شبی که هر جنایتی قانونی است

در آینده‌ای آخرالزمانی در آمریکا، گروهی سیاسی مرموز به نام بنیانگذاران جدید کنترل دولت فدرال را در دست می‌گیرند و «پاکسازی» را پایه‌گذاری می‌کنند، شبی ۱۲ ساعته در هر سال که در آن همه جرایم از جمله قتل قانونی است. طبیعتاً چنین شبی برای همه آشوب به پا می‌کند. اما برخی بیش از دیگران در خطر هستند: میگل (گابریل چاواریا)، یک تفنگدار دریایی سابق که به دنبال خواهرش پنلوپه (جسیکا گارزا) است، کسی که به فرقه‌ای پیوسته با عقاید بسیار عجیب در مورد رستگاری. جین باربر (آماندا وارن)، یک سرمایه‌گذار قدرتمند که به اندازه‌ای از کسی متنفر است که به یک پاکساز پول می‌دهد تا ترور او را ترتیب دهد در حالی که خودش تلاش می‌کند معامله بزرگی را به سرانجام برساند. و ریک (کولین وودل) و جنا (هانا اندرسون)، زوجی متاهل که در یک مهمانی شب پاکسازی شرکت می‌کنند، مهمانی که توسط افراطی‌های دست راستی و ثروتمند برگزار شده و آنها امیدوارند بتوانند سرمایه‌ای را جذب کنند برای اهداف خود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت شدید در سریال پاکسازی صحبت کنند. آیا این خشونت برای بیان دیدگاه سریال ضروری است؟ آیا می‌توانست کمتر خشن باشد؟ یا خشن‌تر؟
• آیا شما هیچ‌کدام از فیلم‌هایی را که این سریال بر اساس آن‌ها ساخته شده است، دیده‌اید؟ اگر این‌طور است، چگونه شباهت یا تفاوتی با این سریال دارند؟ چگونه یک سریال می‌تواند از مفهومی که برای یک فیلم کمتر از دو ساعت نیز کار می‌کند، ساعت‌ها محتوا تولید کند؟

در این مجموعه تلویزیونی، آینده‌ای ترسناک به تصویر کشیده شده است (که بر اساس مجموعه‌ای از فیلم‌ها ساخته شده) و حول شبی خیالی می‌چرخد که در آن آمریکایی‌ها به صورت قانونی می‌توانند هر جرمی را مرتکب شوند، حتی قتل. خشونت در این مجموعه بسیار شدید است و شخصیت‌ها در معرض خطر مرگ قرار دارند و ممکن است در هر لحظه کشته شوند. صحنه‌های مرگ در تصویر نمایش داده می‌شود، اما بیشتر خشونت‌ها از دوربین یا به صورت سایه‌ای نشان داده می‌شود، با وجود خون اما بدون نمایش اعضای بدن. صحنه‌های ناراحت‌کننده شامل کشیده شدن مردی توسط یک ماشین، کشته شدن نوجوانی توسط افرادی با تبر، زنجیر شدن دختر جوانی به سقف، و گروهی از نوجوانان که خود را برای کشته شدن در مراسمی با مضمون مذهبی آماده می‌کنند. محتوای جنسی کمتر است، اما شامل صحنه‌ای از رابطه جنسی گروهی با دو زن و یک مرد است (آنها در رختخواب برهنه هستند و یکدیگر را می‌بوسند، اما قسمت‌های خصوصی بدن نمایش داده نمی‌شود). الفاظ زشت شامل "لعنتی"، "دوزخی"، "خر"، "احمق"، "بی‌شرف" و "به جهنم" می‌شود. زنان و افراد رنگین‌پوست نقش‌های محوری و قدرتمندی دارند، و این مجموعه فقط به خشونت بی‌هدف نمی‌پردازد، بلکه نکات مهمی در مورد مذهب، سیاست و طبقه اجتماعی نیز مطرح می‌کند.

این مجموعه ترسناک و جذاب ثابت می‌کند که شبی که در آن هر جنایتی قانونی است، ایده‌ای عالی برای یک مجموعه است، نه فقط یک فیلم (یا چهار فیلم). داستان‌سرایی ماهرانه‌ای در اینجا جریان دارد، و کسانی که ذائقه‌ای برای سرگرمی‌های تاریک‌تر دارند، از همان اولین قسمتِ جهان‌سازی، جذب خواهند شد. خط فاصل بین داراها و ندارها بسیار واضح است، به‌خصوص در شب بزرگ، وقتی ثروتمندان پشت سیستم‌های امنیتی پیشرفته پنهان می‌شوند و فقرا پشت پنل‌های چوبی، با وجود این واقعیت که، همانطور که یک گزارش رادیویی خبری در ابتدای مجموعه به ما می‌گوید، پاک‌کننده‌ها (Purgers) به طور فزاینده‌ای به خانه‌های آسان‌تر برای ورود غیرمجاز، هدف قرار می‌دهند. و مجموعه به زودی آشکار می‌کند که خود پاک‌سازی (Purge) به طور خاص برای خلاص شدن از همین ندارها طراحی شده است؛ آن را «مایع‌کننده بزرگ» می‌نامند، به زبان یکی از ثروتمندان عجیب و غریب که خیلی از ۹۹ درصد (طبقه پایین) سود می‌برد.در همین حال، چند خط داستانی دیگر نیز در جریان است. واقعاً چه کسی است که جین می‌خواهد او را به قدری بکشد که امنیت خود را به خطر بیندازد، و چه چیزی در این معامله پرسود وجود دارد که برای یک شب پاکسازی تا صبح بیدار بمانی؟ انگیزه پنه لوپه برای پیوستن به یک فرقه آبی‌پوش که خودکشی قربانی را می‌فروشد چیست؟ این پیچش‌ها به آرامی داده می‌شوند، اما این نمایش با صحنه‌های تهدیدآمیز و تصاویر ترسناک به خوبی اداره می‌شود. در یک نقطه، جین وحشت‌زده به مردی برمی‌خورد که در زیرزمین ساختمانش یک تیغه بزرگ را تیز می‌کند. او لبخند می‌زند و با لحنی دوستانه می‌گوید: «نگران نباش. برای تو نیست!» اما اگر فکر می‌کنی این جین را امن می‌کند، پاکسازی برای تو فکر دیگری دارد.