حل‌کنندگان مشکل

مجموعه انیمیشن THE PROBLEM SOLVERZ درباره سه شخصیت است که خود را مسئول حل مشکلاتی می‌دانند که شهر زادگاهشان فاربرو را درگیر می‌کند. تیم حل مشکلات شامل روبا (با صدای بن جونز) یک سایبورگ نوروتیک که به واکنش‌های بیش از حد تمایل دارد؛ برادر دوقلوی انسان او هوراس (کایل کاپلان)؛ و حیوان خانگی هوراس، الفی (باز هم بن جونز)، یک انسان/سگ/ مورچه‌خوار خودشیفته که به پیتزا علاقه دارد. خواه یک ترن هوایی زمان‌نما باشد یا یک بازی ویدئویی که بازیکنانش را پیکسل می‌کند، THE PROBLEM SOLVERZ اولین خط دفاعی این شهر در برابر مزاحمت‌ها و اتفاقات عجیب است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد هدف این برنامه صحبت کنند. آیا هدف آن آموزش دادن به مخاطب است؟ آیا تعاملات شخصیت‌ها منعکس‌کننده روابط واقعی است؟ اگر سازنده برنامه مجبور بود در یک جمله هدف برنامه را خلاصه کند، فکر می‌کنید چه می‌گفت؟
• آیا تا به حال از محتوای نامناسب در یک برنامه یا فیلمی که تماشا کرده‌اید، شگفت‌زده شده‌اید؟ آیا این محتوا با رده‌بندی سنی برنامه مطابقت داشت؟ چه اقدامات بیشتری می‌تواند انجام شود تا به والدین قبل از تماشای یک برنامه، اطلاعاتی در مورد موضوع آن ارائه شود؟
• این مجموعه در مقایسه با مجموعه‌های مورد علاقه‌تان در چه جایگاهی قرار می‌گیرد؟ چه ویژگی‌هایی در یک مجموعه تلویزیونی مورد نظرتان است که به آن وفادار می‌مانید؟ آیا همیشه از برنامه‌هایی که تماشا می‌کنید چیزی یاد می‌گیرید؟ آیا این موضوع برایتان مهم است؟

والدین باید بدانند که سریال «حل‌کنندگان مشکلات» پر از آشفتگی، سر و صدا و تقریباً فاقد هرگونه محتوای مفید، به‌خصوص برای کودکان است. شخصیت‌های این سریال به همان اندازه عجیب و غریب هستند که موقعیت‌هایی که در آن قرار می‌گیرند و معمولاً بیشتر به‌صورت اتفاقی و بدون مهارت خاصی از این آشفتگی‌ها فرار می‌کنند. انتظار مقداری بی‌ادبی و بی‌نزاکتی (اشاره به باد شکم و مدفوع به‌طور مکرر) و مصرف مقدار زیادی فست‌فود توسط یکی از شخصیت‌ها وجود دارد که در مواقع کسالت و ناامیدی به این کار روی می‌آورد. خشونت کارتونی (انفجار، شلیک لیزر و درگیری‌های فیزیکی) رایج است، اما خونی نیست.

این کارتون گمراه‌کننده به‌سختی از زمین بلند می‌شود و قبل از اینکه داستان بی‌معنی و شخصیت‌های دست و پا چلفتی آن، آن را به فراموشی بکشانند، به‌سختی از زمین بلند می‌شود. داستان‌ها ناقص و بی‌هدف هستند و به‌سرعت مخاطبان بالقوه را فراری می‌دهند. سبک انیمیشن بصری نامطلوب آن نیز همین‌طور است و سعی می‌کند با استفاده از جلوه‌های چشمگیر، میان‌مایگی آن را پنهان کند. این تیم سه‌نفره به جای حل مشکلات، در ایجاد هرج و مرج‌های بزرگ‌تر و آشفته‌تر مهارت بیشتری دارد، که اغلب نتیجه وسواس‌های روبا و شکم‌درد و پرخوری الفی است که مکانیسم مقابله او با کسالت مزمن (و آشکار) اوست.در نهایت مشکل سریال The Problem Solverz این است که مخاطب مورد نظر آن مبهم است. این سریال نه برای سرگرم کردن بزرگسالان تند و تیز و باهوش است و نه محتوای آشفته آن انتخاب خوبی برای کودکان است. وقتی نوبت به انتخاب برنامه‌های تلویزیونی برای خانواده‌تان می‌رسد، انتخاب‌های زیادی دارید. سرگرمی همیشه نباید در مورد یادگیری درس‌ها و تحلیل شخصیت‌ها باشد، اما قطعاً احساس بهتری خواهید داشت وقتی از یک برنامه تلویزیونی چیزی ارزشمند به دست می‌آورید. و اگر هدف شما این است، پس The Problem Solverz پاسخ مناسبی برای شما نیست.