مورتدکی

«لرد چارلی مورتدکی (جانی دپ)، دلال هنری بریتانیایی، در ورطه‌ی مالی گرفتار شده است. روش‌های غیرمستقیم او در تجارت، او را به دردسر انداخته‌اند و شاید مجبور شود نقاشی مورد علاقه‌اش را به حراج بگذارد. در این میان، MI-5 به رهبری آلیستر مارتلند (یوان مک‌گرگور)، دوست-دشمن مورتدکی، وارد ماجرا می‌شود. مارتلند عاشق همسر مورتدکی، جوهانا (گوئینت پالترو) است. ظاهراً، یک مرمت‌کار هنری به قتل رسیده و نقاشی گویا که روی آن کار می‌کرده ناپدید شده است. این نقاشی کجاست و چه کسی به دنبال آن است؟ همچنین، آیا همسر مورتدکی بعد از اینکه او سبیل گذاشته، دوباره او را می‌بوسد؟»

• «خانواده‌ها می‌توانند درباره لحن فیلم مورتدِکی صحبت کنند. آیا بیشتر یک فیلم اکشن است یا کمدی؟ به نظر شما برای چه مخاطبانی جذابیت دارد؟ آیا با محتوای کمتر تند و تیز هم می‌تواند به همین اندازه موثر باشد؟»
• آیا کمدی موجود در این فیلم، روش‌هایی را که شخصیت مورتدکی برای درست کردن شرایطش به کار می‌گیرد، توجیه می‌کند؟
• «به نظر شما چرا مورتدکی در این وضعیت دشوار قرار گرفته است: آیا او یک شارلاتان است یا فقط نالایق؟»

والدین باید بدانند که «مورتدکی» فیلمی از جانی دپ است که با وجود سبک طنزآمیز، حاوی صحنه‌های جنسی و شوخی‌های فراوان است. انتظار صحنه‌های خشونت‌آمیز کارتونی و سبک کمدی اسلپ‌استیک را داشته باشید: شخصیت‌ها با چاقو زخمی می‌شوند، به سمت آن‌ها شلیک می‌شود و به آن‌ها مشت زده می‌شود، اما این صحنه‌ها به صورت طنزآمیز نمایش داده می‌شوند و خون زیادی در آن‌ها دیده نمی‌شود. اگرچه صحنه‌های برهنه‌ای وجود ندارد (زنی بدون پوشش سینه بر روی مردی سوار می‌شود، اما سینه‌های او دیده نمی‌شود؛ شخصیت‌های دیگر نیز لباس‌های نیمه‌عریان دارند)، اما اشاره‌های زیادی به اعمال جنسی و فتوحات یکی از شخصیت‌ها وجود دارد. الفاظ زشت شامل کلمات ملایم‌تری مانند «لعنتی» و «بی‌شرم» و دو مورد استفاده از کلمه «فحش» است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

«این دقیقاً دستورالعمل یک کمدی اکشن موفق نیست. اینجا سرنخی است که نشان می‌دهد یک فیلم چقدر خسته‌کننده است: اگر در حین تماشای فیلم، ذهنتان درگیر بازنویسی نقش اصلی باشد تا تصور کنید اگر این نقش توسط یک کمدین ماهر مانند استیو مارتین یا ویل فرل بازی می‌شد، فیلم چگونه می‌شد، پس احتمالاً فیلم چندان رضایت‌بخش نیست. این دقیقاً همان چیزی است که در مورد فیلم مورتدِکی اتفاق می‌افتد. برای انصاف باید گفت که این فیلم برخی جنبه‌های مثبت دارد، به‌ویژه بازیگران نقش مکمل، به‌خصوص مک‌گروگر و پالترو، که موفق می‌شوند از این همه آشفتگی فراتر روند و شادی را از نقش‌هایشان بیرون بکشند.»متاسفانه، نه دپ. در فیلم مورتدکی، او شخصیتی را خلق کرده است که از ویژگی‌های بسیار خاص و عجیب و غریب تشکیل شده است، که او را کاملاً غیرواقعی و غیراصیل نشان می‌دهد. و در حالی که، البته، در کمدی‌ها آزادی عمل زیادی وجود دارد -- شخصیت‌های بزرگ‌تری در این ژانر وجود دارند -- مورتدکی دپ در هیچ مقیاسی واقعی به نظر نمی‌رسد، و او را غیرقابل دسترس و، بدتر از آن، خسته‌کننده و مصنوعی نشان می‌دهد. علاوه بر این، فیلمنامه فاقد انرژی و طنز است.