قلب‌های گرسنه

جود (با بازی آدام درایور) و مینا (با بازی آلبا روورواچر) در یک اتفاق جالب (قفل شدن در یک حمام) با هم آشنا می‌شوند و خیلی زود عاشق هم می‌شوند. وقتی مینا به طور غیرمنتظره‌ای باردار می‌شود، آن‌ها تصمیم می‌گیرند خیلی زود ازدواج کنند. پسر زیبایشان به دنیا می‌آید قبل از اینکه آن‌ها واقعا همدیگر را بشناسند... و جود در نهایت متوجه می‌شود که بی‌اعتمادی مینا به پزشکان و رژیم غذایی غیرمتعارفش ممکن است بر سلامت بچه تاثیر بگذارد. این موضوع جود را در یک موقعیت دشوار قرار می‌دهد، چون عروسش اصرار دارد که به طور غریزی می‌داند چه چیزی برای بچه بهتر است و از این ناراحت است که جود به او اعتماد ندارد. به زودی جود باید بین زنی که دوستش دارد و بچه‌ای که ممکن است به یک محافظ نیاز داشته باشد، انتخاب کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه به تصویر کشیدن سرپرستی در فیلم Hungry Heart صحبت کنند. آیا به نظر واقعی می‌رسد؟ قابل ارتباط است؟ سخت‌ترین چیز در مورد تبدیل شدن به یک سرپرست چیست؟ این فیلم در مقایسه با سایر فیلم‌هایی که در مورد این موضوع هستند، چگونه است؟
• آیا فیلم در مورد دو شخصیت اصلی جانب‌داری می‌کند؟ اگر اینطور است، از کدام طرف و چرا؟ و آیا این موثر است؟
• در موقعیت جود، شما چه کاری انجام می‌دادید در حالی که او به تدریج متوجه می‌شود که اعمال مینا چگونه بر نوزادشان تأثیر می‌گذارد؟ آیا می‌توانید ببینید که نظرات مینا او را به سمت انتخاب‌هایی که انجام می‌دهد هدایت می‌کند؟

والدین باید بدانند که هانگری هارتس، درام جذاب و نفس‌گیری است که بر پیوند عمیق بین مادری و نوزادش تمرکز دارد. این فیلم نشان می‌دهد که چه اتفاقی می‌افتد وقتی این ارتباط تا حدی از تعادل خارج شود. صحنه‌های کوتاهی از برهنگی (سینه‌ها و باسن زن) و فحاشی (از جمله کلمات «س--ت» و «ا--») وجود دارد، همچنین کمی نوشیدن الکلی و بحث‌های شدیدی در آن به تصویر کشیده شده است، از جمله لحظاتی که مردی همسرش را می‌زند. بخش‌هایی از فیلم شامل نوزادی در حال زجر کشیدن است که تماشای آن می‌تواند دشوار باشد، به‌ویژه برای والدین. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

قلب‌های گرسنه با ریتم آهسته‌ای شروع می‌شود که یکی از معدود نقاط ضعف آن است، اما مثل آتشی که آهسته می‌سوزد، اثری ماندگار برجای می‌گذارد. ما به‌سختی شخصیت‌های اصلی را می‌شناسیم - و آنها هم به‌سختی همدیگر را می‌شناسند - قبل از اینکه برای مراقبت از نوزادی تلاش کنند و به دلیل اختلاف نظر در مورد نحوه بزرگ کردن او به بحران برسند. برای مینا، که گیاهخوار است، مهم است که نوزاد هم رژیم غذایی خالص و بدون گوشت داشته باشد. او همچنین به پزشکان اعتماد ندارد، اما به‌وضوح به پسرش متعهد است. جود هم خانواده‌اش را دوست دارد، اما وقتی متوجه می‌شود نوزاد کم‌وزن است و به‌سرعت ضعیف می‌شود، نگران و مضطرب می‌شود. هر دو والدین متقاعد شده‌اند که در بهترین منافع نوزاد عمل می‌کنند، موضعی که جای کمی برای مصالحه باقی می‌گذارد و فقط باعث افزایش ریسک و تنش، حتی بیشتر می‌شود.کارگردان ساوریو کاستنزو با زاویه‌های دوربین ساده‌ای شروع می‌کند که از یک زوج/خانواده در آرامش و رضایت صحبت می‌کنند، اما به زودی همه چیز به نظر تحریف شده می‌آید، انگار از خیلی نزدیک، از طریق لنز چشم ماهی، یا از طریق زاویه دوربین‌های امنیتی دیده می‌شود. از موسیقی و صدا به ندرت اما استادانه استفاده می‌شود، ناراحتی ما را تشدید می‌کند. ما فقط بیننده نیستیم، بلکه تماشاگرانی هستیم که وفاداری‌مان به یک سمت و سپس به سمت دیگر سوق داده می‌شود. درایور و روهرواخر هر دو درخشان هستند -- آن‌ها برای کارشان در اینجا جوایزی برده‌اند -- به عنوان زوجی همزمان در عشق و درد. پایان، وقتی می‌رسد، منطقی است، اما به طرز تراژیک. انتظار داشته باشید که احساس ناراحتی شما مدت‌ها پس از پایان فیلم ادامه یابد.