روزهای غرش

کول تِریکِل (تام کروز) راننده‌ی جوان و مغرور اما بی‌تجربه‌ای است که می‌خواهد ماشین‌های فرمول یک ایندی را کنار بگذارد تا بتواند وارد مسابقات استوک کار شود. با کمک تام دِلَند (رندی کواید)، صاحب تیم، و هری هاگ (رابرت دووال)، سرپرست باتجربه‌ی تیم، تِریکِل فرصت اثبات خود را به دست می‌آورد. با وجود مهارت تِریکِل در رانندگی، او اخلاق تندی دارد که اغلب او را در داخل و خارج پیست به دردسر می‌اندازد و رودی بِرنز، رقیب آینده‌اش، دائماً او را تحریک می‌کند. اما با پیشرفت تِریکِل و شروع به پیروزی در مسابقات، هر دو راننده پس از تصادفی در حین مسابقه، به دلیل ضربه مغزی در بیمارستان بستری می‌شوند. تِریکِل در بیمارستان با دکتر لِوِیکی (نیکول کیدمن) آشنا می‌شود که به زودی به معشوقه‌اش تبدیل می‌شود. در حالی که تِریکِل در حال بهبودی از جراحاتش است، باید ترس‌هایش از رانندگی را کنار بگذارد، به‌ویژه که وضعیت بِرنز رو به وخامت است و دِلَند به او خیانت می‌کند و توجه بیشتری به رَس وِهلر، راننده‌ی تازه‌کار و بسیار رقابتی، نشان می‌دهد که حاضر است هر کاری انجام دهد تا تِریکِل پیروز نشود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد فیلم‌هایی که حول یک ورزش ساخته شده‌اند، صحبت کنند. آیا مثال‌های دیگری هم وجود دارد؟ چگونه این فیلم‌ها به هم شباهت دارند و در چه مواردی با هم تفاوت دارند؟
• این فیلم چگونه خطرات مسابقات اتومبیلرانی استوک و به‌خصوص ضربه‌های مغزی را نشان می‌دهد؟
• به چه صورت خط داستانی این فیلم شبیه به فیلم‌های بلاک‌باستر هالیوود است؟

والدین باید بدانند که فیلم روزهای تندر محصول سال ۱۹۹۰ است و تام کروز در آن نقش یک راننده‌ی مغرور اما مبتدی مسابقات استوک را بازی می‌کند که رویای برنده شدن در مسابقه‌ی دیتونا ۵۰۰ را دارد. در قسمتی از فیلم، یک رقصنده‌ی استریپ استخدام می‌شود تا لباس پلیس بپوشد و در حالی که لباس بالاتنه‌اش را درمی‌آورد و حرف‌های تحریک‌کننده‌ی جنسی می‌زند، به قسمت تناسلی شخصیت تام کروز دست می‌زند. بعدتر، او فکر می‌کند دکتری که از او مراقبت می‌کند هم یک رقصنده‌ی استریپ است و دست او را به سمت قسمت تناسلی‌اش می‌برد، که باعث خنده و شادی مردان دور و برش می‌شود. در فیلم مقداری فحاشی هم وجود دارد، از جمله کلمات «فاک» و «شیت»، و به طور غیرقابل پیش‌بینی، چون فیلم درباره‌ی مسابقات استوک است، تصاویر زیادی از محصولات و برندهای شرکت‌ها وجود دارد. به طور کلی، این فیلم یک بلاک‌باستر کلیشه‌ای از اوایل دهه‌ی ۱۹۹۰ است. با این حال، ارزش توجه دارد که فیلم در مورد بحث و نشان دادن اثرات ضربه‌های مغزی بر ورزشکاران پیشگام است، موضوعی که در سال‌های اخیر به طور فزاینده‌ای مورد بررسی قرار گرفته است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این یک فیلم هالیوودی سطحی با دیالوگ‌های مضحک است، اما روزهای تندر می‌تواند انتخاب بدتری باشد. با وجود فیلمنامه کلیشه‌ای، واضح است که سازندگان فیلم به اندازه کافی به مسابقات علاقه داشتند تا سعی کنند فیلم را تا حد امکان دقیق و بدون فداکردن اکشن بسازند. این فیلم به اندازه بسیاری از فیلم‌های پرفروش گذشته کهنه نشده است و با بحث درباره ضربه‌های مغزی و تاثیر آن بر ورزشکاران، حتی می‌توان گفت تا حدی پیش‌بینی‌کننده است، حداقل در مورد آن موضوع.شخصیت‌ها خیلی عمیق نیستند و حتی با بازیگری مثل رابرت دووال، فراتر از ساده‌ترین آرکتایپ‌ها، چیز زیادی از آن‌ها بیرون نمی‌آید. با این حال، برای اهداف داستان، اکشن و هیجان بصری مسابقات، نیازی به عمیق بودن نیست. این یک فیلم اکشن ورزشی است که هرگز ماهیت خود و انتظارات مخاطب را فراموش نمی‌کند و در حالی که می‌توان به راحتی هر ورزشی را جایگزین مسابقات اتومبیل‌رانی کرد و داستانی تقریبا مشابه داشت، اما همچنان یک فیلم سرگرم‌کننده است.