای بازی را اجرا می‌کند و در فواصل بین دورها، قطعات موسیقی اجرا می‌نماید.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دلایل جذاب بودن تماشای افتادن افراد و آسیب احتمالی به خود صحبت کنند. این تماشا چه نیازی را در بینندگان برآورده می‌کند؟ وقتی شرکت‌کنندگان در مسابقه تعادل خود را از دست می‌دهند یا می‌افتند، چه حسی به شما دست می‌دهد؟
• چرا سازندگان برنامه تلویزیونی Oh Sit! بازی سنتی صندلی داغ را تغییر دادند، که شامل حرکت آرام صندلی‌ها به دور هم در همراهی با موسیقی است، نه گذر از موانع؟
• برخی از نمایش‌های برنامه اوه سیت! به نظر خشن می‌رسند. آیا فکر می‌کنید شرکت‌کنندگان واقعاً آسیب می‌بینند؟ آیا در این برنامه شرکت می‌کنید؟ چرا بله یا خیر؟

والدین باید بدانند که او سیت! یک برنامه تلویزیونی مسابقاتی احمقانه و کارتونی است که ترکیبی از وایپ اوت و بازی صندلی‌ها است. در این برنامه، شرکت‌کنندگان زیادی زمین می‌خورند و به زمین می‌افتند، و ممکن است به‌شدت همدیگر را هل بدهند، هرچند رفتارهای خشن باعث حذف آن‌ها می‌شود. مجریان برنامه شوخی‌های زیادی در مورد بدن می‌کنند، مثل اینکه «کدام باسن خوش‌شانس خانم در صندلی پول می‌نشیند؟» یا «کدام باسن به صندلی باسن می‌خورد؟» شرکت‌کنندگان هویت‌های کارتونی و شبیه ابرقهرمانان را به خود می‌گیرند تا در مسابقه شرکت کنند، که ممکن است بعضی از بینندگان را ناراحت کند: برای مثال، یکی از شرکت‌کنندگان خودش را فریلودر می‌نامد چون دوست ندارد کار کند، درحالی‌که کراس‌درسر آرزو می‌کند بتواند با لباس و کفش پاشنه‌بلند در مسابقه شرکت کند. اما این برنامه بیشتر از اینکه خشن یا زننده باشد، احمقانه است، و تعداد مساوی از مردان و زنان برای برنده شدن در آن رقابت می‌کنند. مطمئن شوید که به بچه‌ها بگویید این‌گونه حرکات نمایشی می‌تواند در دنیای واقعی باعث جراحت‌های جدی شود.

اندکی خشونت‌آمیز، اندکی کثیف، اوه بنشین! با این حال، به‌طور عمده بی‌آزار است و برای همان افرادی که از تماشای افراد معمولی لذت می‌برند، جذاب خواهد بود که با یک فوتبال در قسمت حساس بدن در برنامه ویدئوهای خانگی خنده‌دار آمریکا ضربه می‌خورند. تماشای شرکت‌کنندگانی که در یک مسیر لغزنده و خیس با موانع، به زمین می‌خورند و سقوط می‌کنند، به همان اندازه خنده‌دار است که در برنامه واپاوت است، هرچند اندکی کمتر خشونت‌آمیز است، زیرا سقوط از ارتفاع وجود ندارد. افزودن یک گروه موسیقی زنده به این اقدام، سرگرمی را افزایش می‌دهد، همان‌طور که صندلی‌های موسیقی این کار را می‌کنند.با این حال، کنایه‌های مداوم در مورد باسن و همه طعنه‌های اغواکننده‌ای که مجریان با شرکت‌کنندگان و با یکدیگر رد و بدل می‌کنند، ممکن است برخی بینندگان را ناراحت کند، مانند زمانی که کرویک‌شنگ تعجب می‌کند که کدام رقیب با "پول، قدرت، و من" به خانه خواهد رفت و کندی در پاسخ می‌گوید "دو مورد از سه مورد را داشته‌ام." شرکت‌کنندگان نیز منبع بسیاری از کنایه‌ها هستند، مانند زمانی که یکی از آنها می‌گوید "من نشستن هستم، پس یک بو کشیدن بزرگ بگیر."