پدر

در فیلم "پدر عزیز"، جان ترمونت (تد دانسون) مدیر اجرایی پر مشغله و متمرکز به کار خود در شهر نیویورک است. در میانه یک جلسه، خبر می‌رسد که مادرش، بِت (المپیا دوکاکیس) دچار حمله قلبی شده و در بیمارستان بستری است. او بلافاصله راهی خانه والدینش در لس آنجلس می‌شود و متوجه می‌شود که پدرش، جیک (جک لمون) که وضعیت سلامتی خوبی ندارد، به سختی از خود مراقبت می‌کند، به ویژه پس از نبودن مادرش که کنترل امور را در دست داشت. جان تصمیم می‌گیرد در دوران نقاهت مادرش، پیش پدرش بماند، اما در همین حین، متوجه می‌شوند که جیک به سرطان مبتلا است و به کاتاتونی، زوال عقل و پیری زودرس دچار می‌شود و فکر می‌کند یک کشاورز در نیوجرسی است. در همین حین، پسر جان، بیلی (اتان هاوک) که دانشگاه را رها کرده و در مکزیک زندگی می‌کند، برای دیدن پدربزرگش بازگشته است. اکنون جان باید با پسرش آشتی کند، چرا که به دلیل طلاق از همسر بیلی و خودخواهی‌هایش در مورد کارش، سال‌هاست که او را ندیده است. جیک پس از بهبودی از زوال عقل و فراموشی، با روحیه‌ای جدید بیمارستان را ترک می‌کند و مصمم است که از هر روز زندگی‌اش لذت ببرد. او سرزنده، خلاق، پر انرژی و کنجکاو درباره جهان و هر چه در آن است، شده است. او می‌داند که زمان زیادی برای زندگی ندارد و حتی در حالی که هنوز توهم کشاورز بودن در نیوجرسی را دارد، به جان می‌گوید: «مرگ گناه نیست، زندگی نکردن است.» جان از پدرش الهام می‌گیرد و اکنون تلاش می‌کند با پسر، خواهران و برادران و والدینی که سال‌هاست کمترین زمانی را با آنها گذرانده، آشتی کند و زمان از دست رفته را جبران نماید.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره مضامین فیلم «بابا» گفتگو کنند. این فیلم چگونه به موضوعات زندگی و مرگ، چرخه زندگی، کهنسالی، چالش‌ها و پاداش‌های مراقبت از سالمندان و زندگی هر روزه به بهترین شکل ممکن می‌پردازد؟
• در فیلم‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی، معمولاً افراد سالخورده به شیوه‌های کلیشه‌ای به تصویر کشیده می‌شوند. برای مثال، آنها اغلب طوری نشان داده می‌شوند که مشکل شنوایی دارند و به سوالاتی که اشتباه می‌شنوند، پاسخ‌های «کمدی» می‌دهند، یا اینکه قادر به کار کردن یا درک آخرین گجت تکنولوژیکی نیستند، یا اینکه عبارات غیراخلاقی سر می‌دهند یا اصطلاحاتی را به کار می‌برند که فقط «بچه‌ها» استفاده می‌کنند. این فیلم چگونه متفاوت است؟ این فیلم چگونه موفق شده است که گاهی اوقات بدون استفاده از این کلیشه‌های ارزان و آسان، همچنان خنده‌دار باشد؟
• این فیلم شخصیت‌هایی از سه نسل متفاوت را به تصویر می‌کشد که در مراحل بسیار متفاوتی از زندگی خود قرار دارند. چگونه این مراحل مختلف زندگی و همچنین اشتراکات میان اعضای این خانواده را نشان می‌دهد؟

این فیلم که در سال ۱۹۸۹ ساخته شده، دربارهٔ پسری متمرکز بر شغل خود است که به خانه بازمی‌گردد تا از پدرش در حال مرگ پرستاری کند و دوباره با والدین، خواهران و برادران و پسرش ارتباط برقرار کند. به پدر و مادر پیر - که توسط جک لمون و المپیا دوکاکیس نقش‌آفرینی می‌شوند - احترام و وقاری داده می‌شود که معمولاً به سالمندان داده نمی‌شود. این فیلم اظهارنظری دربارهٔ زندگی و مرگ، خانواده، روابط و معنای همهٔ این‌ها و اهمیت آن‌ها در کلیت زندگی است. پدر به ابتدای زوال عقل و سالخوردگی دچار است - رنج او و تأثیر آن بر خانواده‌اش به گونه‌ای به تصویر کشیده شده که برخی ممکن است آن را قابل‌درک و برخی دیگر ممکن است از نظر احساسی دشوار بیابند. برخی ناسزاهای ملایم گاه‌به‌گاه مانند "س--ت"، "پیس"، "خدای‌ناخواسته" و "جهنم" در فیلم وجود دارد. این فیلم درام-کمدی اشک‌آور توسط خالق سریال کمدی کلاسیک دههٔ ۱۹۸۰ خانواده تیپ نوشته و کارگردانی شده است؛ کسانی که با آن نمایش آشنا هستند، شباهت‌هایی در سبک و حس شوخ‌طبعی بین این فیلم و برخی از اپیزودهای «ویژهٔ» آن برنامه خواهند دید. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

این نمونه‌ای دیگر از استعداد بی‌کران و گسترده بازیگری جک لمون است، اما بسیار فراتر از آن است. این فیلم ملودرام که توسط خالق سریال "پیوندها خانواده" نوشته و کارگردانی شده است—کسانی که با این مجموعه کمدی کلاسیک دهه ۸۰ آشنا هستند، شباهت‌هایی در سبک و داستان خواهند دید—به‌طور شجاعانه‌ای زندگی و مرگ و معنای آن را کاوش می‌کند، معنای خانواده بودن، چرخه زندگی و فراز و نشیب روابط را. استرس‌ها و دشواری‌های مراقبت از والدین به‌طور دقیق به تصویر کشیده شده است، همچنین دشواری در درک آغاز زوال عقل و سالخوردگی در افراد مسن. و با این حال، در حالی که بسیاری از شخصیت‌های سالخورده در فیلم‌ها و تلویزیون چیزی بیش از خطوط کلیشه‌ای نیستند که به‌طور سهل‌انگارانه‌ای بیان می‌شوند و احترامی به آنها گذاشته نمی‌شود، این فیلم وقار، شکوه و طنز را به پیری و سالخوردگان می‌بخشد.این فیلم دارای گروهی از ستارگان سینما است -- علاوه بر جک لمون، تد دنسن و المپیا دوکاکیس، اتان هاوک جوان و کوین اسپیسی با سبیل نیز در این فیلم حضور دارند -- که عمق، وقار و طنز مورد نیاز این داستان و شخصیت‌ها را به نمایش می‌گذارند. آنها از خودبرتربینی و احساسات کانال هالمارک اجتناب می‌کنند و به دنبال چیزی عمیق‌تر هستند. حتی اگر پایانی که برای داستان‌های فرعی در نظر گرفته شده است کمی بیش از حد راحت و آسان به نظر برسد، این فیلم همچنان یک فیلم محکم با مضامین جهانی است که دهه‌ها بعد تقریبا فراموش شده است، اما ارزش دیدن را دارد.