ساینال

دوستان صمیمی و هکرهای کامپیوتری نیک (برنتون توایتس) و جونا (بو کناپ) در حال سفر جاده‌ای در نوادا هستند و دوست‌دختر نیک، هیلی (الیویا کوک) را به کالج می‌برند. تنش‌ها بالا است، زیرا نیک نگران آینده‌اش با هیلی است؛ او در مراحل اولیه یک بیماری تحلیل‌برنده قرار دارد و فکر می‌کند که هیلی از او دست خواهد کشید. همچنین، نیک و جونا به دنبال گرفتن یک هکر مرموز به نام NOMAD شده‌اند، که این موضوع باعث آزار و بی‌حوصلگی هیلی شده است. وقتی فکر می‌کنند که او را در یک کلبه فرسوده ردیابی کرده‌اند، ماجراجویی آن‌ها تازه شروع شده است. آن‌ها در یک ساختمان عجیب و سفید بیدار می‌شوند، بدون اینکه بدانند چطور به آنجا رسیده‌اند یا چه اتفاقی در حال رخ دادن است -- و فقط شانس کمی برای فرار وجود دارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت علمی-تخیلی سیگنال صحبت کنند. فیلم تا چه حد خشونت را نشان می‌دهد یا نشان نمی‌دهد؟ آیا بدون اتکا به مبارزه و خونریزی مداوم، داستان خوبی را روایت می‌کند؟
• فیلم ترسناک است؟ چه مقدار از این ترس از طریق نمایش و یا عدم نمایش تصاویر ایجاد می‌شود؟
• آیا شما تا به این حد در تعقیب رقیبی نامرئی پیش می‌رفتید؟ چه چیزی باعث می‌شود شخصیت‌ها تعقیب خود را ادامه دهند؟
• شخصیت‌ها به نظر واقعی می‌رسند؟ چگونه این شخصیت‌ها با شخصیت‌های هم‌سن خود در فیلم‌های دیگر متفاوت یا شبیه هستند؟

والدین باید بدانند که سیگنال فیلمی علمی-تخیلی با بودجه کم است که در مورد سه نوجوان در سن کالج است. این فیلم دارای چند پیچش داستانی است که بهتر است در مورد آن صحبت نشود، هرچند بینندگان جوان‌تر که فیلم‌های علمی-تخیلی کمتری دیده‌اند، بیشتر از بینندگان با تجربه غافلگیر خواهند شد؛ کافی است بگوییم که قطعاً لحظاتی وجود دارد که باعث شوک و جهش می‌شود. مقداری خون در فیلم وجود دارد، عمدتاً در صحنه‌ای که یک شخصیت فرعی مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرد؛ زخم‌های خونی نیز نشان داده می‌شود، و همچنین مبارزه و تعقیب و گریز به سبک فانتزی وجود دارد. دو نفر از شخصیت‌ها یک زوج هستند و در حال بوسیدن نشان داده می‌شوند (همچنین نمای نزدیک از پشت دختر با لباس زیر نیز وجود دارد). انتظار برخی الفاظ قوی را داشته باشید، از جمله چند مورد استفاده از کلمات "s--t" و "a--hole." برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

سیگنال دومین فیلم ویلیام یوبانک فیلمبردار سابق است و ظاهر فوق‌العاده‌ای دارد. او به‌وضوح مفهوم فضا و شفافیت بصری را درک می‌کند، به جای آشفتگی و شلوغی بسیاری از فیلم‌های علمی تخیلی. این فیلم به‌صورت صمیمی شروع می‌شود، با فضاهای راحت برای سه دوست، سپس به راهروهای سفید و ترسناک و بی‌روح می‌پردازد، و بعد از آن به صحنه‌های گیج‌کننده و بی‌پایان بیابان‌های غبارآلود نوادا می‌رسد.جایی که فیلم کم می‌آورد در داستان آن است، که چند سورپرایز و لحظه‌های قدرتمند دارد، اما در بیشتر قسمت‌ها به نظر می‌رسد از فیلم‌های علمی تخیلی دیگر قرض گرفته شده است. سیگنال در پنهان کردن اهدافش یا گیج کردن بیننده‌ها خیلی خوب نیست. اما یوبانک با انتخاب بازیگرانش کار خوبی کرده است، سه بازی جالب خلق کرده و از نوجوانان معمولی و قابل تعویض اجتناب کرده است. و لارنس فیشبرن نقش مکمل تندی دارد که به نظر می‌رسد حتماً سرگرم‌کننده بوده است.