تعقیب و گریز

در سال 1995، تد کازینسکی، که به نام نابامبِر هم شناخته می‌شود، به اتهام کشتن 3 نفر و زخمی کردن 23 نفر دیگر در یک کمپین بمب‌گذاری پستی در سطح کشور دستگیر شد. مان‌هانت: نابامر، داستان چگونگی دستگیری اوست. جیمز فیتزجرالد (با بازی سم ورتینگتون) پروفایل‌ساز اف‌بی‌آی است که ایده‌های غیرمتعارف او پرونده‌ای را که با دقت توسط دان آکرمن (با بازی کریس نوت) و استن کول (با بازی جرمی باب) ساخته شده بود، از هم می‌پاشد. به‌تدریج، اف‌بی‌آی به کازینسکی (با بازی پل بتانی) نزدیک‌تر می‌شود. اما آیا فیتزجرالد در حالی که عمیق‌تر به پرونده نفوذ می‌کند، به‌تدریج و به‌طور غیرقابل‌اجتناب کنترل زندگی خود را از دست می‌دهد؟ آیا شکارچی بیش از حد با طعمه خود همذات‌پنداری می‌کند؟ فصل 2 به پرونده ریچارد جوئل، نگهبان امنیتی، و نقش او در بمب‌گذاری پارک المپیک سنتنیال می‌پردازد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دلایل محبوبیت بررسی پرونده‌های جنایی در تلویزیون صحبت کنند. این پرونده‌ها چه جذابیت‌ها و پیچیدگی‌های دراماتیکی به همراه دارند؟ چرا مردم علاقه‌مند به تماشای آن‌ها هستند؟ به جز برنامه مان‌هانت، چه برنامه‌های دیگری در مورد پرونده‌های جنایی می‌شناسید؟
• در این نمایش، چگونه افسران اجرای قانون، کار تیمی و پشتکار را نشان می‌دهند؟ چرا این ویژگی‌های شخصیتی مهم هستند؟

والدین باید بدانند که من‌هانت یک مجموعه آنتولوژی در مورد پرونده‌های جنایی از گذشته است. فصل اول آن در مورد بمب‌گذار دانشگاه‌ها و فصل دوم به پرونده ریچارد جوئل (با بازی کامرون بریتون از سریال مایند‌هانتر) می‌پردازد. این مجموعه از دیدگاه مجریان قانون روایت می‌شود، بنابراین محتوای تصویری آن به اندازه‌ای که اگر از دیدگاه قاتل سریالی روایت می‌شد، نیست، اما هنوز هم چند صحنه از قربانیان بمب‌گذاری به شدت زخمی وجود دارد: نمای نزدیک دست به شدت زخمی که شبیه تکه‌ای گوشت است، مرد دیگری که در کف زمین در حال دست و پا زدن در عذاب است، سوخته و سیاه و با تکه‌های تیز فلز سوراخ شده است. همچنین بازسازی‌هایی از بمب‌گذاری‌ها را می‌بینیم، با آتش‌سوزی‌ها و پرتاب شدن خرده‌شیشه‌ها (اما بدون خون یا اجساد). در صحنه‌ای در ابتدای مجموعه، یک شکارچی یک خرگوش مرده را حمل می‌کند. چند اشاره به رابطه جنسی وجود دارد: شوخی‌هایی در مورد اختلال نعوظ که کلمه "دونگ" در آن به کار رفته است، شوخی در مورد "رابطه جنسی". فحش و زبان خشن به ندرت استفاده می‌شود: "لعنتی"، "خرافات"، "خراب"، "باد شکم"، "دونگ".

این درام با حرکت در زمان و به تصویر کشیدن یک تحقیق پیچیده، تصویری جذاب از مردانی وسواسی را به نمایش می‌گذارد. وسواس‌های کاچینسکی، البته، در گزارش‌های مفصل رسانه‌ای از مجرم و جنایاتش، و همچنین نامه‌ها و بیانیه‌هایش شرح داده شده‌اند. فیتزجرالد به زودی به عنوان مردی پیچیده و رنجور ظاهر می‌شود. همان بینش و جهش‌های منطقی که به او اجازه می‌دهد تا نابامب را درک کند، او را بیش از حد به این پرونده مرتبط می‌کند. در ابتدای سریال می‌بینیم که او خود به شخصیتی شبیه نابامب تبدیل شده است: یک گوشه‌گیر در جنگل. چه چیزی مرد خانواده‌دوست و افسر پلیس را (که به زودی در یکی از جهش‌های زمانی درام با او ملاقات می‌کنیم) به این مرد کوهستانی خشن تبدیل کرد؟در حالی که با ماموران پلیس در مورد پرونده کاسینسکی ملاقات می‌کنیم و می‌بینیم که اف بی آی چگونه او را تحت نظر قرار داده، به آرامی و به طرز جالبی به پاسخ‌ها می‌رسیم. چیزی که این نوع طولانی از روایت داستان به ما می‌دهد و یک ساعت روایت معمولی نمی‌تواند بدهد: ما تلاش طاقت‌فرسا و سخت را می‌بینیم که برای ساختن یک پرونده لازم است -- کوهی از شواهد، ده‌ها نفر که از میان آن‌ها عبور می‌کنند، هزاران سرنخ که بررسی و رد می‌شوند. و بعد، به طرز جالبی، بزرگترین نقطه عطف پرونده برادر کاسینسکی، دیوید (مارک دوپلاس) از آب در می‌آید که او را لو می‌دهد (به شکلی غیرمستقیم). قدرت فیلم در این است که شما نه تنها تلاش و طعنه را می‌بینید، بلکه آن را حس می‌کنید. این یک داستان جنایی است که ارزش زمان خود را دارد.