خانهٔ خنجرهای پرنده

در خانه خنجرهای پرنده، یک افسر که در حال دستگیری یک رقاص نابینای زیبا است که در یک فاحشه‌خانه کار می‌کند به او می‌گوید اگر بتواند در بازی "اکو" برنده شود، او را آزاد می‌کند. او در میان ۱۰۰ طبل قرار دارد. در حالی که افسر سنگ‌ها را به سمت طبل‌ها پرتاب می‌کند، او باید با دقت به الگوی صداها گوش دهد و با رقص خود آن را تکرار کند. او با تکان دادن آستین‌های ابریشمی بلندش به طبل‌ها ضربه می‌زند و الگوی ریتمیک افسر را تکرار می‌کند. آستین او به اندازه کافی کشیده می‌شود تا شمشیر افسر را از غلافش بیرون بکشد. و سپس ماجراها واقعاً هیجان‌انگیز می‌شوند. در فاحشه‌خانه، یک مرد خوشگذران مست سعی می‌کند لباس‌های رقاص نابینا، می (زیی ژانگ)، را پاره کند، اما یک افسر برای دستگیری هر دو نفرشان می‌رسد. می مهارت خود را در بازی اکو نشان می‌دهد، اما به هر حال دستگیر می‌شود وقتی افسر را مورد حمله قرار می‌دهد. به نظر می‌رسد او یک عامل مخفی برای گروه شورشی خانه خنجرهای پرنده است. او در آستانه شکنجه است که توسط مرد خوشگذران مست نجات می‌یابد، که به او می‌گوید در طرف اوست. آن‌ها با هم فرار می‌کنند و سربازان به دنبالشان می‌آیند. و مانند همه سفرهای سینمایی، شخصیت‌ها در جستجوی معنوی در طول سفرشان هستند. عشق و وفاداری به آزمایش گذاشته می‌شوند و درس‌هایی آموخته می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد انتخاب‌های دشواری که برای می، جین و لئو پیش می‌آید صحبت کنند. آنها چگونه تصمیم گرفتند که چه چیزی برایشان مهم‌تر است؟

والدین باید بدانند که این فیلم خشونت‌آمیز است. صحنه‌های مبارزه زیبا اما مرگبار هستند و شامل جراحت‌های واضح و مرگ‌های فراوان می‌شوند. اشاره‌ها و موقعیت‌های جنسی وجود دارند، از جمله صحنه‌ای در یک فاحشه‌خانه و تلاش برای تجاوز جنسی. یکی از نقاط قوت فیلم، به تصویر کشیدن زنان و مردان و زنان چینی به عنوان افرادی قوی، شجاع و وفادار است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

ییمو ژانگ کارگردان (فیلم‌های هیرو و فانوس قرمز را بالا ببر) استاد تصاویر خیره‌کننده و جذاب است که با رنگ‌های درخشان و جواهرمانند، مانند یک تابلوی قالی نفیس، باز می‌شوند. صحنه‌های مبارزه دراماتیک هستند و به اندازه دیالوگ و داستان، در روایت داستان و نمایش شخصیت‌ها نقش دارند. و آن‌ها زیبا هستند، مانند باله‌های خیره‌کننده آغشته به خون.درگیری‌ها و صحنه‌های نبرد شخصیت‌ها را آشکار می‌کنند و داستان را پیش می‌برند، در حالی که ما را با تصاویر نفس‌گیر و بدل‌کاری‌های حیرت‌انگیز شگفت‌زده می‌کنند. بارانی از خنجرها، نبرد در جنگل بامبو که به نظر می‌رسد توسط سیرک دو سولی طراحی شده، و رویارویی نهایی در میدانی پوشیده از برف، همگی در عین حال تاثیرگذار، هیجان‌انگیز و دراماتیک هستند. اما زیباترین تصویر از همه، چهره زی زی ژانگ، بازیگر درخشان، رقصنده‌ای با آموزش کلاسیک و مبارزی بی‌باک است. داستان ممکن است ناتمام به نظر برسد (یک صحنه از پیشروی ارتش وجود دارد که ما را در مورد اتفاق بعدی کنجکاو می‌کند)، اما در نهایت به لطافت و ظرافت یک نماد خوشنویسی است.